կառավարիչները
,
Նաեւ. Հ
ա
լէպէ կուսակալը
եւ. Ա արա
շի կառավարէ
չ
*
Լէյսէ Փ
ա
շան % որով եղած՜ էէն եօթը փա շան ե ր ո լ էւմբակցութէւն
մր։
Ասոնք
նշմարելով
Պ եա րո ս Արքեպիսկոպոսը,
սկսան
շոզոքոր–
թե Է զայն,
որպէս
պեաու-թեան
մ էակ
անձնուէր
ու. Հաւատարէմ
նե­
ցուկը,
երգում
ըբէն
Գուրանէ
վրայ, որ պէաէ
ներէ էն
Հէէյթունցէ–
ներուն
,
բաւական
էր որ երթար
բորէր
անոնց
մեծերը»
եւ ապ՛ա
էաոսաացան
երթա
լ ագատե Լ Հաճընը
,
ձերբակալելով
*
իօզան
Օգ՝/ու
ԱԺ Ոյը ••
|
րա րէ Ա րրազանր
Հաւատա
յուէ այգ
ն են գա մ էա
փաշաներ ո ւն ,
փութաց
Հասնէլ
Զէյթ
ոլ
–
ս
1
Ի*
ո
լոր
^էլէկ
ռ
տէք)
մանաւանգ
Հաճընցէք
եւ Զէյթ
ոլս
ցէք
կը.
ս
էրէէն
ո ւ
յ՚՚^ՐԳէէ՛"
Պետրոս
Արքեպէսկոպոսը.
թէպէտ
Պապէկ
Փ
ա
շ ա , չուզեց Հաւատա
լ թուրքերու
խօսքէն
,
ուր էշ
12
Հայ մեծեր,
Հետեւեցան
Արքեպէսկոպոս
էն : Փաշաները
երր նըշ–
մարեցին
զանոնք,
փողերը
Հոսեցուցին
անմէքապէս
զինուորները
պաշարեցին
զանոնք եւ կալանալորելով
ուղարկեց
էն Հալէպ : Պետրոս
Արքեպէսկոպոս
է բողոքէն
վրայ
,
փաշաները
զայրացան
եւ նախա­
տեցին
զայն.
«
Հայա է կիթ ղարասլաշ, սէն. Հասընա կիթ վէ մանաս–
թոր իշիԹԷ գարըշ» *
Լելի
1
ր գնա , սեւագլուխ
,
գուն
Հաճըն գնա եւ
խառնուէ
վանքէ գ գոբծերոլն)
:
Ա էամ էտ Առաքնորգը
,
առանց
վա­
րան ելու ել երկնչելու
Զէ յ թուն
վերագարձաւ
էնքզ էնքր
արգարացը–
նելու
Համ ա ր , վախնալով
որ ազգը
՚
էէնք Վ^ասակ կը Հռչակէ : Հա­
սած էր վանքը» Տէր Աարգէս
քաՀանայ
Տէր Մարտէրոսեան
վախնա­
լով Պապէկ
իշխանէ
զայրոյթէն
,
կր սչա
տ Հ
Հաստափոր
Արբազանը
տախտակամածէն
ներքեւ եւ կր գամէ
վրան։
՝
Ի՝էչ վ
ռ
ր^ Իշխանը կը
Հասնէ փրփրած եւ սուրն է ձեռէն»
<^(էսէ ո^ւր է այգ թասակը,
այգ
Տուգա
իսկարէովաացէնյ>
: «
Պառկեցուց
զէս, պատմեց
էնձ Տէր Աար­
՛
գէս յետագայէն
,
եւ աՀա տես վէրքր * կոկորգս
կտրեց բաւական
,
որ
շիտակ
խօսէ է»
բայց
շյայանեցէ
տեղը։ ԱԼ Հաւատալով
որ Պետրոս
Արքեպէսկոպոս
ՀՀէյթուն
չէ եկած,
վազեց
գնաց ՝Ր՝էփէր * Հոն որո­
նելու եւ սպաննելու
զ ա յ ն ։
\
թոյն
գէշեր
Արբազանը
զրկեց է գաղտա­
գողի
Զա վտար է ճաւք բով կոկէսոն եւ ազատեց է զայն
վասնզի
գիտէի
թէ Ար բազան ր անմեղ էր»
( * ) :
Նօթը փաշաներ
բանակը
վեր ցուց էն եւ գունգագունգ
գացին
Զէ յ թուն եւ բանակր
Հաստատեցին
քաղաքէն
գէմացը
բարձր
բլուր­
ներուն
վրայ եւ աո առարկեց
էն որ զէնաթափ
ԼՀԼ
Լ
ա
յ Զէյթ
ո
*–
նըՀ
Նո­
րելուկ
աղաներ
քլատեցէն
ժողովուրգէն
ա ր էական
ոգէն եւ
թողու–
* 1881
թո ւի
գարնան
Պապիկ
Իշիան,
մեր տունը եկաւ Հաճըն, եւ մէկ գի­
շեր միայն մնա ց։ Տասը տարեկան է ի ՛ հայրս ե ւ մեծ՜ հայրս առաջնորդեցին գինք
Ար՛ Յակորայ
Վանքը• Պետրոս
Արքեպիսկոպոս աղի արցունքներով արդարացուց
ինքգինքը եւ Պապիկ
Իշիան
ներեց, հաշտուելով մեկնեցաւ, առանց
երեւնալու
Հաճընի մ է ջ :
121
Fonds A.R.A.M