ւ–
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
մ օրէն
ծ՜փացին
մ՛արմ՛արէ
սանդ ա
իհւհրի
սօտ։
Այււօր
•
Հայ
մ՚տրգր
կանդք1ւած՜
է
իր
սւմ՚եՀի
լեւՏւերի,
իր կոկայ
ժայոե րի
եւ
քւսրքտրուա
իր գա
շահ
րի
ասշեւ՝
աղքատ
եւ
վիրաւոր,
մ՚ոերր
րաժան
րտժոհւ
եղած^,
ււիրար անիրաււած՜,
եւ
հ՜րաւլր իարաակւ
ահ :
էլ
մ՛ինչ
ժսղսվրդներր
վտտօրէն
է "ել
են,
մ՝իՊւչ դսւրր,
ա րացա
ւՐի ք°ղր
երեսու
նետած՜,
իր մ"աշտծ՜
տւկիների
ետ ե լից
է
ւ/աւրււ
ւ/՛՝,
Հայոց
լեսներին
կարոս
աններր
շտրժւււււՐ
են ու
րուք
ու
րորանի
մ՛իջից,
Հայ
երկրի
ոիրտր
տրոփում՝
է
եւ
քտրր
ոկւտւ ժ՛ է
խօսիլ։
•
Բտրր
Հոգի
է ։
Ու քարր՝
աւարին,
մ՝ ե սահ՜
նիւթ
է,
եթ է նրա
կերոլլհւկալ
ւ/՚ակերեոի
վրայ
չր.
գրս
շմ՚ւի
մ՛եղ տանտալ
ւ/՚իտքր,
եթէ
եր
կտիւ է ՛Հ սւժկսւ
կւսրւտծՊւերով
չփոխս^ւցւի
նրան
մ՛եր
կ1։"ւււլ անի
մ՛սերի
թրթռում՝ր,
եթ՜է
նրա
ճչալ
ծ՚՚՚՚Լքք՚րի
ժ՚է^
չթագցՊւեն
մ՛եր
էութ
եսհւ կենտրոնի
մ՚իՀՀււյ
ոլսկած՜
տիեզե
րական
գտղտնիքր,
եթէ
չկուտակուի՝
կա–
ւտսարակշսսւթ
ետն
օրէնքների
սլտրատ–
գրութեամ՚ր՝
իրր գերագոյն
նշան
նոր
մ՛ի
ա շիւ ալ Հտգիաա
թ՛ եան
եւ
տ
շխտրկտղգա–
ղում՚ի։
ի
ղսւ֊ր
չէ՛
որ դարերի
խտւտրր
՚
ղ ր ր –
սլտսւլ
մ՛արգի
կ անգագար
սլեւլսւմ՝
են
Հե–
ստւսր
երկրների
•
Հալերր,
անասլատների
աւադս,
լճերի
եւ
ծ՜ովերի
/
սոր
ք-իշերր
ո՜
րս/ւել ու •Հտմ՚տր
քարի
այն կտոլւէւերր,
որւտց
վրտյ
արձանտգրւել
Է մ՚տրգկսւթ
ետն
ոգին։
Ո ոլոր մ՛եռած՜
ճանտւղտրՀներւււ
մ՛ մ՛ի մ՛ի •Հո–
յտկտսլ
Ատլտնտիւէ1ւեր
կան,
որոնց
կետ
տնՀրաւ)՚
եշտ
Է որ
մ՛ենք
•
Հտւլորգտկցու–
թ եան
մէշ^ մ՛տնենք
նոր •Ատլւոնտիտներ
կա–
ռսւցտնելա
•
Համ՛ար։
Տւսրտհա
թ եան
եւ
ւ1 ւսմ՝ւս1ււսկի
շււա–
կանտ
իւ՚ /> ան
Հ ասա ասաւն
֊
Հիմ՛քերի
՚ / / " "
յ
մ՛ենք
կառսւ ցանում՝
ենք ատււդերի
որոտ
տալ
ներգտ
շէւակութ
իւէւր։
Ա՝արգկտյին
մ՛արմ՛նի
գերագոյն
ձրգ–
ստւմներր
տեւտկտնութ
եան
•
Հետ
խօսող
նշտնարտնների
են
վերած
ւ ա մ՛։ Նիւ թ ր
գա
սնում՛
Է
սիմ՛վոլ։
Յէալուոր
մ՚տՀի
կք&քթ
/ / . ՚ / " " *
՛
Ժ ՝
րեդմ՚տնտքար,
աշտարակ
տ
տւդտ
մեծա
կն չւււէւ դանդ
տկտասւն։
Մտրմ՚ինր՝
վձստկտն
ձեւ ի ս"ԷՀ
ապրող
արձան։
Ոգին՝
տիեդերքի
եւ
յաւերժի
՛
Հիմ՛նա
կան
օրէնքներր
•
Համ՛ադ
լադ
տա
ճար։
Հիմ՛ա
—
լաւ ՛ււ/՛ էք
—
Հայաստանի
ժտյււերր
շտրժւում՛
են, իւոլվսսրտտնհրի
եւ
ձորերի
մ՚ԷՀ
թ ւսւրնւած՜
գտրաւոր
ձտյներր
կ
"
Կ
ա
յ
փեթա1րւերինմ՚ոհ՚ւ
վխտա
մ՛են,
կարծ՜ր
հ՚՚՚լերի
տակից
քարտւլած՜
շերտերի
գդրր–
գիւնւն
է
լսււււմ՛։
՛
Բտրր
խօսում՝
է ։
Լաւ ՚ւմ՝
էք։
Այստեղ,
մ՚րրիկր
գ ե ս
էժ մ՛րկում՝
է
սլա֊
տա
Հանիս
վրայ։
Զիւ^ւ
է– իսկ
ձիւ5ւի
տակ
սլարտսլ։
կէս
ւիթ ահ
գերաններր,
այլեւս
ուժասպառ,
տեն կարողանում՝
կրել
•
Հսկայ
այ1ւ
երաղր
սրով րեսնտւււրւտծ՜
են։
Յարնած^,
շէնքերր
մ՛էկ
ոտքր
ւրնսւմ՝
են
տիղմ՛ի
մ՚էշ^,
՛՛՛
իւր ճւսւմ՝,
եւ
ծ՜ուած՜
իրենւյ
մ՚արմ՝ նի կ՞աւաստրակշււութիւէւր
ւիլհւ–
աո
ում՛։
Տ՛" ճտլտերր
ղտտւսւմ՛
են
եւ
՚
Հար–
րտ&
մ՚արգկոտց
1
ւմ՚տն
թ եւերր
րոլորում՛
տնկայուէ՛
ղսւ1ւգւ"կ"ւտսւ1ւերի
Հ՚՚կւՀր։
Ջուրր
ոլտում՝
է իարաակւ
ալ
դւսհ–
գա1լսերր։
Համբերատար
տկսսո՚ւերով,
կա
մ՛աւք կամ՛աւք,
մ՚տշում՛
ու
կրծ՜ում՛
է
սլա–
լտտների
Հիմ՚քերր,
քարերի
մ՚իՀիդ
վեր
բարձրանում՛
եւ մ՚գլաստծ՜
իր դ էմ՚քր
գւււլա
ցցում՛
ււրմ՚տնկա/ւ1ւերի
տրցնքսա
դ ււյ1ւ1, րի
՛
մ՛իջից։
Ա՛ւատն ում՛ եմ՛, երր
տ՚Հտգին
աղմ՛ու
կով,
մ՛ի օր, ամլէ
այս
քտղտքր,
յանկարծ
/
սորաոսւղւի
ծ՜ովի
մ՚ԷՀ,
ո՛ւր
սլիտի
դնան
Fonds A.R.A.M