16
ԳՐՒԱԳՆԵՐ
Հ՛ 8՛
Գ՛
ԳՈՐՆ՚ՈՒՆԷՈՒԹԻԻՆԻՑ
շակ՝))֊ի
92
թւականի
փետրւարի
Համարի
՚
քէ^գ նա
փորձում է վե ր լուհ՜ե
լ ՏաճկաՀալաստանի
այն ժա–
մանակւա
յ սլա յմանները եւ գա լիս է Հետեւեա
լ ը%*գ–
Հանուր
եղրակացութիւններին
•
1)
՛
Բիւրդ
ցեղերր
մնացել են իրենց
հովէ.ական
եւ
խաշնարածական կեանքու.մ,
նրանք
վարում են
թափառական
կեանք , քաջութիւնն
ու վր էժիւն դրո
լ –
թիւնր
որպէս
սրբադորՆւահ՜
ս կղբունք են
ընդու֊
ո ում
.
ի ււ կ Հ այ ժողովուրդը
Հողագորհ՝ է 1լ նստա՛­
կեաց , ապրում է իր քրաինքով
•
Հւ
երկու
տարբեր
պա յմանների
մ էջ ապրող
Հարեան
ժողովուրդներն
անգագար
կռիւներ
կ
1
ունենան
,
յաճաիւակի
ո սլան ու
թիւններ,
թալաններ ե սրահ՚ութիւսներ
կը լինին *
մինչեւ որ քրդական
ցեղերի թափառական
կեանքը չը
վ երասւի
,
որ պաՀանջ է վերջին
գարի
(
ա ո ա ^գիմ ո ւ–
թեան
,
ո րի Համար է լ ինչպէս
ՀՀ.Ղ՝ր Օշա կ» ի թի՛– լ—ի
մէջ շեշտւահ– է^ (Լկռիւր ո՛ չ միայն
ազգային
կռիւ է ,
/// (
ւ եւ եւրոպական
քաղաքակրթութեան
եւ մարգկա–
լին իրաւունքների
դատ» :
2)
Տաճիկ
կառավարութիւնը
,
գաբերի
իրքա­
ղաքականութեամբդ
չկարողացաւ
ստեզՆել
մի սլե֊
տ ութ իւն
,
որին Հաւատա
ր իմ մնալին
բո քոր
Հպատակ
ե քրիստոնեա
ւ ազգութիւններր,
շեորՀիւ
իր
բաբ֊
բաբոս եւ վ ա յ րենական
բնազդներին,
իր
յետամնաց
ե տգէտ
ղեկավարներին
ու այն ձգտման,
որով աչ֊
ի/ատում էր երերում
մի տիրապետոո
տարր
աեսնե/՝
ուղղափառ
միւս իւ/մ՛անութիւն
բ . է"կ մ րւսներին եւ
մանաւանդ
գե ավուրնե
ր ին՝ աչիւատող
^ ենթակա
յ եւ
Հլու—Հնազանդ :
Տգէա
մաՀ մեզականութեան
գերակշռութիւնր
,
բնականաբար
1
անկարող էին տանել
կուլտ ո լրապէս
Fonds A.R.A.M