38
ԳՐՒԱԳՆեՐ Հ– 8–
ԳՈՐ&ՈՒՆէՈԻԹԻՒՆԻՑ
գործիների
դիմակի աակ . աւել են մի քանի
Հազար­
ներ , որպէսզի
մի քանի աասր
Հազար անդամ
իրենց
ան ո էն ր
յիշ՚֊ի
թերթերում
,
յատուկ
պատգամաւս–
րութիւններ
գնան եւ կաթողիկոսներից
,
պատրի­
արքներից
կոնդակ
ստանան :
՜
Հերանք միշտ մի ր ան
են պնդեչ
,
որ Հալ ժողովրդին
քաղաքական
ազատու­
թիւնը
այնքան
կարեոր չէ ^ որքան
<(Հւ//^>)
ունենալը,
որը ձեռք կը րերւի
,
երր Հաւատարմութիւն
լինի եւ
ա շիւ ա տանք Հ
(,
չւանք պարզ պատկերացնում
են , որ
յեղափո­
խական
շարժումն
իրենց վնաս է , որովՀետեւ
կառա­
վարութիւնը
Հալած՜անք կը սկսի
Հայերի դէմ , ապա
ուրեմն
և
իրենց
գէմ»
կառավարութիւնը
կասկած՜ով
կը վերաբերւի
ու իրենց
պաշ­
տօններ ից,
շաՀի
աղրիւրներից
կը զրկէ, որ եթէ
ժոզովուրդն
ազատւի,
իրենք չեն կարող Հա–
յութեան
անունից
խօսել
,
բանակցել
Հլ
ներկա
յԱ՛­
նտ լ կառավարութեան
,
/
լ որ առ Հասարակ
Հաճելի/
չեն նման խմորումներբ*
ա յգ է պատճառը
,
որ բոլոր
Հա յա շատ
կենտրոնների
բուրժուա
Հայերը
վաճա­
ռականներ
,
խալիշիներ
,
կապալառուներ
,
պաշտօն–
եաներ
եւայլն ո՛չ միայն
Հեռու չեն մնացել
,
Հե"
Օ–
ժանդակե
լ յեղափոխական
շարժման
, / / /
ՀՀ
եւ ակտիւ
կռիւ են մղել
Հանդիսանալով
կառավարութեան
ձեռքում
որպէս
խազալիք :
նրանք
դրամ
չէին տալիս ել դրանով
զրկում էին
յեղափոխութեան
կարեւոր
նեցուկից
.
նրանք
երկ­
պառակութիւն
էին սերմանում
ազատամիա
տարրե­
րի մէջ՛ նրանք
միշտ րնդդիմութեան
մէք էին պաՀում
Հոգեւոբականութեան
եւ յեղափոխականներուն
•
նր–
բանք
զանազան
խաղաղաբար
յանձնախմ
բի
անդամ–
Fonds A.R.A.M