Ա Ն Ա Հ Ի Տ
Ա ՛ Ն Տ Ի Պ Տ Ա Ղ ԱՕ
ՅՈՎ.2.Ս.ՆՆԷՍ ԹԼԿՈՒՐՍ.ՆՑՒՈՅ ( I )
Խոսաովանիւէք
եւ դաւանիէքք
ըգքեզ, Աստուա՛ծ
անժամանակ,
Անբսկիզբն,
անկատարած,
ահեղ, անմահ ՛ւ
անօրինակ,
Անպատմելի,
անճառելի,
անքննելի
եւ անքանակ,
Անեղական
լոյս
կենդանի,
Համատարած,
անվայրափակ,
ճառագայթ
լուաւ
յ ճաճանչ,
իմանալի
լոյս
գերանակ,
Երրորդութիւն
եւ մի բնա \միւն, Աստուածութիւ՛ն,
անուս՛ս Էակ,
Հայր եւ Որդի եւ Սուրք
Հոգի,
միշտ եւ յաւէտ եւ մի երրեակ.
Անձանցդ
՛
ւ անուա՛նցդ
է բաժանուՄս,
այլ ամենայն
մի եւ միակ,
Ամենայնց
ես արարիչ,
յամենեցունց
անպարունակ,
՛
Բան
զամենայն
միտք ես ի վեր
՛
ւ. ամէն մրտաց ես
ւիեհունակ,
Ջամենայնբն
դու քննես ՛ւ անքննելի
մբնաս
յեբակ,
(
I )
Հրեշտակացն
անքննելի,
անմար
մինքն ոչ են քեզ գիտակ,
՛
ք՛անզի դու բարձր ես վեհագոյն,
խոր քո չունի
իսկի յատակ
(2),
՛
հու
ղայնօք
լայնատարած,
անհասական
եւ անորակ,
Ցոչնչէ ստեղծեր
զեղեալքս,
բոլոր
գոյիցս
աննբմտնակ.
Զիա՜րդ
կարէ պատմել
(3)
բերան, դու անուրեք
՝
ւ անբովանդակ,
(4),
Զքեզ
զբւաբթունք
վւ առար անեն եւ սեբովբէք
սլա բա սլա լսիակ,
՛
Բեղ մարդիկ
երկբբպագեն
զի քո ձեռացդ են
գործունակ,
•
Բեւ տնասունքբն
բուծանեն,
թռչունք,
սողունք
՛
ւ անբան
գազանք,
՚
Մւսռք եւ բոյսք
պտղաբերին,
մատղաշ
քանեն, ոստ
բարունակ,
՛
Բուին
խնամօքբղ
պահպանին,
մրնան
հաստատ
՛
ւ անփոթերակ,
(5)
Օդայինք եւ երկբայինք
ի քե՛՛զ
յանձին
(6) ֊
ով եւ ցամաք–.
Ես
անարգս
յամէն
գոյից՛
առ քեղ վստահ
փութամ
յեբակ,
Բա՝զ
բլբերանս
իմ /օրհնութիւն,
հոգւոյս
վառելս՝
զլոյս քո
ճըրագ,
էբ՚յո՛
շնորհօք
Հոգւոյդ
Սրբոյ
զմիտս որ բանից առն/ ճարակ,
Մաքրելս՛
զհոգիս,
րզմիտս եւ զբանս,
սուրբ
օրինաց
լինել
մբշակ։
(1)
$՝լկուրան։յւ։ւՀ ար։ որաարուիւ ու վեՀաշ^ունշ
օրՀ՚է՚երղր
ւ>րինակսւ& ենք
Երւււսադէս՚ի
Ա
9
Աակորեւսնլյ
վանքի թի
լ
1521–
ձեււաղ րէն, գանձարան՛
գրուահ
Երուսաւլէէէ
գ
ՌՃ11Կ-. թուին
(1734).
վերնադիր՝
«/՚
Յովանկս
Թլկուրանցո։
է » ւ
(1)
ՅերԱւկ,
ձիշնադարեան
Հայերէնով կր նշանակէ
|1|ւՇՏ։
(2)
Ձհռ.
ա տ ակ։
(3)
Ջեռ–
սյատւքե։
(4
^
ճե։ւ.
ա հ ս ա ւ ա ն գ ա կ ։
(5)
Այսինքն՝
ա ն վ ա ո ա փ կ ։
(6
^ Զէււ. ք եզ յա(ւօ|ւ(ւ.
րսել կ՛ուզէ՝
զլեղի րսնձնուահ
են, ինըղինոնին
քեղի րսնձնաե են՛
Fonds A.R.A.M