թ՝իւրքմէն
աշիրէթսերը
միեւնոյն
ժամանակ
մշտական
կը–
ււ
իւն եր ունէին
իրար մէք եւ զիրար կր ակար ասն էին : Զէյթ"
Հոց
էսեր
այգ
առիթէն
օգաուելուէ
փոքր առ
փ ՚ ՚ ք ր սպառեցին
եւ
սոսկացու­
ցին
զանոնք՛
սուրը
երբեմն
մէկին եւ երբեմն ալ միւսին
դարձնելով,
միշտ
մէկուն կամ միւսին
աջակցութիւն ր կունենային
եւ կամ
չեզոք
կր
մնային
Հ
Տ աս ր տարուան
միջոցին
մաքրեցին
ու ազատեցին
սի­
րական
Պէրիար
Թէճիբցի
,
ճէլէք
ա
^՚սէ
ոլ
–
Պօզտօղանցի
աշէրէթսերոլ
ձեռքերին՛. Այս ցեղերու
Համար*
Զէյթունի
անցքը՝
այլեւս
դժո՛խքի
անցք էր գարձած
՚.
Զէյթունի
անմիջական
Հոզերը
ազատելէ
յետոյ,
ՀԼԷյթունցի–
ներր
ղիմեցին
նաեւ
իրենց
գիւղացի
եղբայրներու
պաշտպանութեա­
նս։
Թի՚րքմՀն
տչիրէթներ
կատաղի
կռիւներ
մղեցին
անոնց
դէմ,
չզրկուելու
Համար
գեղեցիկ
արօտավայրերէն
,
բայց
միշտ
յաղթուե­
ցան ու ցրուեցան
:
Հ
ԻԸ . գարու
վերջերը,
աշիրէթները
այլեւս
չէին
անցներ ,
ամ առ ժամանակ,
Զէյթունի
եզերքներէն
,
այլընտրած
էին ^ \ ^ \ ւ յ ւ ի
եւ
^
Լ
ո ս ռ
1
0
/
,
հերթերը
ԴԵՂԷ Քեռուն՝
Պիս Պոլղա եւ Ուզուն
Աայլա
երթալու
Համար՛.
Զէյթունցի
իշխանները
շուտով այգ կիրճերն ալ
սեփականացուցին
եւ թիւրքմէնները
այդ տեղերէն
անցնելու
Հա­
մար
ս տիպ
ո ւեց ան բաժ վճարել եւ Հայոց
սոլբե
բուն
ներքեւէն
անց–
ն
Իւ–
Կ
Զէյթունցիները
գա գրեց ան
այլեւս
,
ապրուստ
ճարելու
Հա­
մար,
Ղբաղիլ
մեղկացուցիչ
արհեստներով
,
շերամի
ու
բամպակի
մ շակութիւնր
թողուցին
ել գործեցին
միայն
երկաթահանքը
եւ մշա­
կեցին
այգիներ : Առաջինը կր զօրացնէր
իրենց
բազուկները
ընտիր
զէնքերով
եւ երկրորդը
կու տար առատ
գինի,
բորբոքելու
Համար
իրենց
ուղեղները՛. Ալ անկէ վերջ
ամէն բան դիւրին կը գտնէին՛.
Ժամանակի
անհրաժեշտ
պահանջներն
ալ ատոնք
էին։
Իրաւ է թէ՝
Ջէյթ
ոլս
ցիները
միշտ յարգանք
ունեցած
են դէպի զարգացած
մար­
գը,
բայց այգ ատեն, ապրելու
առաջին
պայմանը
կը նկատէ
ին քաք
րչլալը՛.
Ն " յ ն իսկ Հայ աղջիկներ
կ՝արՀամարՀէին
այն
երիտասարդ­
ները
որոնք կարիճ
չէիս
՚
ԺԸ՛
գարու
վերջերր
ճ
Զէյթունցիները
այնքան
Հարստացան
ու զօրացան
,
որ այլեւս
յարձակողական
գիրք
բռնեցին
ու
սկսան
աջ ու ձախ բազմացնել
արշաւանքները,
մանաւանդ
Անտրունի
Հա­
րուստ
գաւառին
վրայ : Երեք անգամ
յարձակեցան
Պօզտ օդանց
ինե–
բուն
վրայ
,
վառեցին
անոնց
գիւղերը եւ իրենց
Հարիւր
տարուան
ստրկութեան
վրէմը
լուծեցին
՚.
ԱՀն ու սարսափը պատեց
բոլոր
թիւրքմէնները,
որոնց
Համար
Զէյթ
ո
*–
նցին
այլեւս
առասպելական
գեւը
դարձաւ
՚
Օսմանեան
կառավարոլթիւնր
կասկածանքով
գիտեց
Հայոց
զօրանա
լր եւ ^ անաց
ան միքա կան
օր էն նուաճել
ղանոնք ել այդ՝ պատ–
56
Fonds A.R.A.M