վաճառատունը : Լեւոն օդա ո լելով տօնական այդ օրե­
րուն
աււթիւ
շուկային
ամայութենէն
,
կր հակէ
իրենք
խանութին
սլա ար , կր վերցնէ
20 - 25
ղդեսացու կերպա­
սեղէն , կր կոարէ նաեւ գրամ արկղը ուր կը գանէ
70
մէ–
ճիտ էէ եւ կը գրպանէ ;
Իր խելքով՝
կերսղասեղէնը
պիաի զրկուէր
լեոնա -
կաններոլն
որոնք շաա պէաք ունէին զգեստի եւ
70
մէ–
ճէտէէն ալ պիտի յատկացուէր
անոնց սնունգին ;
Երբ
ս ո
յ ն գիշերն իսկ * եկաւ
իրողութիւնը
էնծէ
պատմեց, նախ շշմ եցա յ : կատարուած
ր վերքապէս՝
գո­
ղութիւն էր եւ որքան ալ յատկացուած
բլլար
նուիրական
նպատակի մը, չէր կրնար արգարանալ մեր բարոյակա­
նով եւ մ անաւանգ տեղական
մ ոլեռանգ
ըմբոնում ով :
-
Եթէ լսուի , ըսի իրեն, ամ բողք շարժումն է որ
կը վարկարեկոլի
:
-
Եթէ լսուէ պատասխանեց , ես միայն
էլ ան պատ–
ւըուիմ • ո
փ
վ ինչ գիտէ թէ ուր է գացեր
է
Ե
ս
ո 1
գուն գի­
տենք : Ո՚-բիշ ոչ ոք
յ
Ջէէ կրնար
Համոզուիլ
սակայն : Զի
ս
իրեն
մեղսա–
կի$ կր դարձնէր* այդ չէր որ զիս կը մտաՀոգէր : Վս–
տաՀ էի իր գաղտնապաՀութեան
վբայ : Բայց
մերոնք
պիաի րնդունէէ^ն
գողօնը
:
ՈբովՀետեւ
,
պարզ էր որ,
աո աքին աո թիւ իսկ \ պիտի Հասկցուէր թէ դո ղց ուած
ապրանք է % Մ անաւանգ որ ,
20 - 25
զգեստցու
կերպաս
եւ
70
մէճէտիէ
%
Հարստոլթէւն
մը կըներկայացնէ
էն :
—
Մ աէկ ըրէ
1
Ամրատ , րսաւ , ԱաՀակեան
կոչուած
մ արդը , ոչինչ տուած է մեր աղաներ ո ւն Համար , որ ժո–
գովուրդը
պաշտպանելով
զինքն ալ պաշտպան ած
կ՚րլ–
լան* արդար չէ որ միայն Հացի կարօտ խեղճերը տան ու
տան • նկատէ որ վ^էլբտերն եկան եւ ղինքբ
կողոպաե–
Fonds A.R.A.M