սււասէ
1
լ անոր
ս/ւ.աշչլ.
•՚–*
$*.<ւ
5 •
1
՛՝ *՝• ՚
Թօսուն Փաշա Սուրէնեանը <յալաըրաը,
Մահպուս իաիպ ՚ զընտանընա էնաիրաի •
Զրնաանաան չըգարըպ
՚
աթա պինաիրաի
Խալաթլայուպ թա Զէյթ՜
ռ լ
ն ա կէօնտէրտի:
•
(
ծ՝ա լւղմ ան ութ– է լԱ
Թօսուն Փաշա, Սուրէնեանը 4
ա
ր Գ
ոալ
–
>
Թանաարկելով զայն իջեցռւց զնաանին ւքէջ •
Զնաանէն հանելով ձիա. վրայ նսաեցա.ց,
Եւ զգեստաւորելով զայն ի Զէյշ^ուն գ արձուց:
X I I I
Աղճաաաղը
կը գ ա ն ո վ
Աեբասաիոյ
նաՀանգին
Հարաւային
արեւելեան
կողմը.
Տորոսի
Եփրաաին
մօաեցող
չգթան
է,
մերձ
Կիւրինի
եւ Տիվբէզէ
գաւառներուն
եւ Հեռու
է Զէյթ^նէն
28
*
ամ
=
1840
թուականներուն
բացարձակ
ա ա ս ա ա մ ր ա Ն
էր։ Իր
բնակչոլ.
թիլնը
քիւրա
Ալալով,
անոնք
կ ՝ ա ս պ ա ա ա կ է ի ն
լրէագայ
թիւրք
գա­
զերն
ո. քաղաքները
ե. կը սպառնային
Աեբասաիոյ։
Օսմանեան
կառավարութի՛ւնը
զանոնք
.
լոպելու
Համար,
կանոնաւոր
ե,
անկա­
նոն
զօրքերու
բանակ
մը ուղարկած
էր,
որուն
կը Հրամայէր
մեծ
վկզիր
Հաֆըզ
ԱԱ. Փաշան
։
...
Աճ
Օսմանեան
զօրքերը
ամէն
կողմ է պաշարեցին
Աղճաաաղը
եւ
սկսան
կաաաղի
յարձակումներ
գ ո ր ծ ե ր
–
Բիւրաերը
ամրացած
մայ~
ռերոլ
ու կիրճերու
մէչ,
ամէն
անգամ
էախԼախեցին
ու եա
մղեցին
զանոնք.
Սու/թանի
բանակը
ուժասպառ
էր,
բայց
աէաք
էր
յ ա զ
.
թել.
վասնզի
Աղճաաաղի
արեւելեան
կողմն
էր Տերս
իմը.
այնաեղի
քէւրաերն
ալ աիաի
ապսաամբէին
,
ինչպէս
նաեւ
բոլոր
կիսանկախ
ա շէրէ թերը
եւ աիաի
Հռչակէին
անկախութիւն։
Մե*
Եպարքոսը
ճ ա ր ա Հ ա ա ՝
ղիմեց
Հէյթունի
չորս
իշխան­
ներուն
,
եւ
օգնութիւն
խնդրեց
ի փոխարէն
Հարկերուն
զորս
չէին,
կրնար
կամ
չէին
ուզեր
Հատուցաներ
Նախ
ուզեց
գլխաՀաբկի
փո­
խարէն
զինուոր
արձանագրել։
Զ է յ թ " ՚ * Ի
իշխանները
Համակերպե­
ցան
այն պայմանաւ
որ Զէյթ"
ւն
տէ
նե
ՐՌ
վազմէին
զաս,
գ
ո ւ ն գ
Ա
Fonds A.R.A.M