74
ԱՆԱՀԻՏ
ԼԵՒՈՆ
Բայց
խենթեՆցա
ռ
ր
դուն։
֊
Բկի
աալ այդ կոշտին
,
ա
քգ ախմարին
. « •
•
ԲՈՏԻԸ
ՊԷ աք Է
յ
ա յգսվէ՛ս
սլէսւք Է որ
ըլլայ
. . .
ԼԵՒՈՆ
Ատիկա
երբե՛ք.
. .
երբե՛ք.. • մի՛
շարունակեր
կնաղաշեմ : Կ՛ուռես
ո
Է" սեո–
(
յ
ո ւն շս կարեցաւ,
վաիւցայ որ սլիաի
՛
Լ՛՛՛է՛ իյնամ ա՛լ չելլալու
Համար
...
(
կը մօտե–
նայ , կը գրկէ քոյրը ,
ՈՆ
անոր գլուխը առած
կուրծքին, աղապատանքով
լեցուն)
խենթ,
խե՛նթ
. . .
գիտնաս տուած՜ գոգդ
ինծ^ի » • • կր
նաիւբնտբեմ
մեււնիլ, քան թէ քեղի այդպէս
զո–
Հել. , • Նախ գուն
,
այո՛ , Հանդարտէ
,
Հանդար­
տէ՛
քո յրիկ
1
Ղ՝մրախա
չ1> ս
(
Լէլ
ա
՝
Ր
1
"
I
1
, "՛
վ՛ թ>
արդէն որ դմբախտ
ըլլաս. , , լա՛լ,
լա՛լ,
խե՛նթ
քեղի...
(
երկար համբոյր մը կը դրոշմէ քրոջը
ճակատին վրայ : Վարագոյր)
է Ր Ր II Ր Գ
Պ Ա Տ Կ Ե Ր
Ա,.սւ9իս սլաս, կե ր ի էոեսարանը
1
ՆԷ ԷէԷ "Լ"
Հանէն
գուբս
կը նայ/,, իսկ Ահւկ
Մէկը,
գաւ՛իկ
<Ը.
չբթներուո,
կո աաւոի
սենեակին
լայնքին։
ՈԵՒԷ ՄԷԿԸ
Զերևցա",
դեռ
ՆԷԼԼԻ
(
առանց դիրքր խախտելու)
ԶԷ՛ :
ՈԵՒԷ
ՄԷԿԸ
Ուչադբութիւն
բբէ չի
փաի՚՚լնես
,
յետոյ
ամէն ինչ քոլբր
1/
իյնայ,
գիտնա՛
ս :
Կբ շարունակէ պտտկիլ , քրին տակէն երգելով :
ՆԷԼԼԻ
(
վագելով դէպի սենեակին մէջտե–
ղը )
Ա՛ն է , լիոդոցր
դարձաւ : Շո՛ւտ
,
առ սա
գլխարկդ
,
վերարկուդ
ու վերի
յարկը
ելիր :
(
Աճապարանքով դէպի դուռը կը յառաջանան,
ք|ևէ Մէկը դուրս կ՚ելլէ)
Զի մոոնաս
,
Հէ" , ան–
մ իՊասլէս որ եբ1բւլ անգամ
յաքոր՚լաբաբ
Հա–
լլամ :
Փութկոտ քայլերով կոլգայ սեղանին
վրայէն առնել իր պայուսակը , որուն
հայելիին առջև մաղերը կարգի կը դնէ :
(
Յետոյ կ՚առնէ ձայնատետր մը , կը բա­
նայ ու գբաղռւած երևոյթ մը կ ՚ ա ռնէ ։
Դուռը կը գաբնուի :
ՆԷԼԼԻ
(
առանց շարժելու)
Մտէ՛ք։
1
յեբս կը մտնէ Լևոն , ջութ ակը անու­
թին տակ, վայրկեան մը կը վարանի սե­
մ՛ին վրայ, կը նայի տրտմութեամբ \,էլ–
լիին որ կորսա ած է ձայնանիշներոլ
ն սա
բ|Ա>երցմտՈ մ՛էջ, յետոյ մէկէն կր յսսսս–
ջանայ սենեակին մ՛էջ, ջութակը կը դնէ
սեղանին վրայ, •եէԱի 1՚
(
՚"1 ՚ "
1 1
"
Գ1
Ո
ՓՔ ՛Մ
բարձրացնէ, գատոր ժպիտ մր ղէմքին
ւ| բայ :
ԼԵՒՈՆ—
Ի՛՛՛ւ՛՝՛՝
ՆԷԱԻ՛
Ն Է Լ Լ Ի – ֊ ֊ ֊ Գ ո ՞ ւ ն ես, Լե՛՛՛ն։
Բարև՛
,
բարև՛,
է՛ , ի՞նչպէռ ես նայինք :
ԼԵՒՈՆ
(
տ ր է ո ո ւմ , ց ա ծ ) •
Ա՚ելոր,, չէ"
Հարցնելր :
ՆԷԼԼԻ
(
զուարթ)–
Նայինք
եր,. պիտի
Հրամ արիս
մ ի չ." արտասուող
ղէմք
մ լ.
՚ ՚ ՚
ն ե ն ա –
լո, սա ունակութենէգ։
(
Լևոն կր շարունակէ
մնալ տրտում)
1
սն՚, ո՛՛ քիչ ՛կ՛, եղբայր,
երախա,
չես
կալ՚հ-եմ թէ :
ԼԵՒՈՆ
(
նոյն)
Կ՝աղտ չեմ
,
մի՛ ցաւս
կր կնա պա ա կե ր :
ՆԷԼԼԻ
(
խնդալով).— 5 » » ՛ / "՛ճ
անպակաս
Կ՝ռււ
ա
յ
մ
է ւ
տ
՝•
ԼԵՒՈՆ
(
նոյն)
Ջի գիտնայի՜ր
որպէս
թէ։
ՆԷԼԼԻ
Մարգարէ չեմ կարՆեմ
թ է յ
ԼԵՒՈՆ
Պէաք
չի կայ մարգարէ
ԴԱ
ա
լա :
(
Պահ մը)
կ՝ապչեցնես
ուղղակի
քու այդ
զոլա րթութեամր
:
ՆԷԼԼԻ
(
խնդալով)
կուղէիր
որ ես ալ
քեղի պէս ամէն աոիթով
լա յթ , րնկճոլէի"
. . .
ԼԵՒՈՆ
Ա՚՚՚իկա
ուզելով չէ որ կոլգայ
,
խառնուածքէն
է, Նէ՛///՛–
ՆԷԼԼ1* ՝ Ո՛ ր՛"ի՛ եւ1՛ Հետևաբար
որ ար/–
պիսի նկար՛"՛, իր մր չունիմ։
|Լո1ր\>|
կեանքի
մէք գիտնալու
է ամէն
Հարուած
յօժարու­
թեամբ
տանիլ,
նոյնիսկ
խնղալով
,
Հաճոյ՛",ի
բս՛նի
ւքր ",էս...
ԼԵՒՈՆ - , Նայած թէ ի՛նչ ուժգնո
լթեամ բ
է այղ Հարուած/՛, ե "՚րաեղիղ
և՚իքնէէ
էւԷԼԼԻ՛
Ամէն Հարուած
առ անց բացա­
ռութեան
ւ ՈրովՀեաե
Հարու ած ր Հարու աճ է
միշտ, I, մե՛նք է որ , մեր տկարս, թեամբր
,
կր
կարծենք
զանազանութիւ՛նն
եր
ն
չմարել։
ԼԵՒՈՆ–
Սխալ, շատ սխալ։
՚
Լսնէ
մասին
փոր
ձառ
՚՚,
թե ամբ է ,,,, կ,, խօսիմ։
Տ՚/ա–
յո՚թենէս
ի վեր Հարու ածն
երր չէ որ պակսե­
ցան։
Տոկացի
բոլորին,
Համակերտութեամբ՛
տարի : Բայց այս վերքի՜ն,՛
. • .
ՆԷԼԼԻ
Ի՛նչ է պատահեր
////...
Fonds A.R.A.M