Ահաւասիկ
աւաչին մէկ աունր •
Ազէւաաաղտա Տ էփ * է շ Ի շ Ի
ն
Օպլու,
Հ
Հիւոիւմ էթաի գ ալէյէ, գօշսաւ աօս սաղրու,
Գուրշունլա վուրուլուպ, սէրիլտի պաղրը,
Եար ու աղրարէ տէ վերաի չօգ աղրը:
թ»սւրգմանոլթ–իւն
Աղսսւաաղի մէջ ՝ ՏէլԻ * է շԻշԻ
Ո
ՐԴՒ
6
>
Յարձակեցաւ րերդին վրայ շիփ շիտակ,
Կապարով ւրսրնուած՝ աղիքը թավւեցաւ,
Իրեններուն ու բարեկամներուն պաաոաււեց մե ծ ցաւ։
X I V
քՒէճիրց ի աշիրէ թը շաա զօրացած
էր եւ գրաւած
Ամանս սի
հիւսիսային
ծայրի
արեւելեան
ու արեւմաեան
զառիթափերը։
իլ
ինչպէս
տեսանք
միշտ
ամառանոց
կու գային
Տօրոսի
բարձրաբերձ
արօաաա
եզին երր : Անոնք
ամենուրեք
կր յափշտակէին
եւ կ արա—
ծ էին
իրենց
հօտերր
։
Ար գէն
իրենց
անունն ալ
Թէնիր
արաբերէն
է
եւ մէկ այլ տեսակր
թ֊իւսար
բառին որ կր նշանակէ
առեւտրական
իոկ
թէճիր՝
յա ւի շա ա կի չ ։ Անոնք
իրենց
յ ա փ շտ ա կո լ թ ի ւնն ե ր ը
Կ*ԷՀ՜~
նէին անխտիր
քրիստոնեա
յէն եւ իս լամ էն :
1842/
$»*
Եուսուֆ
Փաշա
զանոնք
պատմելու
եւ
նուաճելու
համար
բանակ
գրած
էր Զէյթ
ՈԼս
ի
հիւսիսային
արեւմտեան
կ
ո
գ՜
մր,
8
մամ հեռու,
Ղանտիլ-Տաղի
(
կանթեղ—լեռ)
վրայ։
Թէճիրցի–
ներր
նեգր մտած,
օզնութիւն
պաղատեցին
Զէյթունի
իշխաններէն
•
չնայելով
որ ղարէ մր աւելի
թշնամիներ
եղած էին եւ
բազմաթիւ
կռիւներ
մղած։
Զէյթ
ոլ
–
սօ
իք
ասպետական
ոգիով,
օգնութեան
փութացին
ապստամբ
դրացիի
մ ր ։ Երեք
իշխաններ
ու Տէլի
Փէշխշ
500
կտրիճներով
յարձակեցան
Եուսուֆ
Փաշայի
վրայ եւ
փայլուն
յաղթանակով
մր ցրուեցին
անոր
բանակը
եւ ի
ս
քր
մազապուրծ
փախաւ
կոկիսոն
։
Թէճիրցիներ
եբախտագիաութեամ՝բ
շատ
նուէր–
ներ տուին
Զէյթունցիներուն
եւ ուխտեցին
հաւատարիմ
մնալ
միշտ։
78
Fonds A.R.A.M