407
ասն լ։ վառեց ան լմ ան
17
աաբինեբ
,
մԷն չեւ. իր կաթո­
ղիկոսացման
թուականը
(1903) ։
\1
Էն մինչեւ
53
աարեկանր
ան մնացած՜ Է վանական
մթնոլորաին
մ ԷԼ՝
նուի րո լելով գրական
եւ
բանասիրա­
կան աշխատութեանց
:
Իր օծման Ա»
Կ ոնդ ակչւ գրկեց
Կիէիկիոյ
թեմական
առաջնորդներուն
եւ թեմ տկալեե բուն :
/•
բ գեգե ցիկ եւ յանկուցիչ
ոճը ,
ձ
ո
ՐԴ
Ո
Րէ
ա գա էա­
կան
ձեւը , իր անձին տկարութեան
գիտակցութիւնը
եւ
Աստուծոյ
վր
ա
յ
ունեցած՜
Հաւատքին
մեծ՜ութիւնը
եւ իր
Համողող
անուշ
լեգուն
շատ
աղգեցիկ
տպաւորութիւն
կը թողուն
ունկնդիրին
եւ ըն թե ր ց ո դին
վր
ա
յ
։
Այգ կոնդակին
մէչ կը խնդրէ
աշխաբՀի
խաղաղու­
թիւն
,
աղօթե
լ մարմնաւոր
իշխանութեանց
:
Կբ
յիշէ
Հայրապետն
Ամենայն
Հայոց , նախամեծար
Աթոռին
Ա •
է՚չմիածնի՝,
կը յորդորէ
անոր դա Հա կա լին՝
քԱբիմեան
Հա յբիկի
կեանքի
ե ր կա բ ո ւթե ան
Համ ա ր աղօթե
լ ;
կը յանձնարարէ
կ . ^ոլսոյ
ել
\)
րուսաղէմի
^աա–
րիաբքներուն
Համ ար աղօթե
լ : Տ ե ա ո յ կբ դաոնա
յ իր
ժողովուրդին
,
խոստովանելով
իր անփորձութիւնը
,
ա–
նոնց
աղօթքը
խնդրելու
:
Կը նկարագրէ
Ասոյ
վանքին
***
ն շքո
լ թ ի լն ր , կը գգոլշացնէ
դաոնուկի
ղգեստով
գա
յ–
Ժրէ
1
սլ
՜
էր ի՚օսքը
1
լ
)
ուղղէ
^
ա
ՐԳ
ո1
Լ
եպիսկոպոսներու,
վարդապետներու
եւ քաՀանանեբու
,
Հաւատացեալ
ժո­
ղովուրդին
,
մեծատունին
,
վաճառականին
,
արուեստա­
գէտին , կրթական
պաշտօննաներուն
,
վարժարաննեբու
Հոգաբարձութեանց
,
երկրագործներուն
եւ ամէնէն
վեր–
Լը մայրերուն
խրատական
մը։
Տիշեալ
կոնդակը
իր պարունակութեամբ
միշտ նոր
&
լ
այժմէական
անՀ րաժե շտո ւթիւն
մբն է ամէն
ժամ ա–
Fonds A.R.A.M