VERADZENOUNT, du 03 mars 1919 au 27 décembre 1919 - page 17

ՎԵՐԱԾՆՈհՆԴ
ԵՐԳԻԾԱԿԱ Ն
83
ԲԱՆԱԽՕՍ ՈհԹԻհՆ ՄԸՀ ԱԼ
ՕՐ՛ ԵՐԷՑԵԱՆԷ
Հանդէսներու. մրցաէլցութիւնր կր
ա բուն ա կուի. Հայ ժողովուրդր վստաՀ
կրնայ ըԱալ որ այլևսայս անգամ Հայաս­
տան Հանդիսաւորապէս սլիտի փրկուի։
Այս մրցակցութեան «Արձագանգ փա՛
բիզիյ>ն ալ իր րաժինը րերաւ երեկոյ­
թով մը։Բանախօսներն էխն կիներ, իսկ
ւնէլնդի բներ բայ բեր։ Օր* էրէցեան երկու
կիներ ~ շրջապատուած բեմրն կը տի՛
րէր* ամսլերու մէ^է Հեռա ֊որ ձայնող
մր րացատրեց այր Հասարակութեան
թէ ի ՚նչ էր 1լնո £ ղերը իբրև օրիորդ,
քոյր, ամուսին, մայր* մօրաքոյր, տալ,
ներ, կեսուր, մեծ մայր են* են։ Բայց բո–
որ ասոնք Հին 1լնո £ դերերն էին. նոր
կնոշ Համար ա յ դ սաՀմանը խիստ
էր* նոր պայ մա՚ններու մէ £ Հ/ք^Ը 3 n J9
սլէտք էր տալ իր բազմապիսի և անծա­
նօթ տնտցած ձիրքերը ՝տունէն դուրս,
պիւռօներու մէ9, երեսփոխանական
ժողուըլերէներս, կառքերու վրայ, կեան
քի լուծքէն ներքև այրերու կից և ոչ
անոր տակ՛ իսկ ապագայ էլնո^,ա շխար՛
Հը տակն ու վրայ ընելէ վևրֆ. Հասնե­
լիք բարձրութիւնը Աստուած միայն
կրնայ տեսնել–։ Աւր Հասարակութիւնը
մտածելով ապագայ մարդուն վերա՛
պա Հուած փորձանքին, կը մխիթարէր
ինքզինքը թէ բոլոր ա յ ս բաները իր
օրով պիտի չպատաՀէին։ Բւնէլնղիր–
թիւնը ի նչպէս յեղաշրջած էր 1լնո9
դերբ» օրինակ, անցեալի մէ £ fon
պա ր տ ա կան ո ւթի ւԼւն ե ր էքն մէԼլն էր սա­
փորը ուսին մօտակայ աղբիւր էքն իւր
բերել* մինչդեռ գիտութիւնր այսօր աղ­
բիւրր տան լքէ£ բերած է և բաւական է
միայն ծորակը բանալ սափորը լեցնե­
լու Համար։ Անցեալի մէ £ 1լնո£ զբաղոււա
էր կանթեղները մաքրել* գիտէք թէ,
ըսաւ, այդ աշխատութիւնր որքան ժա­
մանակ կը սպառէն եր կան երր, որ երբեք
կանթեղ մաքրած չէին, Հաւանութեան
նշա՛ններ ցոյց տուին, մինչդեռ այսօր
գիտութեան շնորՀիւ բաւական է մի­
այն որ մատերնիս դնենք ելեկտրական
կոճակին վրայ և լամրարներր կր վա­
ռին։ Անցեալի մէ £ փայտով կամ ածու­
խով կրակ պատրաստելու Համար երկար
աշխատանքի պէտք կար. մինչդեռ այս
օր լուցկի մը վառելով պէտք եղած
ջերմութիւնը կ՚ունենանք, օդային կա­
զի միջոցաւ։ Վերջապէս գիտութիւնը
աստիճանաբար 1լնո £ դեր ր կատարե­
լով կինր Հարկադրուեցաւ տուն էքն դուրս
զբաղումներ գտնել, կր կարծուի որ գի՛
տութիւնր յ առա շան ալով օր մը զաւակ
ալ պիտվ ծնի. աՀա տյդ իրիկունը
այլևս կինը տուն պիտի . չդաոնար
Հտրցր այրերու մասին չըլլալուն,
յ արգելի բանախօսը չբացատրեց թէ՝
երբ գիտութիւնր 1լնո £ գործերովր զբա­
ղի,կխնրայր մարդուն, խեղճ այրերն ալ
պիտի Հարկադրուէին ղէպի տուն էքն
ներս իրենց զբաղում գտնել։ Ա/ս Հաշ­
ուով ապագային այր մարդուն կոչումը
պիտի ըլլտյ մայր դաոնալ ու զաւակ ներ էքնմին, վախնալովս րիր կյ^քէոխնքր
թողլով փաստաբանութեան ասպարէզը ՚ բերելու ցաւերը քաշել — կարծես մինչև
կր գբկէր* իր Ք ո վէ բարեկամին էլրսէր Հիմայ1լնո£ երես էն քաշածը չէր բաւեր
Հ ես գիտէի որ ասանկ բաներ պիտի
լսէինք, կնիկսչբերի»։
Օր* Երէցեան շարունակելով բա­
ցատրեց թէ գիտութեան յառա^ւլիա1ու–
— մինչև որ գիտութեան Jե ղա շրշս ւ՝
մով, օրին մէկը դարձեալ իր նախկքւն
դիրքին Հասնի և կաց ութի լեր վերաՀաս
տ ատուի։ Շատեր կը պնդեն թէ առա–