Հ Ա Մ Ա Ռ Օ Տ Ա Գ Ր Ո Ւ Թ Ի Ւ Ն
I
A B R É V I A T I O N S
tu
p.
ագ.
ագ.
uiqp.
ազգ.
ալ.
ախ.
ախր.
ած՜.
սւ&. ա.
ած. ի.
ակ.
սւկգ.
աղ.
mղք).
այգ.
ան.
անբ.
անգ.
անգր.
սւ1ւգ.
անիւ.
անկ.
ա՛կ շ.
անս.
անտ.
անր.
Util ().
անփ.
ւսշ.
IIIU(..
nin_.
աո_գ.
աոսյ.
աս.
աււց.
lump.
աագ.
աւուլ.
աո.
արբ.
արծ.
արք).
աւ.
F-
pp.
բգ.
բզ.
ոծ.
PL-
բխ.
բխբ.
բծ.
բն.
P«i-
pu.
pui.
pp.
F3-
pg».
pu.
արական
սւստա ած արանում իւն
աււաւեւ գործածական
ասի զարդիս
ազգաբանուս) [njj
ազգագբուԹիւն
ալքիմիա
ախտաբանուԹիւն
աիւտաբուժուԹիւն
ածական
ածական արական
ածական իդա1|ւսՆ
uijJif
կոյի
ակնագործ
ադարաանօր
սւդաք) անք
այգեգործ-ուԹ իւն
ասի նաեւ,
անասնաբակուԹ իւն
անգդ իա ր Էն
անգործ ած m 1լան
անդրիագործ ու Թիւն
ան (սնգիր
անկանոն
անորոշ
անսովոր
անտաււաս՚շէս՚կքէւԹիւն
աներեւոյթ
անցեա՛
անփոփոխ
աշխարք) ut գրութիւն
ասլակոգործուԹիւն
՛՛՜՛՛­
առակ
աո_ոգանուԹիւն
առ
ու|ջաս|սւք)ուԹ իւն
աստէւդաբաշիյուԹիւն , աստդաբաշիւո. Թիւն
Ա1ԱԱ1է]Ո11Աս
աստեգաբանուԹիւն
անտաո_ագ իտ ուԹ իւն
ատադձագործուԹիւն
արուեստաբանուԹիւ ù
•
արաբերէն
սւրծաԹագոբծուԹիւն
ա րք) ամարք) անօք
աւաաականուԹիւն
բու սաբանու Թիւն
բոտոտաբանուԹիւն
բնագիաուԹիւն
բ ազէբանուԹ իւն
բմշկուԹիւն, բժշկականուԹիւն
բա ո. լատին
բնախօսուԹիւն
բնախօսա Թ իւն բուսական
բրածոյ
բնագանցուԹ իւն
բնա ni ատ սու Թիւն
բանաս իրուԹիւն
բանաստեղծ ու Թիւն
բ իւրեգագրոI " ի ւ ն
բառ. ցած
բացասական
ջառ
քա դասավար ական
masculin
théologie
plus usité
on dit maintenant
généalogie
ethnographie
alchimii
pathologie
thérapeutique
adjectif
adjectif masculin
adjectif féminin
on appelle, il s'appelle aujourd'hui
lapidaire
par dénigrement
saline
viticulture
on dit aussi
art vétérinaire
anglais
inusité
statuaire
absolument
irrégulier
indéfini
inusité
sylviculture
infinitif
participe-passé
invariable
géographie
verrerie
proverbe
prosodie
hygiène
astronomie
locution
astrologie
forêts
charpenterie
technologie
arabe
orfèvrerie
avec dédain
féodalité
botanique
helminthologie
physique
fauconnerie
médecine
mot latin
physiologie
physiologie végétale
fossile
métaphysique
histoire naturelle
philologie
poésie
christallographie
terme bas
négatif
terme de politesse
Fonds A.R.A.M