II՚-իկ տեղերր
կամ
կրօնսւվւոիւ
Կ՝՝ՐԷՐ" I ին ՚ Ե՛՛կ դատարկ
մնացած
տե­
ղերը
լեցնելու.՝
եւ. թլատելու. Համար
Հայ Հ ամա
իւմ բութիւնները
,
տա­
ճիկ
բնակիչներ
Հաստատեց
անոնց տեղը : Այս ժամանակ
Հիմնեց
ան
Կարս–Տուլղ՛ատ
րի յէ (այժմեան
կարս—Պաւլարբ)
աւանը
,
Հայկական
Ա–
մոլտա
գաւառէն
մէթ՝ իր եղբօր
Հասան
1՝
էկէ բերած
կարսեցէ
տա­
ճիկ
գաղթականներով
,
որուն
կցեց նաեւ, իրենց
մականունը։
՝\
յո յն—
Աքէս Ասի մէթ բնակեցուց
1000
տուն տաճիկ,
Գ
Ո
Ր բերաւ
)՝
ամասկո–
սէն , երբ որ Սիսր գրաւեց
1 4 6 8 ֊
ի ն
:
Հյ աՀ —Սուա ր քանդեց
Տօրոսի
վրա
լ եղած
շատ
մը բերգեր
ու
վանքեր
,
որոնք
ւ^բլֆար
էին, այս՛ինքն
Հայութեան
կամ
քրիստոնէ­
ութեան
գբոշմ
կր կրէին։
Բանդեց
ղանոնք
որպէսղի
ազգային
յիշա­
տակարանի
Հետ
ժողովրգի
սրտէն
Խլէ ազգային
ու
անկախութեան
զգացումներ ր ել զրկէ
զայն
աւզստամբելու
Համար
իր ամուր
վայ­
րերէն :
ՀքաՀ—Աուար
այս
յազթո
ւթիւննե
րէն
քւսթւո լե րոլած՝
բացար­
ձակապէս
ւսպստամրեցաւ
եգիպտացիներուն
դէմ , յաղթեց
անոնց
եւ
Ղ՝ամ սւ ս կււ սն առաւ
1408
^»^»։
Սուլթան
Գւսթիպայ
մեծ բանակ
մը ու­
ղարկեց
ԿիւԻԿԻ՛"
ՀյքաՀ—Ս ուա րի դէմ ՚ այս
՛
իխրթինը
չկարողանալով
դիմադրել
այգ
ւսՀարկու
ոյժին,
փախաւ
1473/՛
^
՛
Ծ ւոմն գաւ
բերդին
մէթ,
ուր խիստ
պաշարումէ
մը վերթ՝
անձնատուր
եղաւ
եւ գեր–
ուեցաւ
Ծգիպտոս
:
Առւլթան
Պ՚աթիւզայ
զայն
կախել
տուաւ
*/
>աՀի–
րէԻ
մէւ,
Այս
աղիտալի
անցքերու
միթոցին
երկիրը
մնաց
լքուած
ու
անմշակ՛
քիչ վեբթ իբր բնական
Հետեւանք
առաթացաւ
ժանտախտն
ու սովը
,
որ տեւեց
2—3
տարի
եւ ասիկա
աւելի
աղիտաբեր
եղաւ
քան
սուրն ու Հուրը
( * )
է
Ղ*եռ Տուլգատրեան
բռնաւորը
չձերբակալուած,
Օսմանեան
ւսՀարկու
Են ի չէր ին ե ր ը՝ առա
թին անգամ
Րէէ
ա
լով
մտան
Կիլիկի
ո
յ
ա–
րեւմտեան
դաւառներր։
ՀետղՀետէ
յ առա
թան ա լո վ գրաւեցին
ՍԷ՚կը
1473
ին
;
Ասիկա
ըլլալու
էր Սսոյ
մօտիկ
Աէկը, որ այսօր
ծանօթ
է
Սէ՚1|–կէ՚չ|ւա
անունով;
Հոն թողուցին
պահապաններ
եւ որոնցմէ
150
Հոգի
շուտով
փոխադրեցին
Այաս|ւ
նաւաՀանգիստբ,
*
Լենետիկցի–
ներու
դէմ , որոնք եկած
էին գրաւել
ռայն
Պարսիկներու
եւ րարա—
մ անց ին ե բո
լ օգնութեամբ
( ) :
*
Զ է յ թ
ո լ
ն ի Սթ ԼԼստուածածնայ վանքին մէջ ձեււագիր մը կար, որ 1862Ի
Ազիզ Փաշայի պատերազմէն վերջ անյայտացաւ։ Այդ ձեռագրի կողքերուն վրայ
նկարազրուած էին քանի մը սովեր ա ժանտախտներ, զանազան թ՛ուականներուն
պատահած, որոնց ամհնէն հ՛ետաքրքրականն էր, որ գրողը
կ՚ողբար թէ , սովի
մի՛ջոցին մէկ ՕԽԱ մսին գինը ՄԷԿ ՓԱՐԱյի բարձրացած է ր ։ Ի՜նչ աժանութիւն։
*
Վ կ այութիւն
I)©
Լ ա շ յ
Ճ
Յ.
ծքօ1ւոի,
որ Վենետիկեան նաւատորմի հրա­
մանատարներէն մէկն է ր ։
38
Fonds A.R.A.M