նած ուսերը ու բռնեցինք վերադարձէ
ճամբան
։
Բա
պէաք եղաւ որ քալենք
ձիւնին վրայ դրոշմուած
մե
ւաւ
ոտնաՀեաերուն
վյբայէն
,
զանոնք աւր ելա
խաոնշտկե–
լու դիասւմով
։
Ար ամ ատով կր յաւ ակնէ ր մեզի
ա ա
է
իա րամ ան­
կութեան դաս մր :
Ձախորդ գիշեր
կրկնուեցաւ
մեր
բեռնակրային
պա րաականո
լթ իլն ր եւ բարեբախտաբար
,
մթերքը րս–
պաոեցաւ ։
Լայն էրւսէ մը քաշեցի։
Հաւատարիմներու
շարքին
մէջ մտած
ո
Ա
ա
է
ո
Վ
մ է կա եղ, մաաաանքուելոլ պատ­
ճառներ է ալ զերծ էի ։
՝
Բանի մր օրյետոյ, մեր տան Հասցէով
Հօրս անու­
նով, կովկասէն
նամակ մր եկաւ, որ իտորՀրդաւոր խօ–
:
սակցութեան
մր աեղի աուաւ
Հօրս ու Հօրեղբօրս
մ ի–
քել ։ Հ
ա
յ ր
ս
ո
ձ ՚^էհ.
1
լ
աս
է
ունէր Կ ո վկա սի Հեա
լ
ո շ մէկ
ծանօթ այնտեղ, որ իրեն գրելու պէաք
ունենար
Հ Ա*
թէեւ նամակը իր անունին էր , բայց չէր
.
Համարձակեր
բանալ, ենթադրելով
որ ուրիշէն է ։ ք*
ա
յց քէր ալ գի­
ւս եր թէ ս°վ է այդ ուրիշբ , որուն
յանձնէ։
Կ՚երեւի գի­
ս՛է ր Ար մեր մօտիկ ազդականը
*
ԼաՀան դագան ի կաղ
՛
ա֊,
մ ակեր պո ւթեան
մ ԷՀ է եւ ենթադրելով
որ նամակը
կրր–
նայ անոր պատկան իլ զիս ճամբեց
զայն կանչելու. %
Ւրօք , նամ ակր կը պատկանէ ր Վա Հանին , որ յա յա–
9
ք^է Է
^՚Ք
է աուեբ մեր տան Հասցէն
,
աւելի ապա
Հո­
վութեան
Համար*
բայց եթէ կր
դմ կամա կին ^
կրնայ
փոխել։
Մե բոնք որ եւ է անպատեՀութիւն
չտեսան •
րնգՀակառակն
ուրախսլթեամբ
յայանեցին
թէ ՎաՀան
կրնայ ուզած կերպով գործածել
մեր Հասցէն ։
Այս միջադէպր լաւ տպաւորութիւն
գործեր էր վր–
Fonds A.R.A.M