III
ԱՆԱՀԻՏ
՚
Լոքորգէ
ճիշտ աչն որ իշ^իւանութէւնր
ձեո ք ա%ի ,
ես
բսնի
տեղ չեճ սներ
Զեւսր։
Թալ ու զահն րնէ.
$"Ղ
Լ\
Ա1Ո
Էլ՛
Ք
՝*"՚
<1
կէր
ա
րկե
վաղանց
ուէլ
ի շիւ ան
ու–
թիւէւր
Գ՚՚Ր
"՚-
նի.
Էր թագաւորութիւնն
ասա ուա
հնե֊
բուն
վրա
չ՝
երկ
"՛
ր
^"
լԷ՚՚՚Է
տեւէ։
Ւաչց
աՀա 1լր
ւոեսնեճ
աէեւսէ
սլաաղաճաւորր.
^՚"/
1
բււնա
պետէն
պաշտօնեան
է
անշ^ուշ^տ
անոր
կալճէ
Նոր րան ճր
ինհի
րսելու
կուգա
չ։
ՀԵՐՍ՛՝ԷՍ*. — Խօսքս
քեղէ
էէ
(
^ " . / ՚
ա
–
ճաւլձո ա
Հող էք չանցա պա բա Հանդէպ
ասա ուածներուն
է
որոնց
սլաաԷւՆերր
ճաՀկ անացսւէւերուն
Հաղորդեց
էր,
ւլո ւՆ
ք
որ
երէլ1ւա չէքէւ Հ"
լ
րշ
ք
"
Ղ՚յ՚՚՚Ր*
^
ա
1
ՐՐ Կր Հր
ս,
ճ ս՛ չէ որ
չաչանես
թէ է Նչ է Ա՛չդ աճուսՆութէւնր
որուն
վրաչ
էլր ճեհաբա՚1ւես
1
ւ որուն
սլա ա՛ճ՛առով
ան
գաՀրնկԷց
սլէաէ
րւլս՚ձ
եղեր
ք
րացաւորէ
ճէաքդ
առ անց դար–
ձուահքի,
որոշապէս,
1
ւ
՚
^է՛
•
ստիպեր
զէս
Նորէն
քեղ
դ՚՚՚լ
ղանելու
.
կր^ տեսնես
որ
ա
չդւդէսէ
ձեերով
չես
կրնար
Աեւսշ
ողոքել;
ՊՐՈՄԵԹԵԻԱ.
-
Այդ խոսքերդ
ուռուցիկ
են
ու դո ռուլ, ա ս
ա
ուահներ
ու
հ առա
չէ ճր ա րմանի։ Նոր
աստուահներ
էք
՚
է
ո լ
ք
ո լ
նոր տէրերու
սլէ" կր
վարաէք,
ու էլր էլարհէք
թէ կր
բէւակէլշ
աճրու–,
թէ
ւնն
եր
ււ ւ
մ
է^ որ ոնց
ճ օ ա են ա լ չէ կ լւն ա ր
դմբաղ–
դութիւնր։
/ " « ՛
յ / /
ես արդէն
երկու
րռնաւոր
ահ սա
չ
որ աչդ
բարձունքներէն
գաՀավիմեցան*
երրորդէն
այ,
որ աչմճ
կ ՚ է շ է ՚ հ ,
արագօրէն
սւ
իւաչտառակօրէն
է ^ ՚ ո ՚ լ ր ւգէտէ
աեսնեճ։
Կր կարհես
թէ կր
վաիւնա*ճ
ու կր սոսկա ճ Նոր աստուահներէն,
բնա ւ
երբես։
Եկահ
ճաճբէդ
շուտ ետ
դարձէ՛ր.
որովՀետ1ւ
գ է տ ֊
Ն ալ ուղա
հ դ չպի
։
ո
է է ճս՚Ն ա ս
ինձՏկ։
ՀԵՐՄԷՍ
*
Աչդպիսի
հաչրաչեղ
աճբարտաւա–
նութեաճբ
ճոն է որ արդէն
դուն
աչս
պաաիմնե–
րուն
արմանաց
ար։
ՊԲՈՄնԹԵԻՍ.
Գիտցէ՛»
<ղ՚ իՏ
թշուառու­
թիւնս չեՏ
ւիոիւելւ քու ստրկութեանդ
Հետ. կր նա–
խընտրեՏ
ալս
մայռին
հառաչել
քան քու
Հօրդ
ՀաւատարիՏ
սլատգա Տարերն
ՐԱ՚՚՚Ր
Նախատողին
այսպկս
նախատինքով
պատասխանելու
կ։
ՀԵՐՄԷՍ.
Կարհես
թկ Հա՜ճոյք
կր զդաս սա
ՀիՏակոլան
վի՜ճակէդ։
ՊՐՈՄԵԹԵԻԱ.
-
Հաճո՛յս
կր զզաՏ. ա՜Հ, կր
ՏազթեՏ
որ թշնաՏիներս
այս ձհւով
Հա՜ճոյք
ղդան,
1
ւ է ն առաջ
դուն։
ՀԵՐՄԷ11.
-
Ի՛նչ, կր կարհես
թկ քու
դձրադ–
դութեանցդ
ես ալ պատճառ
եզահ եՏ։
ա
ւ1ււււււ աւ՚
ՊՐՈՄԵԹԵԻԱ
Մէկ
խօսքւ՚վ.
կ՚աաեՏ
րոլոր
ւհներր,
որոնց
ես
ր՚՚՚րիր
րրի ե որ զիս
անարդարօրկն
կր
տանջեն։
ՀԵՐՄԷՍ.
Կր տեսնեՏ
որ հա՜1։ր
Հ ի
I
անդոլ*
թիւն Տր խելքդ
զ լիւկդ տարեր է ։
ՊՐՈՄԵԹԵԻԱ.
-
Հիւանդ
հՏ եթէ
թշնա&ի–
ներն
աաելր
Հիւանդութիւն
է՛
ՀԵՐՄԷՍ,
-
եթէ
զուն
երջանիկ
ըլլայիր,
ան­
տանելի
պիտի
դաոնայիր։
ՊՐՈԵՄԹԵԻ11.
֊
Աւազ։
ՀԷՐՄԷ11.
Զեւս այդ րաոր չի
զիաել։
ՊՐՈՄԵԹԵԻԱ.
-
Բայց
ձա Տան ակր, որ կր Հա.
սու1ւցնէ
ք
զախ սլէտէ
սորվեցնէ
անոր։
ՀԵՐՄԷՍ.
եւ սակաչն
դուն
աակաւէն
չես
ս սրվեր է ճ աս տ ւռն
ՐԱ
ա
լ։
ՊՐՈՄԵԹԵԻԱ.
Ո՛չ, եթէ իՏասաոլն
րլլայի,
քեղէ Հետ չէէ էւօսեր
ք
սարս ւկւ
ՀԵՐՄԷՍ.
֊ ֊ -
Աես
ուզեր
ուրեԱհ
րսել
Էնչ որ
Հաչրս
կ ՛ուզէ
գիտ1ւալ ՚.
ՊՐՈՄԵԹԵԻԱ.
հ ՛՛ր չ ատ
սլարտա–.
կան եճ էրեն, ւգէտք
է երախտագիտութեան
սլաբտ–
քրս
իրեն
Հատուցանեճ։
ՀԵՐՄԷՍ*
Կշ հազրե՛՛ս
»
ւ
րեԱհ
զիս,
ոլսղէս
թէ
աղաչ
ճ՚րլլաչի;
ՊՐԱՄԵԹԵԻՍ.
Հապա
ս՚ղս՚չ
չե՛ս,
ա
նոչն
իսկ
տղա
չէն
աւելի
պարզաճիս։^
քանի
որ կր չ՚"֊~
սաս
ինձճէ
բան ճր իճանալ–
&
կ
Աէ
Տ
"
եւ Է տան֊
Հանք,
ոչ ալ ո եւ Է իյորաճանկութիւն
է
որով
էՀեւս
կարենա
չ զիս ստի սլե
լ
ա
ԲԷ
^ " Ղ ՚ ՚ ՚ ^ ՚ Է Ք Ա
բ
ս
բ՛խ՛ելու
,
ճինչեւ
որ զէս կաշ1լանդոզ
աչս շղթաներ
շ
չքակ–
ուինէ Սւ Հիճա
ք
թող Հրաշող
կաչհա1լ1։
ի$
ւա
1
եր֊
կշ^՚քէ՚ո՝,
$
Ո
Ղ ՜Ար
էԱ
ճաղդ
աճէն էնչ աա1լ1ւուվրաչ
շէ՚է
ձիւ՛նին
սպի
՛
ո ակ
բ՚րձան
է
ով ու ստորերկրեաչ
որո–
տոււԱւերաէ
ատոնց 1ւ ոչ ճէկր զի" սլիտի
բ։ւ\ւագա­
տէ
շսելու
թէ ր
ա
՚
էգշ
"
Ր"
լ
ձեռքով
որսշահ է
զաչն
դաՀրնկկց
րնել։
ՀԵՐՄԷՍ
-
Լա
՛
լ
Տ տահէ,
ա չղպէսուէ
չես
ազատիր՛.
ՊՐՈՄԵԹԵԻԱ.
֊
Շատոնց
ի վեր ճաահեր
ու
որոշեր եճ։
ՀԵՐՄ1-Ա. -
ԱնՏի՚տ,
ՀաՏարձակկ՛
դկթ
ան–
դաՏ Տր սա կրահ
ւիորձանըներկդ
իՏաոաուն
ք / ( » ՚ լ
սորվիլ,
ՊՐՈՄԵԹԵԻԱ.
֊
Ի զուր
քու
խրատներովդ
զի՛, կր ձանձրացնես,
ալիքներուն
խրատ
աո,
ոզի
Fonds A.R.A.M