տաղի կռիւ
մղեր էր Կէկէղարի
առեւանգիչներուն
գէմ
ել կախաղան
բարձրացեր էր՝ վերքին
շունչը
փչելով՝
Հայ մողովուրգին
ուղղուած
րմրոսաութեան
Հ՛՛ր՛՛վի
կանչի
մլլ մ էշ, պաշտամունքի
արձանի պէս կր կ անգ­
նէ ր մեր մ ան կա կան երեւակա յութեան
առք եւ
։
Նոյնպէս Համբաւաւոր
խալիֆան
,
Տակոբ Ա արկաւ ա–
գշ,
Հ
ա
յրր
ոլ
֊
րԻէ
Կ."Ր
Ոէ
ԼԻ յեղափոխականի
մը, Ար ամ
Տարօնացիի որ մեռաւ
Ամերիկայի
մէք,
կազմակերպիչ­
ներէն
մէկը Կուկունեանի
արշաւախումբին,
աո աքին
զոՀերէն
մէկը եղբայրասպան
գեղակին
,
որ պատկառանք
կը պարտ աղբ
էր Հաւասարապէս
Հայուն
,
Թուրքին ու
փիւրտին
։
Եսկ Ս ասուն ի առածին
ըմբոստութիւնը,
աբգէն կը
դառնար մկրտութեան
աւազանը ուր Հեղգ Հոգիները կքէ
ս բրուէին
իրենց վերջին վարանումներէն : ,
ԱՀա , այս տեսակ միջավայրի
մը եւ ազգեցուի1 եանյք
շրջանակի մը մէք էր որ մանուկ
Հոգիս քաղեր էր իր ս❁~
ռաշին ներշնչումները
,
որոնք յա քո բդող տարիներու
ըն՛­
թացքին
,
զիս առեր էին անխուսափելի
աիրապեաու -»
թե ան մը տակ
։
Արդէն
Հասուն պատանի էի ու Հօրս
առեւտուրին՝
մ ասն ա կցելով
մ էկտեղ
,
առիթ եւ մի քոս կը փնտռէի իմ
բա մինս բերելու յեղափոխական
ձեռեարկնե բուն , որոնց
կազմակերպիչները
,
ՀրաՀրիչները
ինձ անծանօթ կը մը՛»»
նային։
Հէանոնք երեւան
Հանելու Համար, փնտռտուք -
ներս ապարդիւն
մնացեր էին , մինչեւ որ օր մը , անակն­
կալ
յայտնութիւն
մըզիս գրաւ այն Տամբուն վրայ
%
ուր–֊
կէ եա չպիտի դառնայի այլ եւս ։
Fonds A.R.A.M