6
ԱՆԱՀԻՏ
ըլլալով
ՏաՀկանացուներսսն,
գժրաղզս՝
րէւկճուեցայ
Տկչ, ու Հոն անգութ
շղթաներով
գիս
անսակաելի֊
Հարկկն՛
Հուրն
իր, աղրիւրկն
գողցաք
եւ նարղկսի
օրէն
կապկր,
ւսյնպկս
որ ո՛չ ասաուահ
Տշ, ո՛ չ
Տշ
ցօղունին
Տկչ սլա Հեցի,
եւ ան ՏաՀկւսնացունե–
ուրիշ
Տկկշ
Հրճուկր
ատով. Բալ,, ՀիՏայ,
օղին
րուն
սորվեցուց
րոլոր
արուհսաներշ
եւ անոնց Հա–
խաղալիք,
կր տառապխՏ
ղժրաղղս,
թչնպՏքֆերուԱ
Տար
եղաւ
Հնարք
Տշ րազՏօգուա.
այս ոճիրին
ուրախութիւն
պատ՜&աոելով։
Հա&ար կ
անոլիսի
սլաաիօ՝ Տր կր կրեՏ, րաց
Պ1\ՐԸ. -
Ո՞րն կ աոաուահներուն
Տեվ աչն
օղին՝
կասլանքներոլ
Տկչ
գաՏուահ։
Ա՛խ, ա՜խ,
կարհրասիրաշ
որուն
ասիկա
Հաճելի
րլլար։
Ո՛՛վ
աւա՛ղ,
աւա՜ղ... Բայց
ի՞նչ
աղՏուկ կ,
ի՞նչ
րու֊
.
Ղեւսկն
ղաա՝ չի կարեկցիր
քու ցաւերուղ։
Իսկ
րուՏ
Տ՚ւսնհանօթ
որ ղկսլ ինձ կր թո֊չի.
ասաո՛ւահ
Զեւսշ
որ սըտՏտւռթեաՏքւ
իր անողոք
կասքր կշ
«
Տը1յ
կ թե. ՏաՀկանացու
ս ՚ ը
թկ Տալոլ-աստուահ
Տշ պարւոագրկ,
կր սարկացնկ
երկնային
ցեւլր ու չպի–
որ կոպաք
ղկսլ ի աչս ժայռր^
Հեռաւոր՝
իՏ ցաւերս
աի ղաղրի
ճէնչեւ
իր ոխր չյաղեցնկ
կաճ՝
Տինչեւ
գիտելու,
ասլա թկ ոչ ի՞նչ
կուղկ։
Տեսէք
աՀա՛
" ՚ -
ր ի շ Տշ քաշող
գարձուահքով
Տր ձե,ւք
չանցրնկ
գժրաղղ
շղթայակապ
ասաուսձր,
աքն որ ԱրաՏաղղի
իշխանութիւնր
զոր գրաւելն
Հիճայ
աւելի
ղրժ–
ցասասՂւ իր վրաք
Հրաւիրեց
^
լ
աաելի
ղւսրձաւ րո֊
ուար կ՛.
լոր
ասաուահներուն
որ Հեւսի
սլա լա ար
Տուաք
ՊՐՈՄԿԹԵԻՈ.
Արիւնիկներուն
ւոկրշ
ղեււ
ունին, աքն Տեհ սիրոքն
Հա Տար ղոր ցոյց
տուաւ
ինհի պկտք
պիտի
ունենաք,
թկեւ ես
անարղուահ
ՏաՀկանացուներուն;
Աւա՛ղ,
աւա՛ղ,
խնչ կ աբ։ ԸԱտՏ
անղաՅՆերս
կաշկանդող
աքս
շղթաներուն
թռչուններու
աղՏա կր ղոր նորկն
կր լսեՏ
աւելի
Տկչ, վասնզի
ես կրնաս՛
իրեն
իՏացնել
աքն նոր
Տօա. օղր կր^Հնչկ
թեւերու
թեթեւ
րարախուս՚հե–
զաւր
որով ան պիտի
կապա ու ի իր Տականկն
ու
րով։ ԱՏկն ինչ որ կր Տօաենաք
աՀարեր կ
ինհի։
պատիւներկն։
նւ ՀտՏողկեր
անուշ
խօսքերու
Հրա–
ՊԱՐԸ
(
Ո վ կ ի անի Աղջիկներուն).
Մի՛ վ ա խ ֊
պոքրով
ան չպիտի
թուլցնկ
ղիս, եւ իր
ղաժան
նար
ք
վասնզի այս խուՏրո
իրր րարեկաՏ
կ որ կու֊
սպաււնալիքներկն
վախնալով՝
երրեք
իրեն
չպիտի
գաք ղկպ ի այղժայռշ^,
Հովերուն
արագ
թռիչովս^
քաքտնեՏ
լլւսքղ,
Տինչեւ որ զիս չաղաակ
աքս ան~
րերուահ,
ղժոււսրւսւ
Տեր
ՀօրՏկն
արտօնութիւն
ղոլթ
կապանքներկն
եւ այո անիրաւութեան
ՀաՏար
սաւսնալկ
յեաոյ։
Սրաթեւ
Հովեր
զի՛* Հոս ա ռ ա չ ֊
ինհի
Հ՚աաուցուՏ
րնելու
չՀաւսաի։
նորղեցին,
որովՀեաեւ
Տեաաղի
ազՏու կին
թնղիւնր
ՊԱՐԸ. -
մանղոլգն
ես եւ
ա
ք գ գաււն
զժրազ–
Տեր
անճաւներուն
Տինչեւ
խորր թավւանցեց
եւինճՏկ
զոլթեւսնցղ
Տկչ ի"կ ԳԷ"
լ
լ
1
՛
չ
ռ ս
հռեր ու
չաւիազանղ
Հեռու
վանեց
վեՀաշուք
աՏօթխահութիւնշ
եւ րո՜ ՀաՏարձակախօս
եսէ Բաքց սուր վախ Տր սիրտս կր
կոտն
նետուեցաք
իՏ կառքիս
վրայ
թեւաւոր։
չարչարկ. քու վիճակղ
կր սոսկացնկ
զիս՛
1''
նչպկս
ՊՐՈՄԵԹԵհՍ.
Աւա՛զ,
աւա՛ղ,
ո՛վ աղչիկ–
պիտի
րլլայ որ տեսնես
քու ցաւերուղ
վախճանշ,
ներ
րաղՏահին
ԹեՏիսի
եւ ֊ " ՛ Հ ր Ովկիանին
որ ան–
որովՀեաեւ
Կրոնոսի
որղին
ղժնղւսկ
բնաւորութիւն
ղուլ
րսթացքով
Տր երկրիս
շ յ ՚
լ
ր ^ ր կշ թալալիս
Տշ ու անողոք
սիրտ Տր
ունի։
նայեցկ՚ք,
տեսկ՚ք,
ի՛նչպիսի
շղթաներով
կապուահ՝
ՊՐՈՍԵԹնԻՍ.
՚
ՒիտեՏ որ Զեւս
անՀաշա
կ
այս
ժայռին
րարձրարերճ
կատարին
վրայ՝
աննա–
եւ արղարութիւեր
իրկաՏքին
Տկչ Տիայն կր տեոնկէ
խանձելի
պաՀտպանի
ղեր Տշ պկտք կ կաաարեՏ։
՚
^
ո
՚
յց
օր Տշ ան պիտի
թոլիայ
եւ Հարու
ահներ
ՊԱՐԸ.
Կր տեսնեՏ,
ՊրոՏեթեւս,
եւ սոսկուՏի
պիտի կրկ, եւ իր յաՏառ
զաքրոլթո
Հանզարաեցնե֊
աՏսլ Տշ արտասուալից
աչքերուս
վրայ կր տարա. Լ"վ պիտի
վւութայ
ղալ ինհի Հետ
դաշնակցութիւն
հուի՝ գիտելով
ՏարՏինղ
որ այս ժայռին
վրայ
պոզ–
եւ րարեկաՏոլթիւն
Հաստատելու։
պւստկ
կապանքներու
Տկչ կշ չորնայ,
որովՀեաեւ
ՊԱՐԸ.
ԱՏրոզՀ
եզահր
յա յանկ՛, պաաՏկ՛ թկ
նոր
նաւոպիւլներ
ակր ես գարձեր
11
ղի Տորուի
,
ո ւ
ի նչ աՏրւսսւոանութեաՏր
Զեւս
լ՛եղ
րռնելով
այս֊
Զեւս
ապօրինարար
կր աիրկ նոր օրկնքներով,
ու
՛
գիսի
անարժան
ու անգութ
ձեւով Տշ կշ չարչարկ.
երրե՚մնի
յարգուահշ
ՀիՏայ կշ չնչկւ
րսկ՝ եթկ ատիկա քեզչի
նեղեր։
ՊՐՈՄնԹեԻււ.
-
նրանի՛ թկ զիս գետնին տակ
ՊՐՈՄԵԹնԻՄ -
1
Ո,հի Հաճար
տանչանք
Տրն կ
գաՀավիժկր,
Տեռելևերն
շ ն գոլն ո զ Պղուաոնի
կա յա֊
ատիկա
պաաՏելր,
ու բլելն
ալ տանչանք
Տրն կ.
նկն
աք
աւելի
վար,
անթափանցելի
Տարտարոսին
աՏկն
ինչ ցաւարեր
կ իսհխ
Ասաուահներշ
սկսահ
Fonds A.R.A.M