թիւն
ու վ՚
լ
ք"–՝
Հօրս
եւ. իր յաճախորդներուն
միզելէ
Հայրս
ու Հօրեղբայր»
աաքարիւն
մարզիկ
կին եւ. չափ ո ալ
խօսքի
ու. սպառ՛նալիքի
ս՛ակ
մնացող
խմոր
չունէին
:
Ի ն չ
որ
անշուշա
,
կր ո սլա սա է ր միայն
իրենց
յարաբերոլ
՛
Ա
թիւննԼբր
աւելի
սրելու.։
Անգամ
մր ՝Բիւրաերր
փորձեր
էին մեր Աօսի
անուա­
նուէ ձ ի ն գողնալ
:
Չէին
յ
ա
Հ
ո
զեր
:
Մինչեւ֊
իսկ մեր կեան­
քին գէմ դաւելու
միաքեր
սկսեր
էին յղանալ
:
Տղան
ալ
որ
կ՚ըսեմ
,
սխալ
չՀասկցոլիմ
:
Հոն ^ այգ օրերուն
%
սպա՛­
նութիւն
ր երկար
բարակ
խորՀբդահ՜ութեան
չէր
կարօ–
ան ր , երբ մանաւանդ
Հարցր
կր դառնար
1
ն Ա 1 յ Ա 1 Հ ^
մ լա
շ
ո
* ֊
Ր
^ Հ
Մէկ
վայրկեանի
դորօ֊
էր։ ք*այց
մ եր
իններուն
Հեա
,
ս
0
ո
իսչուաօ՜
էին դ գ ո ւշութեամբ
Լարմիլ
1
^ անօթ Րէ"
լա լուէ անոնց
աներկիւղ
նկարագրին
:
՝
ւ
՝
իյ
.
րա
երկու
եղբայրներ
,
երկուքն
ալ ցեղասլեա
,
քանի
մր անյաջող
փորձեր
կա/սարեցին
խաղի
բերելով
սպաննելու
Հայրս
ու֊ Հօրեղբայրս
:
Անդամ
մրն ալ
Հրա–
ցան
պարպեցին
մեր աան
վրայ : կեանքը
կր սկսէր
ան–
աանելի
դաոնալ
Ա անազկևրաի
մէ^ւ (1ւ Հակառակ
շրՓա–
պաաի
գրգռութեան
Գ
ո
1
։
°^երր
լաւ կ՚երթային
,
բայց
կեանքր
աւելի
թանկագին
է ամէն աեղ եւ ամէն
մարդու
Համար
ու մերոնք
որոշեցին
վերադառնալ
Ա*ուշ
%
Ա՝«/՝-
նաղկերա
ձգելով
ինչ որ ունէին
։
Ա անաղկերաի
մէ^ թէեւ
Հայկական
դպրոց
մր կար
ք
բայց
ոչ ես աչւամագրութիւն
ունէի
յաճախելու
^ ոչ ալ
Հայրս
ղիս Հոն ղրկելու։
Գիաէր
թէ աւելորդ
ւհամավա–
ճառ
ութիւն
կ : Վարպետ
կօշկակար
մ րն ալ չ գ ա ա ւ որ
ղիս
Ք
ո
վր
աեղաւ սրէ , աշկերաոութիւնս
շարունակելու
:
Իբր
Հացթուխ
մաայ
փուռ մր ուր գորհ՜եցի
մէկ տարի
^
Fonds A.R.A.M