47
վերչդն
երկուքը
ասոր է) անարժան
Հովիւները։
Եկե­
ղեցիին
եւ. եկեղեցականներուն
վարկր
ժողովուրդին
առ­
ջեւ
նսեմացնելու
նպատակով,
Տիզրո՛նի
արքունիքը
ա–
նոնց
անօրէնութիւնները
կ՝անտեսէր։
Ազգին
մեձ֊ մա­
սին
խնդրանքով,
Վռամ,
Բրիչքսյէն
վերք
արտօնեց
ԱաՀակ
Պարթեւին՝
Հոգալ իր Հօտին
Հոգեւոր
պետքերը,
րայց
կաթողիկոսական
լիազօր
իչխանութիւն
չվարել։
իսկ կաթողիկոսական
իչխանութիւնը
յանձնեց
Շմուէլի։
Անկարգ եւ մոլի թագաւորը
իր պղծութեամբ
եւ
անառ ակութ ե ամր ատելի
եղաւ
ժողովուրդին
:
Մ
ա
կ
չըրաւ
Հայրապետին
ո՛չ յորդորներուն
եւ ոչ ալ
յան­
դիմանութիւներուն,
որուն
այնքան
ներողամտու–
թեամր
նայած էր Հայրապետը
,
եւ
582
տարուան թա­
գաւորութիւն
մը կործանելու
անքաւելի
ոճիրը գործեց
,
երկիրը
յանձնելով
օտարներու
ձեռք,
որոնք եկան
աւրե–
ցին,
աւրչտկեցին
եւ մոխիրի
վերածեցին
մեր սիրուն
Հա յրեն իքը ;
Երկրին մէջ այս անսպասելի
փոփոխութիւնը
ա Հ ա–
գին խառնակութեանց
ել անկարգութեանց
գուռ բացաւ
,
Հայրապետական
աթոռը վարչական
կերպով
Հակաթոռ–
ներոլ
ձեռք անցաւ , որոնք կը կողոպտէին
ել
զեղծում­
ներու
դուռ կը բանային : Երկիրը
զրկուեցաւ
իր ան կա­
խս ւթ են էն , ստրուկ
գառնաով
օտարներու
ձեռքը
Ժողովուրդը
եւ եկեղեցական
դասը բացէ իբաց
մերժեցին
Հակաթոռներուն
իչխանութիւնը
ել
իրենց
Հա՛յրապետ
ճան չ ցան աքսորական
ԱաՀակ ր ; ԱաՀակ երբ
աքսորէն
վերադարձաւ,
չմիջամտեց
Հակաթոռներու
զ ործեր ո ւն , առանձնացաւ
Բագրեւանգ
գաւառի
Բլուր
գիւղը
(
Ալաչկերտ)
,
իրեն օգնական եւ նեցուկ
ունենա­
լով Ա. Մեսրոպը եւ Ա՛ ՚Լեւոնղը,
հոգեւոր եւ կրռնա–
Fonds A.R.A.M