կան՝
հայերէնի
եւ ֆրանսերէնի
,
Յարութիւն
Բ՝ելեան
(
Փաս քալ ) ՝ ղիտութէանց
,
թուաբանութեան
,
բնադի–
տութէան
եւ աշիւարՀադրութեան
, /
յ լ
նշանաւոր տաճ–
կագէա
Ռէթէոս
ԷֆԷնաի՝
«
Հերեթիկ
Հօճ
ա »
անունով
մինչեւ,
այսօր
Հանրածանօթ
1
դէմքը։
Երկու, աարիի չափ
(1869-1.871)
մնացին Կ*
Պոլիս
եւ. զգալապէս
զարգացան
,
սորվեցան
ֆրանսերէնը
կար»–՛
դացածնին
եւ. լսածնին
Հասկնալու
չ
ա
վ՛ *
Երեք սարկաւագներ
վե ր ադա ր ձ ան Ե րուսազէմ
•
ա–
սոնց
մէ^էն
*
հաբրիէլն էր , որ
ա
չ\քի կէ\
Ղ
ա
Ր
ս
էր
եւ, որ
իր լր^ութեանը
կլա իւառնէր
սլա ակառանք
մըն ա շ
ք
որ
մ իա բանակիցները
զինք
կ՚անուանէին
«
եպիսկոպաւա–
պատին սարկաւագ»
Հեգնական
յորիրքումով
՚.
1877/& »
Եսայի
Պատրիարքէն
վարդապետ
կր ձեռ­
նադրուի՝
կոչուելով
ԱաՀակ–
լ879ին
,
նորընծայ
Ա ա–
Հակ կ՚այցելէ իր ծննդավայրը՝
/
ԱարրԼրղ , ճաւք բան
Հան­
դիպէ լով
ՀալԷպ , Այնթապ
էւ վէրադարձին՝
Տէրսի՚ք»
Երղնկա , Տրապիղոն
ել կ. Պոլիս, ուրկէ ծովու
ճամբով
Եբռւսազէմ
:
Այս ճաւք բո րղութեան
ընթացքին
,
Հանդի–
ււլած բոլոր
քաղաքներոլ
եկեղեցիներուն
մէ^ կը քարո­
ղէ Հմաութեամբ
եւ եռանդով
,
ել իբ
պեբճա/սօսու–
թեամբ լաւ տպաւորութիւն
կը թողու
ժողովուրդին
վը–
Ր
ա
յ
ԱաՀակ
վա րդասլեա
կոչուեցաւ
ժառանգաւորաց
Վարժարանին
ուսուցիչ
.
թէ
1
կը սորվէր եւ թէ կը
սոր֊
՛
Լեցնէր
Հմաութեամբ»
իբ մասնագիտութիւնը
օր •
աիեզե րագբութիւնը
մեն՝ ճիգերով
ընդլայնեց * ս ա ր կա–
՛
կաղութեան
չ ր Գանին արգէն
դասագիրքէ բու
պաաբաս–
աութեամբբ
պարապած՜ եւ գլուիլ
Հանած՜ էր զանոնք ,
որոնցմէ կը դասախօսէր
՚
իր դասադիրքերը
Երուսա–
Fonds A.R.A.M