.
ApiûS'pOrienS,
ա. յ. p. տանձա–
թորձ՚եանք. խումբ տոք)մի սնկոց :
Apiphile,
ած. եւ գ. մեդուսա էր :
Apiqiier,
ն. 1ււ. ցցել, ոլղգաձիգ
գործել . — line Vergue. = չ. ցցիլ ,
ուղղաձիգ լ. 99
nL
bl » անկուիլ t
ApirOphore,
ա. բ. տանձակիր .
ի տոք)մէ խնձորեայց
(
p oma c é c s ) .
ApirOpodeS,
ա.յ. մբ. բազմո–
տունք. գաս միջատաց որբ վեց ոտ*
քէն աւելի ունին :
ApiS,
ա. Սւսլիս . նուիրական եզն
նախնի Եգիսլտացւոց . le bœuf :—.
ApiS
(
իս) ա. աս. մեզո՝ . փոքրիկ
աստհգսւտուն հարաւային կիսագըն–
տու. կն. Abeille.
Apitoiement,
ա. կարեկցութիւն,
արգահատութիւն , արգահատանք .
Cœur porté à F—, կարեկից սիրտ :
Apitoyé, e,
անց. կաբեկցեալ,
արգա1)ատեալ. — par les souffrances
de ces pauvres gens.
Apitoyer [[ծ. Aboyer] ն. ը. ի
գ ութ ի գորոփ ի խանգաւլատանս
յաբգաքֆատանս ածել շարժել , ողոր­
մ՛ուկս արկանել. — qn. ՏԱՐ ՏՕՈ sort.
Il cherche à nous — par des récits
lamentables.
S'apitoyer,
գ. արգաֆատիլ, խսւն–
գադատիլ, ի գ ութ ի դորոփ շարժիլ,
կարեկից լ., գթալ, ողորմիլ, *սիրտն
շարժիլ, կարեկցիլ, խգճալ. — ՏԱՐ
qn., sur qc.
Apium
(
իօմ՛) ա. լա.
s. Ache.
ApiVOre,
ած.մեղու ակեր . * մն–
գուներ ուսւոգ։
Aplanétique,
ած. տբ. անվրէպ։
Aplanétisme,
ա. տբ. անվրիպու–
ս*քն . չունելն շեգումն գնդաօեւուե՜ :
Aplani,
6,
անց.եւ ած. հարթեալ,
^արթ , վարուն . terrain —. Chemin
—, (
յորգեալ ճանապարհ . 2. հարթ­
եալ , գիւրացեալ . difficulté —e.
Aplanir,
ն. մակարդակել , թար­
թել, * շտկել. — un terrain. — un
chemin, une route, թորգել. 2. փ.
թարթել, գիւբացուցանել, թորգել. —
les difficultés, les obstacles, բառնալ՝
վերցունել զդժուարութիւնս , զար­
դելս. —le
chemin
du crime, du
trône. Aplanissons les voies de votre
conversion.
S'aplanir,
գ.մակարդակիդ, ք)սւր–
թ ի լ , գաշտանալ , * շտկուիլ. le ter­
rain s'aplanit du côté des montagnes.
2.
փ. ք)արթիլ , գիւրանալ , ֆորգիլ,
բառնալ, * վերցուիլ . tous les ob­
stacles sont aplanis. Tout s'aplanit
de soi-même.
AplaniSSement,
ա. մակարդա–
կումն , թարթումն , հարթութիւն ,
1)
արթայատակութիւն , շտկութիւն .
—
d'une montagne, d'une route, d'un
terrain. 2 . փ.թարթումն, գ իւ րացու–
մըն , բարձումն . — d'une difficulté,
d'un obstacle.
AplaStiqiie
,
ած. անստեզծա–
կան. 2. pju. ան մ՛ակար գելի, sang'—.
Aplati, e,
անց. եւ ած. տափա­
րակելս լ, տափ, տափարակ, տափակ,
տափարակաձեւ , տափակատես ,
*
տափկած . la terre —e vers les
pôles • Nez
—
,
տափունչ , տավւա–
քիԹ . 2.փ. տափեալ , ընկՏեալ ,
նկուն . caractère —.
Aplatir
,
ն. տափարակել, տափել,
*
տափակել, տափակցունել, տափ­
կեց ունել . — les métaux, une surface
trop bombée. 2 . փ. տափել, ընկճել.
il Ta aplati par ses raisonnements.
S'aplatir ,
գ. տափարակիլ , տա­
փան ալ , * տափկիլ . la tumeur
s'aplatit. Sous les coups de marteau le
métal s'aplatit. La terre s'aplatit vers
les deux pôles. 2 . փ.ը. տափանալ,
խոնարհի լ , * տափկիլ . l'orgueil
s'aplatit. Mon courage se hérisse au
lieu de —.
AplatiSSatje,
ա. տափարակումն,
տափումն. 1'— du blanc de la corne.
Aplatissement
,
ա. տափումն ,
տափարակութիւն , տափակութիւն ,
*
տափկածուԹիւն. 1'— du nez, տափ­
ընչութիւն , * քթի տափկածութիւն .
2.
փ. վատթարումն . 1'— des mœurs.
Aplatisserie,
ի. տափարան (եր­
կաթի) :
[
ր«"ԿԻ1
է
AplatiSSeUr,
ա. տափիչ, տափա–
Aplatissoir, ա., Aplatissoire,
ի. տափոց, տափարակիչ գլան :
ApleCtO,
ի. մ՛բ. անծալուկ . սեո.
գիշերային թեփաթեւից :
ApleCtre,
ա. մ՛բ. անբիտ . սեո.
ք ա ռ այօ գ սլատենաթեւից. 2. բ. —.
սեո. տո()մի սեւաբեբանեայց (mélastO-
macéesj միկոնեայց (miconiées).
Aplet,
ա. ձո. արձոյլ , ուռկան :
Apleure,
ի. p. անկոգ. սեռ Çn-
վանոցաբերից :
[
S. Plèvre.
Apleurie,
ի. մգ. անշաբփութիւն.
Apleurospermes, Ի. յ.
բ. անկո–
գասեբմնեայք. ցեղ ^ովանոցաբեբից ,
որոց սլտուղք անկոգ են t
Api eiirOte
,
ա. փբ. ան կողիկ .
բրածոյ ինչ ժժմակ :
Aplide,
ա. կմ՛, պարզուկ, ազգ
տկճորեան (ascidien) փափկամորթոց :
Aplidie,
ի. մբ. սլարզեակ . ազգ
քա ռ այօ գ սլատենաթեւից i
Aplite,
ի. եբ. սլարզաքար . «քայռ
բա գ ա գրեալ քուարցոփ եւ արաստո­
յ ո վ (feldspath).
Aplite,
ի. ձբ. սլարզաձուկն t
AplOCarye
(
րի) ի. p. մոլակագ–
նի . ս ե ռ մլորեայց (nolanacées).
AplOCéliS
(
իս) ա. մ՛բ. պարզա–
սբուն . սեռ եռայ օ գ սլատենաթեւից :
AplOCentre,
ա. ձբ. սլարզափուշ.
սեռ կոբիփէն (coryphène) ձկանց :
AplOCère,
ած. մ՛բ. պարզեղջիւբ .
2.
ա. մ՛բ. —• սեռ թեփաթեւից գ իշե ­
րայնոց . II —S, ա. յ. մ՛բ. —ք. uinfjif
երկթեւ միջատաց :
Aplocnème,
ա. մ՛բ. սլարզազգր.
սեռ
1}
նգայօդ սլատենաթեւից , ի
տոք)մէ երկայնեղջերց։
Aplodactyle,
ա. ձբ. սլաբզամա–
տըն . սեռ ձկանց ի տո(յմէ ձողաձը–
կանց :
Aplodère,
ա. մ՛բ. սլարզամորթ .
սեռ ()նգայօգ սլատենաթեւից :
Aplodisque,
ա. բ. սլարզասկու–
տեգ :
Aplodon,
ա. բ. սլարզատ ամն .
տեսակ մ՛ամռոց . 2. կմ՛. —, ժժմ՛ակ
Aplodontie,
ի. կ. պարզատաս*–
նե ա կ . տեսակ մկնարջի (marmotte).
Aploé
,
ա. մբ. սլաբզիկ. սեռ
քյնդայօգ սլատենաթեւից արեւելեան
Հն դ կ ա ց ։
Aplomb
,
ա . ուգղոբգութիւն ,
ու դո աձգուԹիւն,
շտկութիւն, շի*
տակութիւն. prendre 1'— d'un mur.
Ce mur a perdu, gardé son —. 2. փ.
անվեհերութիւն , համարձակութիւն.
avoir de 1'—, — ունել, i l manque
d'—, վեք)եր՝ վեք)երոտ է. il faut de
1'—
pour . . . Il a beaucoup d'—.
D'aplomb,
if. ուգ գ որգ , ուգգա–
ձի գ , * շիտակ . Ce mur n'est pas
d'—. Être hors d'—, անուգգորգ՝ ան–
ուղգաձիգ լ. || être d'*—, ուգ գ որգ
հաստատուն կալ ,
շիտակ կենալ.
Il retomber d'—, ՛շիտակ իյնալ t
AplOme,
ա. սփռոց խորանի ( յ ե –
կեգեցիս Յունաց) . 2. I)p. կբՏոբ .
ազգ սուտակի :
AplOmére,
ա. մբ. սլարզազիստ .
սեռ
կարճեղջիւր երկԹեւից :
Aplomie,
ա. մբ. սլարզունակ •
անուն կարգի անգործարան ջրա–
ճճեաց t ՚
Aplomye
(
մի) ի. մ՛բ. Աք արզա–
ճանճ. սեռ կարգի միջատակեաց (en-
tomobie) երկթեւից . ||—s, ա. յ . շ.
կարգ ջրաճճեաց որք չունին արտա­
քին գործարանս t
AplOniS
(
իս) ա. թ. պար զամ՛ա­
գի), թռչունք նմ՛ան սարեկի (merle).
Aplonome,
ած.
կ.
սլաբզաբիւ–
րեգ :
Aplonycbe
(
նիք) ա. մբ. սլար*
զեղունդն . սեռ ^ն գ այօ գ սլատենա­
թեւից Սւստրսւ|իոյ :
AplOpappe,
ա. բ. սլարզացցուն.
տեսակ աստգաբուսոց (asters).
Aplope,
ա. մ՛բ. սլարզաթաթ. սեռ
ք ա ռ այօ գ սլատենաթեւ միջատաց :
Aplopéristomé, e,
ած.բ. պար–
զաշրջաբերանեայ . || —€Տ, ի. յ. —ք.
ազգ մամռոց :
Aplophylle,
ա. p. պարզատերեւ,
տեսակ փեգենայի (nie).
AplOpOre,
ա. կ. պարզանց . սեռ
կենդանեաց ի խմ՛բէ փոգածակեայց
(
tubiforées).
AplopseS,
ա. յ. ջ. սլարզաչեայք.
ենթատոհմ* պարզ ջրաՏՑեաց :
AplOSCéliS (իս) ա. ifp. սլա րզա­
սր ուն . սեռ ե ռ ա յօ գ սլատենաթեւից :
AplOSOnyx
(
նիքս) ա. մբ. սլաբ–
զաճիրան . սեռ ք ա ռ այօ գ սլատենա­
թեւից ճավայի :
Aplostachyé, e, (քիէ) ած. բ.
պարզա1)ասկ . որոյ ծազկունք պարզ
հասկաձեւ են. mélastome —.
Aplostègue,
ած. կմ՛, սլարզա–
խորշ . II —Տ, ա. յ. —ք. հատուած
ծակաբեր գլխոտանց :
[
րան S
AplOStOme,
ած. կ. սլարգաբե–
AplOtarSe,
ա. մ՛բ. պարզակինք .
սեռ կարգի ()նզայօգ սլատենաթեւից։
AplOtaxiS
(
քսիս) ա.
p.
պարզա–
շար, սեռ բարգածագկանց , մերձա­
ւոր սոսիւբեակ (saussurée) սեռի t
AplotOmie,
ի. փ. սլարզա1)ատու«
թիւն • պարզ հատումն
է
AplOZie
,
ի.
p.
պարզակեաօ.
Fonds A.R.A.M