ԱՆԱՀԻ
Տ
Մենէ շատէ, րր անոնէյ
սլա լէւո ւս էլան են րա֊
չրռյապէա
,
թէպէտ
անուղղակի
կերպովդ
և
պԿ՚՚՚Ք Կ շնորհապարտ
րլլալ
Գէլ,աք
Աղայի ,—
նոյն իսկ եիժկ սնապարծութեան
ղղացոլմով
մր
մղուած՜ է որ դրոշմել
տուեր է յյս մ ե տա
յ լ –
ներր
որոնք մեր աչքին կլ, իւորհրղանչեն
դա­
սակարգ մր, որ
շնորհիւ իր
խելացութեան,
պարկեշտութեան
և աշխատասիրութեան
,
յա­
ջողած՜ է, ամրողք
գարու մր րնթաւյքին
, ,
իայ–
լիլ սրտին մ/ ^ ի
ս
կ մահմետական
Պարսկաս–
տա
Մ օ ն մ օ ր ա ն ս ի
ԱՐՄԵՆԱԿ
ՍԱԳԸԶԵԱՆ
1.
Հ<Անասյրս,1լ
Ոէ
֊
սելի
Է, կր գրէ Պ– Սթրեք,
ՄահլՈ/֊
տական Համայնագիտարանի
մէշ՝
Ջ՚՚՚֊գ"՛յ
բառին
,
ոբ
ա
յ ՚ է
ւլ՚՚ւ՚լթաղանութեան
գո րհ՜ո ւն ե ւս յ
,
ձեռն
եր է էք ու.Հ ա–
լա ււ ւ ս ա Հայերն
են որ ԱպաՀանի
Հզօր
ւԼաՀձ
սւււսւկանո*,~
թե ան
րա րգա.
Հիմուևքր
գրահ՜ են :
ՊԱՂԱ Տ ԱՆՔ ԱՌ ԼՌՈՒԹԻՒՆ
Ա՛ո, ա՛ռ ի1ւծի աչքիդ մէջ ա
ղերդ
երաղ մր օրրէ՛.
Տո՛ւր
ձեռքերուս՝
ձեռքեբուդ
գգուանքն
անուշ
բուռ առ
բուռ։
Ասենոլրեք
կրրեւլի "պատկերն
ես քու
խնկաբոյր
Կուրծքին
վրրայ իմ Հոգւոյս
(
սաչի մբ ակս արծաիժէ. .. ։
Ամէն անցորդ
կապեց
ց՛աւ
մ՝իմ
Հոգիիս
€իւ ղերուէւ,
1'
նչպԷս ծառի
մ՚Հաւատքի
ջոլրի մբ վրայ
խոնարհած.
Իմ Հեծկլտոլքբս
եղաւ
նրման
լոյսի ձբ առկայծ,
Աղեղ մ՚անտես
նետ առ նետ ծեծեց
ինծի օրն ի բուն.
. .
Սիրաըս
շերտ
շերտ
Հացի պէս ես բաժնեցի
անիւրնայ
Սովալբլուկ
սբբտեբան
. ..
ու սովամաՀ
ես մեռայ.
. .
•
Ոչ ո՛ք, ոչ ո՛ք երկարեց
սեռք
մ՚ինծի չար կամ բարի.
. .
էոյսր
աչքիդ՝
աչքիս մէջ, ծաղիկի
պէս կր բացուի
. . .
Գողին
ցնցուղԱ ոսկեդօծ
գ ե ռ կ՚անձրեւէ
սարսռագին.
Ա՜Հ
Հանգոյցէ՛,
Հանգոյցէ՛
իմ Հոգիս
քո՛ւ
Հոգիին
. . .
ւ
Վալաս/բ 102\)
ԱՐՇԱՄ
ՏԱՏՐԵԱՆ
Fonds A.R.A.M