աւ+ աա՛ ւա> ^
ւտսւ
ՄՕՏ
Ավշարր
Օսմա՛նեան
կայսրութեան
մէք բնակող
թիւրքմէն
ա–
%
իրէթնեբու
ամենէն
քաքն
ու ասսլեաականն
է* գ ե ղ ա գ է մ ու
Հուժ­
կու
մարդիկ
•
չալ ձ ի նստողներ
•
առա
քն ակարդ
սուր
դո ր հ՜ա հ՜ո ո՝ 1,1, Ո
եւ
Հարուստ
ուղտս/տէրեր
ո լ խ ա շեատէ
բեր են ։ Անոնք
կր
բնակին
Հաճրնի
գաւառին
Հիւսիսային
արեւելեան
կոզմր,
Հչօրոսի
Հիւ­
սիսային
գ ա ռ ի թափին
վրայ,
Աարոսի
եւ էք ամն գ ա ւ
գ ե տ ե ր ո ւ
ա–
կունքին
մէքտեղ։
Ո՛գուն
էք այ լայ ի րնդարձակ
եւ գա չարագեղ
արօ­
տավայրերը
անոնս
սեփականութիւնն
էր, Բ
ա
,
քք/ Աուլթան
Աղիգ նո­
ւաճես
ղանոնք
1805
թուին
,
իր Հէբքէգ
կնկան
սիրոյն
այն
Հարուստ
լեռներ
ր ՛տուաւ
կովկասէն
նոր ե կ ա ծ
Հ
»
Հ
րքկւլ
գաղթականներուն
բնակութեան
Համար
Հ
Ավշարներոլ
գչիւաւոր
գիւղերն
են
Ա տ
բոս
կամ
Աարող
եւ
Հալլ—Օղլոլ
,
ի բենս
Հալլ—Օղչու
ի շիւ անին
անու­
նս էի, որ Հայկական
հ՛ագում
ունի։
Այո
կտրիճ
քեղր
րոտ
իրենց
եւ րստ
Հաճրն
ի եւ
կե՜ստ րիս
լ
Հայերու
աւանդութեանս
Հայ Էր ել քանի
մր գար
առաք
մաՀմե­
տական
եղած։
Ըստ
աւանդութեան
մեծ
սուԼ մր եղած
Է եւ
կեսա­
րի"
յ
՜
Եպիսկոպոս
ր արդիչած
Է անոնս
նոյնիսկ
իրենս
փոքրիէլնե–
բուն
Համար
կաթ ու մածուն
կերսնեչ
Ա*եծ
Պ՚սՀքի
օրերուն
եւ բա—
նա գ ր ա ծ Է զանոնք
է Անոնք
ալ զայրացած
,
մս/Հ մետակ
ան եղած
են :
Ըստ
աւանդութեան
Արշակունեաց
ցեղէն
էին։
Ա՚ինչեւ
այսօր
ալ
իրենց
կիներր
իւա չի նշանր
կր
դնեն
եփելիք
Հացի
խմորին
վրա լ՛.
Լք ատ քաք մարդիկ
են եւ երբեք
մէկը
շեն
զարներ
կռնակէն
,
ա յ լ
սուսերամերկ
կր յառաքանան
թշնամիի
ճակտին
Հ
Իրենց
բոլոր
ա–
ռեւտուր
ր Հաճոն
ի Հետ էր եւ շատ
բարեկամ
էին Հաճրնցի
Հայե­
րու։
Այսուամենայնիւ,
երբ աշնան
կր գաղթէին
իրենց
ար քառն
երով
ղէպի
Ատանայի
գաշտերը,
կեր
ունենալու
Համար
ձմրան
եղանա­
կին
իրենց
խաշինքներուն
Համար,
չէին
ուզեր
անցնիլ
Հաճ բնի
կարճ
եւ
ուղիղ
ճամբէն
գ է պ ի
Ձուղ ուր—Օվա
•
Վասնզի
ստիպուած
/ ՚ / / " ՚
~
չուէ
անցնիլ
Հաճրն
քաղաքի
արեւմտեան
եզերքէն
,
որուն
բնակիչ–
ները
բոլորն
ալ
Հովիւներ
են,իրենց
անասուններուն
մէկ մաս ո կր
մանէր
Հաճրնցիներու
րաց
ձ գ ա ծ
ախոռներ
շատ
ուշ կր
ն չմա­
րէին
ա յ գ կորուստները
եւ
չէին
կրնար
պաՀանքել,
էհՍ
սա
Լ
ո
ւ\
Հաս­
տատել
եղած
վ ա ր պ ե տ ո ր դ ի
յափշտակութիւնը
:
Ուստի
անոնք,
յա­
ճախ
կ երթային
ԳայտԷն—ՎտՀկայի
ոլոր
մոլոր
ճամ բաներ
էն
Հ
1848
թուին,
Ավշարներր՝
Ատանայի
զ աշտե
բէն
գարնան
դէմ
գ է պ ի
իրենց
երկիրր
դառնալու
Համար,
կը փափաքին
անցնիլ
Անտ–
րունի—կոկիսոնի
գաւառներէն
եւ Հասնիլ
իրենց
տեղը:
Ասոնց
խա­
շինքները
այնքան
շատ էին, որ իրենց
անցած
վայրերու
մէք ոչ մի­
ւս յն
մարգագետինները
այլ արտերը
կը չորնային։
կոկիսոնի
թուր–
77
Fonds A.R.A.M