ԱՆԱՀԻՏ
Հանեց,
այսօր՝
Ս ա գրզեան
պարսի/չ
մանրա­
նկարչութիւնը
կը բացատրէ
Լ՚ւրոպա
/
ին
էն էսլէս
ո եւ. է Եւրոպացի
դեռ
էէ Ր
կ Ր &
ը ն ե լ ։ Այ
ս
կարեւոր
ղեր
ը դե ո
ուր
ի՛շ
Հայեր
ալ
անշուշտ
պի ա ի կա ա ա ր են երբ մեր ^էլԼ
ա ա ր ածուի
ձգաումր
ք րք օրէն ուս ու ւ/// ա սիր ել ու
Հ ի ն ա ւուր
ց մշակոյթներն
Արեւելքի
ղոր
մերոնք
կարող
են՝ բնաղգական
թավւանցոլմով
գ
աոձա–
լական
ներ
Հ
այ ե ց ո ւ թ ե ա մբ՝
Եւրոպացիներէն
աւելի
դիւրաւ
ու իւ որ ա պ էս
ը մբռնե
լ
9
բայց
որոնց
դեռ
շ ա ա քիչ Հայեր
ո ւսոլմեա
սիրողի
ա^քով
մօտեց ած են
Պ. Ֆրեաէր
իք
Մ ա քլէրի
Հ ր ա տ ա ր ա կ ա ծ
գե­
ղատիպ
ալպոմը
մասնաւորապէս
նուիրուած
է
Հալ
աշխարՀիկ
կամ
աւելի
ճիշտ՝
անսուրբ
(
թ1՚Օք&Ո©)
մանրանկարչութեան։
Պ, Մ
ա
Ք է է ր Ֆրանս
ա լի մէ^ աոա^ինր
եղաւ
որ
ք
Հանգուցեալ
Հ, Ա երոբէ
Ապ աուլ
լա
Հի ա շ*
խ ա տ ա կ ց ո ւ թ ե ա մբ
9
Հ այ նկար ագարդ
ձե ռա­
դի րն եր ո ւ վրալ
գրքոյկ
մը Հրատարակեց։
Այգ
ձեոագիրն
եր ը Հ ի ն չէին^
եւ անոնց
պատկեր՜
ներ
ը մեր մանրանկարչական
արուեստին
ա ֊
ռ ա ք ն ա կ ա ր գ
էգերէն
Ալլա
լէ
Հեռու
էին,
րաքց
այղ
գրք
ո
յկր
անդրանիկ
փորձն
էր
ֆրանսա­
կան
բանասիրութեան
Աւշագրութիւնը
Հրա­
ւիրելու
Հայ մանրանկարչութեան
վրալ
որուն
ինքնուրոյն
գոյութիւնը
գ ե ռ ոչ ոք կ
1
ընղուն
էր
Արեւմուտքի
մէի Անկից
ի վեր
Պ.
Մաքլէր
Հրատարակեց
մեր ամենէն
Հ ի ն ու
թանկագին
ձեռագիրն
եր էն մէկուն
9
է^միածնի
«
փղոսկրէ
կողքով
աւետարանկին
ԼԺ\ դար)
ամբողջական
բնագրին
եւ
բոլոր
նկարներուն
վերարտա­
դրութիւնը
Աւետարանի
Հայ
թարգմանու­
թեան
Հարցին
նուի րուած
ուս
ուսՂւ ասիր
ու–
թեամր
մը, յետոյ՝
ի լոյս
ընծայեց
երկու
ալ֊
պոմ
9
որոնց
ի*՛
կը պարունակէր
Փարիգի
( / )
շ ա ւ անո ւԹե ս ւմբ
(
յեղինակին ե ւ ^ւա–
տարակիՀ տան՛ ^ա՜Զոյ^ն
ո ւ նինք ՚ Անաք)իտ»ի
ն ե ր կ ա յ Թի լ ին ւ1էշ վերարտադ րելու այդ.հա­
տորին գ եղե ց կ ա գ ոյն է գ եր էն մէկ քանին, ինչ–
պէս ե ւ մ՛եր ցեղակից իս\սս"
(
Լու|ի խանին հե­
տ աքրքրա կ ան կ ե ն գ ա ն ա գ իրր ։ Յաջորդ. Թիլ ո վ
եւս պիտի տ անք քանի ւ1ր վերաոտ ա գրու–
Թի ւնն եր
ն ոյն գ ր քի կ Ա՛ր °՝
լ ո
Ր
ա
Գ
ո
,
^՛ ՚*
1
կա ր -
ն ե ր է ն ։
Աղգ.
Մատենադարանին
Հայ
ձեռագիրներէՆ
քաղուած
ակարներու
շարքեր,
գեղարուեստա–
կան
արժէքով
մեծապէս
ան Հա լաս ար,
բալց
որոնց
մ լ լ կային
ուշագրաւ
էվեր,
եւ
միւսը՝
Պ, Աերովբէ
Ա վաճեանի
Հայ
ձեռադիրներու
կարեւոր
Հաւաքածս։
ին
լաւագոյն
կտորնե­
րուն
պատկերները,
նկարագրական
Հակիրճ
յառ ա9 արաններով.
Այ ղ ն ա էս կին
Հ ա տ որն ե֊
րու
պարուն
ա կա ծ
նկարները
ամենքն
ալ
քաղուած
էին կրոնական
գրքերէ
եւ կը
ներ­
կայացնէին
ղանաղան
երեւոյթներ
մեր եկե­
ղեցական
մանրանկարչութեան։
Ներկայ
ալ
ա
պո մը Պ. Մաքլէր
ուղած
է
տարամերժօրէն
յատկացնել
աշխարՀիկ
մանրանկարչութեան։
ԱշխարՀիկ
մա՛նրանկարչութիւնը
մեր մէԼ
շատ
ա ղ ք ա տ է եղած
ըաղղատմամբ
եկեղե­
ցական
ին
9
~ ֊ ~ ճիշտ
Հակառակը
Պարսից
մ Է Լ
տեսնուածին,
ուր կրօնականը
շատ
աւելի
սաՀ–
մանաւիակ
տեղ կը գրաւէ
եւ աշխարհիկ
ար
ա
ուեստն
է որ կը
տիրապետէ։
Մեր
ւ1՝է
օ -
ման ր ան կա ր չա կան
արուեստը
ինչպէս
գրեթ է բոլոր
արուեստներ
ը
ղլխաւո–
ր ա պ է ս
վանքերու
եւ եկեղեցիներու
մէ^ եւ
յաճախ
եկեղեցականներու
ձեռքով
(
նոքն իսկ
թ աղա
ւորն ե րու
կամ
ի շխ անն ե ր ո լ
կոդմէ
ապսպրուած
գործ եր ու
Հ ա մար) գ արգաց
ած
ԼՀԼԼ
ա
՝
Լ
Ո
Վ
»
նկար աղ արդուած
ձե ո ա գիրն ե ր ը որ
մ էէ զի Հասած
են՝ մի մի աքն կր օն ա կան
գր
.
բեր
են,
Աւե տար ան , Աստ ուա ծ ա շուն
չ ,
Մաշթոց,
ճաշոց,
;1
ա/ սմաւ ո < ր /։, Շարական,
ե լ ն . ։
Միակ
բացաոոլթիւնը
կր կազմէ
Վ արք
11
ւ րII (1ւՆ •
գրւււ
Հ ի ն յ ո յ ն Հեթանոսական
վէպին
թարգ–
մանութիւնը,
որ, ինչպէս
Եւրոպայի
մէչՀ Մի–
1
ին
գարուն,
ս՞եր
մէշ՝
<Հ. դարէն
(
ուր
Հաւա–
նօրէն
կատարուած
է այղ թար ղմանութ
ի ւ ն ը )
մինչեւ
ժէ. եւ ԺԸ, դար,
չայն
տարածոււ/
ու­
նեցա է Է եւ որմէ
բաւական
թուով
նկարա­
զարդ
ձեոագիր
օրինակներ
Հասած
են
մեղի։
Խնդիր
է թէ
արդեօք
չկայի՛՞ն
մեր
նախ­
նեաց
կո ղմէն կա ր ա զա
ր ղուահ
ուրիշ
աշխարՀիկ
գործեր։
Աստուածաշունչը
պատկերազարդող
մեր
Հ ի ն եկեղեցական
կամ աշխ ար Հա կան ար­
ուեստ ա գ է տ ն և ր ր
չէի՛ն
բնաւ
խորՀած
նկարա­
զարդել
նաեւ
գոնէ
Փաւսաոսի,
Խորենացիի,
Փարպեցիի,
Եդիշէի
պատմական
ւ/որ ծ երր,
չէի ն երբեք
փորձուած
այս կամ աքն
բանաս­
տեղծին
տաղերուն
պատկերներ
կամ
զարդա­
նկարներ
ընկերացնել։
Իրաւունք
չունինք
վ ճ ռ ա պ է ս
ժ խ տ ա կ ա ն պատասխան
տալու
ա/ս
Fonds A.R.A.M