Հայոց
Եր եք Հա զա րամ եւսյ Պա ամ ութ ե ան
Չորս
Ղ*ագաթներր
Հայ
ժողովուրդը
իր պատմութեան
ընթացքին
ն ուա ճահ է Հորս
գագաթներ
• -
<ձՍ
•
Մեսրոա
,
կոմիաաս
,
Կաթողիկէ եւ
Անդրանիկ։
Ասոնցմէ
դուրս
ոչինչ
ունինք որ րչլայ
ճշմարիտ
յաղթանակ
եւ
անվիճելի
նուաճում:
Այս չորսերն
են միայն
որոնց մօտ կ
ա
րելի
է
ապաստանիլ
յ ուսալքման
եւ ուրացումի
դաժան
գի շերն երունք
ինչ՜՛
պէս մարգ պիտի
ընէր դէպի Լ
ո
յ
ս
ը • Մ եր չսր
ս
ՀաՀերէն
իւրաքանչիւրը
տուած է նոր խոյանք
մը
1
լաւագոյն
շողարձակում
մը իր Համեստ
նախատիպերուն
1
որոնց
բոլորաիւումբ
Համաստեղութիւնը
կ ընդ–
լայնի գարէ դար
1
9
ո
Լքէ Տ
Ո
1
Ք եւ –կ՚երթայ
Ա* Աեսրոպէն
Ղ^եւոնդ
Երէցին եւ յա հորդաբար
է
կաթողիկէէն
գրչաեաղկումին
եւ յաֆոր–
ղարար գ Կոմի տաս էն իր Հինգ սաներուն
եւ յա^որդաբար
1
Անդր ա՜­
նի կէն
անուանի
եւ անանուն
բոլոր
Մարտիկներուն՝^։
1
ՇԱՀ ԱՆ
ՇԱՀՆՈՒՐ
(
Րաց Տոմարը
ք
Մատենաշար «Յառաջ»
1971 *
ԷՀ
136)
Նոյնանման
վկայութիւն
Մր
«
Վերցուր
Հայոց
պատմութեան
մէ^էն՝
Խորենացին
1
ԱաՀակ
Մեսրոպը
,
թարգմանիչները^
Մամիկոնեան
Տունը
,
Աասունցի Ղ՝ա~
լ
իթ եւ վերջին
ժամանածներու
անընկճելի
Հերոսները*,
ու պիտի
տեսնես
1
որ այդ պատմութենէն
կը մնայ
միայն դատարկ
իւեցի մը^
ան Հա տա կան
շաՀերու
եւ սնափառո
ւթեան
ախորժակներով
իրարու
դէմ
դաւող
նախարարութիւններու
եւ առեւտրականներու
խաժա­
մուժ մը ։
Հայ
ժողովուրդի
երկար դարերու ստրկական
լռութիւնը
ա՛ն է
որ խզեց
1
դի ւց ա զնա կանօր էն կանգնելով
Աասնո
յ երկնամուխ
լ եռ֊
ներուն
վրայ եւ պոռալով
Հայ
ժողովուրդին»
-
Հալա՛ր է» Հալա՛ր է ։
-
Ա լ պոռթկաց
ըմբոստութեան
Հրաբուխը»
եւ Հայ
ժողովուր­
դը յօրանջելէն
արթնցաւ։
Հերոսապաշտութիւնը
բոցի պէս
սկսաւ
տարահուիլ
»:
ՍՄԲԱՏ
ԵԱՀՆԱԶԱՐԵԱՆ
(
Տես ) Նշան Պէշիկթաչլեան
,
Լուսաբերդ,
Փարիդ,
^ 9 - 1 0 )
V
Fonds A.R.A.M