0
ր
մը§ երր Արչակ
,
Գալուստ
և Հ,ատօ
երեք
թաթարներ»*
Հետ միասին
Չուքուր
^ապաքէն
դուրս
կ՚ելլէին
գիչերուան
ժամ
ր
|
մէկին,
յ«յ»երը
քարեր
նետեցին
ցանկապատի
մը եաեքլէն ե
քս՚րՎ
մը ճակատէն
վիրալորեցին
Գալուստը
շ որ
ինկաւ
ա ր իւն լուա
յ »
Արշակ
ուսին» առնելով
իր
վիրաւոր
ը^Կ^ՐԸ
տարաւ,
տոլն ո է^ժիչկ
մը եկաւ
ու. կտրեց
անոր
գ
ճա*
կատին
խոշոր
վէրքը՛.
"
Հ-քկէ չաաո արիւն
Հոսած էրէ
Վէրքը
Գալուստի
« "
ք
արտեւանիս
վր<՚՚յ էբ
Հ
^
Ծ
է"Ք
երեք
աժիս
պէնք
եղաւ որ բու ժու֊էր
*
Ցոյներո,.
նետած
քարերը
ՌրչակիՆ
չդպան, իսկ
Նաաօն
ուրիչ
ճամրով
մը կրցած էր անք/էաս
ազատիր
Այսպէս
կ՛ընթանար
կեանքը
Եալթայի
մէք^»
Արչակ
այլեւս
Հանդործյ)
էր
,
I
ք » " ՚ / #
ս 1
յ "
պարադին
առանձին
Հոգ մըչէր , քանի որ թաթարները
ճՀարկ»
կը վճարէ ին իրեն
ք
այս չրքաՆի
իիենց նոր Հաիրա.
կալին»։
1 8 9 1
թուականն
էր արդէն,
տարի մը
անցած
Հոլս էն Խրիմ
Հասնելու
օրէն։
Արչակ այդ կարճ
ժ աման ա կու ան
Ր ն թ
–՛՛
սքին
Հաստատած
,
ամրապնդած
էր իր Համրաւը
կ
ե
անոր
յա Հոր դ*ղ
Հ իշխանութիւնը*
։
ք*տյց
անկիլնադարձը
պիտ՚հչու^ո՚ււ՚՚ր
իր կեան­
քին մէչ
ֆ
անկիլնադարձ
մը՝ որ ղինքը
պի՛տի
առաք֊
նորդէր
յեղափոխական
մա րաս ԼոսւքԼե ր ու
փոթորկալի
ասպարէզին
,
մինչեւ
Հայ ազատագրական
պ—յքարի
դասական
երկիրը՝
Տ»ր
օն , որուն կարգ
մը
ընկերնե֊
ր
ո
»–
ն գէմ Հեռաւոր
Եալթայի
մէչ ան նախ
Հո-րկա.
գրուահ՝ կը զդար
ճակատելու
,
ապա
եզր՛"յրանալու.
Համար
անոնց
Հեա։
Մարտիրոս
Աէմէրճեան
ա
%
Ո
լե
մէկը
1891
ին նախ
Fonds A.R.A.M