րնշ որ կաաաբեցի
Հպա րաութեամր
եւ.
ուրախու–
թե ամբ : Շաբաթ
մ ո Վանք մնալէ
յեւոոյ , առէ նամակ­
ներուն սլաաասէտաննեբբ եւ վերադարձայ
քաղաք։
ՊաՀ մր ուրեմն
ինձ ւորուեցաւ
սուրՀանդակի
գեր
կաաաբել
քաղաքէն եւ գէւղերուն
ու
թաքսաոցներոլն
մէլեւ։
Այգ առթէւ էբ որ առէթն
ունեցայ
ճամբորգելու
Համար
մ էն չեւ Տէգրանակերա
յանձնելու. կարգ մր նա­
մակներ եւ միեւնոյն
աաեն ուղեկցելու
այն
աաենուան
առաջնորդ
Բարդէն
Ե՛ղ՛ կիւլէսէրեանի
(
այմմ
աթոռա–
ՀէՏ
^
՝
ՒւՒԿՒ
ո
յ կաթողիկոսին)
ծնողքէն
որոնք Հոն կ՛եր–
կամակները պէաէ
յանձնոլէին
ՀՀաւէն վաբդապե–
ա ին Հյեաոյ Պաարիարք)
:
կարաւան ր , որուն
1
լ ընկերակցէի
,
եօթը
օրուան
ա ամ անելի
ճամ բո րդութենէ
մը յեաոյ
,
առանց
միջա­
դէպի Հասաւ Տիգրանակեբա
,
ուր նամակները
յան ձնե–
ահ
ա ձ
դ ը
5
յ
*
| ; .;
է
փ՚անէ մկ օր վերք այնաեղէ
կոմիաէին
անդամները
եկան գա ան ղիս եւ գիշերանց ա արին ընկերական Հա­
լա քո յթի
մր, ուրիւօսակցութիւնր
անցաւ
գլխաւորա­
բար
մեր շրջանի կազմա կերպութեան
եւ մանաւանդ
է
Ազբի
Լ
Ր Աեբոբի սպանութեան
մասին,
որուն
յիշաաակր
թարմ
կը մնար մ աքերուն
մէք։
Մէկ եւ կէս ամիս մնացի այնաեղ եւ
ջորեպաններու
Հեա
է
որոնց երկուքը
Հայ էին եւ մեր զինական փոխա­
դրութեան
գործին
կը մ ասնակցէէն
,
բռնեցի դէպի Մ ուշ
Վեր ագար ձ ի ճամ բան
՚.
Երր կարաւանը
Ըլրճ՚ս
Հասաւ , Հոն
Մոլշէն
եկող
ջորեպաններ
յայանեցին թէ\ Ա ասուն է մէք
կսիւներ
Fonds A.R.A.M