Alonzoa, խ
p. ալոնզաբոյս. սեռ
խոյ աբուսեայց (
s c r o f u
1
a
Ր
i n c e s ).
Alopécie
(
սի)
[
>. p<t.
ազուեսա–
ցաւ , (յերաթավւութիւն , 1)երաթափք
v
սաչ գըրան
»
.
les excès dé toute
espèce contribuent à produire
1'—.
Alopécique,
ած. աղունս ւսցա–
ւային, ֆեբւսԹափական
.
affection —.
2.
գ. աղուեսացաւ, թերաթափ ՚
Alopécure,
ա,
p.
աղուեսաձետ ,
աղուեսագի . սեո. սիղայնոց . 1)ն.
Vulpin.
AlOpéCUrOÏde,
ած. p. աղուեսա–
ձետակերպ . I]
—
Տ, ի. յ. ք. հատ­
ուած սիղայնոց :
Alophe >
ա.
ifp.
ան բբուկ. սեռ
պատենաթեւ միջատաց։
AlOphiOIl,
ա.
p.
բբկ ատ. ի սեո.է
տերեւիկի :
AlophOChlOa
(
րլօա) ի. բ. ցցնա–
տաիւոտ. սեո. սիզաբուսոց։
Alophore,
ա. ս՞բ. կալակիբ. մի­
ջատ Ա ան S ան ման երկթեւ :
AlOpOnOte,
ա. սբ. անՕեւիաԹեկն.
սնռմոդիսաց^ոբոյ անթեւի է կռնակն։
Alorcinate ,
ա. տգ.
ալորկի–
նատ. աղ ալորկինային թթուոյ :
Âlorcinique,
ած. տգ. ալորկի–
նային.
acide
— ,
—
թ թ ո ւ ։
Alors
(
ալօր) մ. յայնմամ* , յ ա յ ն մ
սլաք) ո
լ
մամանակի , զայնու աո_ ա յ ­
նու մա ման ա կա ւ , ի մամուն , * այն
մամսւնակ.
—
il me dit. I l me dit —.
Où étiez-vous — ? Nous étions —
chez moi. Eh bien ! — . . .
2 .
եթէ
այնպէս է , ուրեմն .
—
n'en parlons
plus. Que feriez-vous — ?
3.
—
que,
շ. յորժամ, dինչ , մին չ դ ե ռ , երբ. —
que vous étiez malade.
4.
jusqu'—,
մինչեւ g այնմ ամ ,
մինչեւ այն մա­
ման ակ
.
jusqu'— ses affaires allaient
très bien.
D'—, մ՝, այնմամու , այնր մամա­
նակի, * ա յն մամանակի.
les hommes
d'—.
Աո_.
—
COmme
—
,
ի 1յասանել մա­
ման ա կին ի պատահել իրացն արաս­
ցուք զարմանն ,
այն ժամանակ
կմտածեմք ճարն կտեսնեմք ;
Alose»Ի֊ձբ.
լոք , (յարնգա–
ս՞այր. ձուկն ինչ։
Alose.
Aloseau, ա.
ձբ. լոքիկ :
Alosier,
ա.
Alosiére,
ի. լոքա–
կալ (ուռկան)։
AlOliate,
ա. կ. ոո_նակ . ազգ
կապկի ոլորնաձետ . !)ն.
Hurleur.
AlOUChe,
ի.
p. Աւլող
(
պտուղն)։
Alouchi, S Aracoui.
AlOUChier,
tu.
p.
ալողենի . տե­
սակ
alisie^
t
AlOUette,
ի. թ– արտոյտ a յայրր
գուշու », 1'—
chante, ֊ ֊
երգէ.
pren­
dre des —s, —
բռնել,
acheter, em­
brocher, faire rôtir
des —s. Chasser des
—
s au filet, aux la–
cets, au miroir, au
fllSÎl,
–
Որսալ ցան–
՚
^ Տ Ի ^
ցոփ ,
ծուղակով ,
1)
այե|իու|, հրացանով.
|| S 'éveiller, se
lever au Chant de
1'—,
զարթնուլ, յ ա ռ ­
նել յ ե ր գ արտուտի , վաղայարոյց լ.։
Առ.
si le ciel tombait, i l y aurait
bien des —s prises,
եթէ կործանէին
երկինք, —ք բազումք ի բուռն անկա­
նէին (ասի (սաղ առնելով զանտեղի
ենթագրութիւն ուրուք).
|| i l attend
que les —s lui tombent toutes rôties
dans le beC,
սպասէ զի —ք խորով–
եալ անկցին ի բերան իւր. ասի զՏու–
լէ որ կամի ունել զամենայն ինչ ա–
նաշխաւո :
—
demer,
ծովարտոյւո :
Terres
à —Տ, աւազուտ երկիր :
Pied
d'—
,
արտուտաճանկ, արւոու–
տածաղիկ :
—
huppée, crêtée.
S. Cochevis.
AlOUettinO,
ի. թ. արտուտիկ :
AlOlimére,
ա.
p.
րուբասունկ .
ազգ ազնիւ սնկոյ :
AlOUrdi, e,
անց. ծանբացեալ.
homme — par l'âge. Pas —. Les
chênes penchaient leurs bras —s de
neige.
2. —,
թմբբեալ.
intelligence,
imagination —e.
Alourdir,
ն. ծանրացուցանել .
Tâge alourdit le pas. Les années alour–
dissent l'homme.
2.
փ. —, թմբրե–
ցուցանել
.
cette chaleur m'alourdit,
այս տաքութիւնն գյուխս կծանրա–
ցունէ.
le repas trop prolongé alourdit
la tête . — l'imagination, l'intelli–
gence.
S'alourdir,
գ. ծանրանալ ,
թմբրիլ,
թմրիլ,
ma tête s'a–
lourdit.
Al ourd i s s ant , e, ած.
ծանրացուցիչ , թմ՛բրեցուցիչ :
Alourdissement,
ա. ծան­
րացումն, թմ՛բրութիւն.
T— dCâ
sens, de l'intelligence.
Aloyage,
ա. ար. յարգա–
ւոբումն :
AlOyaU
(
ալուայօ) ա. թի­
կնակ, թիկնամիս (եզին)։
Aloyer,
ն. ար. յաբգաւո–
րել. տալ զօրինաւոր յ ա ր գ ոսկլոյ
եւ արծ ա Թոյ :
Alpaca, Alpaga,
ա.կ. գեղմնակ.
գեղմնա բեր
կեն գ ան ի անեղջ իւ բ .
2. —,
գեղմնակենի, անկուած ի մ՛ա­
զից գ ե ոմնա կի։
Alpa-VigOgne,
ա. կ. գեղս՚նուղ–
տ ամաք ի • խառնածին
(
métis)
գեղ–
մնակի եւ ուղտամաքլոյ
(
vigOglie).
Alpe,
ի. սար, լեռնակ,
petite —,
սարակ։
[
ջատի։
Alpée,
ի.
dp.
ալսլեակ . ազգ մի–
Alpenstock,
ա. ալսլաբիր, լեռնա*
բիբ. ^երկաթածայր բիբ լեռ ելնելու։
AlpeS
(
ալփ) ի. յ. Ալպեանք, Ալ–
պեան լերինք,
les — maritimes,
ծո­
վեզերեայ
—
j ւ
Alpestre,
ած, ալպեան , լեռնա–
յին.
plantes —s. Paysage, nature —.
Alpha,
ա. ալփա, ալփ, այբ.
2.
փ. —, սկիզբն. 1'—
et l'oméga,
ալփա եւով, այբ եւ քէ. սկիզբն եւ
վերշ
.
Dieu est I — ct l'oméga de
toutes les choses. || N'en être qu'à
!'—
de la physique,
ի սկիզբն եւեթ
•
բնագիտութեան լ.
Alphabet
(
ալֆապէ) ա. ալփա*
բետք , այբեւբենք , այբուբեն
.
ap­
prendre, enseigner
1'
—.
Լ՛—français,
arménien.
2 .
փ. եւ ը. սկզբունք,
տարերք
.
n'en être encore qu'à
1'—,
ի ծայրն լ. ծբաբոցին. 3. այբենա­
ւոր գիր , այբբենարան , քերական.
acheter.un —,
Alphahétaire ,
ած. այբենաւոր •
méthode —.
Alphabétique ,
ած. այբուբենա­
կան,
table, ordre —.
Alphabétiquement,
մ. այրու–
բենօրէն , այբենօրէն , ^այբուբենի
կարգով,
ranger des noms —.
Alphabétiser,
ն. այբեւբենել,
այբուբենել. * գ ասել այբուբենի կար­
գով.
—
des notes. ||
անխ.
այբեւբե–
նե|, * այբուբեն կաբգալ.
les enfants
alphabétisaient tous ensemble.
Alphabétisme,
ա. այբենաւո–
րոլթիւն :
Alphabétiste,
ա. այբենագիր.
հեղինակ այբբենարանի։
Alphanet,
ա. թ. 1)ինար . ազգ որ–
սա ղաւի :
Alphe,
ա. մբ. լսնուկ . սեռ
քա—
ռ ա յ օ գ պատենաթեւ միջատաց , ի
տո^մէ երկայնեդյերց։
^_
Alphée,
ի.
d՝p.
լսնեակ . սեռ
տասնոտն խեցեմորթաց , ի տո!)մէ
երկայնտտանց
(
macroures).
AlphitédOn,
ա. փ. գանկւսչարգ.
Alphée.
բեկումն ոսկերաց գանկի մ՛անր իբ«
րեւ զալիւր :
Alphitobîe ,
ի. ս*բ. ալիւրասուն.
սեռ պատենաթեւ միջատաց։
Alphitomancie,
ի. ալիւրադիւ–
թութիւն, ալ[ււրա()մսւյութիւն։
Alphitomancien, enne, գ. ա–
լիւ բ ա դ իլթ, ալիւրա()մայ։
Alphitomorphe,
ա. բ. ալիւրա–
կերււլ, սունկ ալիւր ան սան տարած­
եալ ի վերայ տերեւոց. || —
S,
ա. յ.
—
ք. տո1)մ սնկոց , որոց նախա տիպ
ալիւրակերսլն ;
[
րասունկւ
Alphitomyce
(
միս)
ա
.
p.
սւլիլ–
AlphitOnie ,
ի. բ. ալիւ
րաիււ:տ.
ազգ գմնիկասեբից
(
rhamnacées).
Fonds A.R.A.M