ժողովուրդը
ի միՀաւաքուէ
լով Վէստ
Աարդիսի
է լ ա*.
նոր նմաննե բուն չկրցաւ
աղուոր դաս մը աալ , շպրաե–
լով
ղա՛նոնք պետական
աթոոէն
,
տեղը
բհրելով
աւելէ
սրտոտ
առաջնորդ
մը ւ որուն
չ
ո ւ
֊
ր ^ Բ
ո
Լ"Ր
ոԼ
^՛Լ
ո
*
Լ
կարո­
ղանար պաշտպանել
իր Հայրենիքը;
՝(
յոյն դառն
օրերշ
անցա ցինք այդ դէպքերէն
վ
ռ
ր^ն ալ ^ եւ մինչեւ այս
Օ–
րե ր ը կը շա բունա կուի տակաւին
այդ տիւ ուր
նհա րւս–
դիրը
Հա յուն մէ^։ Լքենք մեր դառն
փորձերով
գիտենք ^
թէ
ի՛նչ
ըսել է Հայրենիք
չունենալւ
Մեր սրտին
ցէսւլլ
Հեռացուց
զմեղ մեր նիւթէն
ակամայ
եւ
թաղուեցանք
անցեալի
տխուր
յիշատակներուն
մէ^։
&
է
այսպէս
, 1915
^>՝
տարագրութիւն
, 1 9 1 9
^ ՝
"
եչ։~
գաղթ
եւ.
1921
^1՛՝
արտագաղթ
:
ԱաՀակ
կաթողիկոս
այս սաբսավւի
տարիներուն
երբեք
չբաժնուեցաւ
իր Հօ՜
տէն * անոր Հետ տարագբուեցաւ
,
անոր Հետ վեբագաբ–
զնմսմաւթիւն,, մեկնեալ զատուցեալ ի գիւղաբնակ շի­
նականաց ե ւ ապահովացեալ ի բ ազմամբոխ ժողովրդի
վասն դ ժո ւ ա ր ո ւթե ա ն ճանապարհին, մասաւա&ւ
բհւմ տ ից կ ո ղմ ա ն է ։ Ընդ անեղծ տ ե ւ ողո ւթիւն նււցա
մին չ ե ւ զօրս ա յ ս զարմանայ տեսողն, ղի արդ սւ*1լՐ
քան ո ւ թ հա րիւր ամք են յ ո ր մ է հե տ է հիմն աբկեալ է
դոցա, եւ տակաւին այնպ է ս անխախտ կան ե ւ անաբսւ
տ
^
ներքոյ ե ւ արտ աքոյ , մին չ ե ւ կարծել ե թ է այսօր ճար­
տարապետին աւարտեայ զշինուածոլ մեկնեսղ է ի ^ 1 ՜
ա ջ է ն ։
ք ր
Տեղեկագրութիւնդ
է Փ ՚ ՚ ք ր եւ. է Ծե*
Հայս–.
^.^–.Սարղիսեան, Վենետիկ 1864, է« 2 °
8 ։
Տաճարէն
արձանագրութիւնը
երեսի
որմին
վք
ա
1՝՜՛
Յանուն Ա ս տ ո ւ ծ ոյ "օՁք* • (472+ 551 = 1023) թ
ո ւ Ա 1
՛
կստնիս Հա ոց Տ ե աոն Պետրոսի Հա ոց ՛կաթողիկոսի
է ւ
^
Fonds A.R.A.M