381
րնգունակութիւննե
րով^
շուտով
առատացաւ
եւ
ժամա­
նակի ընթացքովդ
նշանաւոր
դէմք
մը Հանդիսացաւ
Հայ
եկեղեցականներու
շարքին
մէ^
։
Սակայն
,
իր յաԳյ։ ղո ւ–
թիւննեբը
շաաերուն
նախանձը
դրդռեցին
,
եւ շաս։ մը
տգէտներ
ն ո յ ն է
ս
կ
՚//՚
ս
Ք
ամբաստանեցին
^իսթ
ողիկո–
սին առ^եւ : ՛Նարեկացի
անյ
ո
դգոդդ
եւ աներկիւդ
,
ա–
ոանց
կարեւորութիւն
տալու
այս չարախօսութեանց
,
ամփոփէց
իոքղինքը
եւ նուիրուեցաւ
իր
աշխատութիւն–
ներուն
:
Գրիգոր
՛
Նարեկացի
ապրեցաւ
վաթսուն
տարի
,
վախճանեցաւ
1
§§$ին
եքւ \թաղուեցաւ
*\
յ
\
ա՝րեկայ
վան–
քին մէի
Իր
ամենէն
նշանակելի
գործն
է
ԱղՕթ-ք
կամ
"
ԱԱւյւեկ
կոչուած
Հոգեշունչ
Հրաշալի
գործը
,
որ մեծ
Հիացման
առարկայ
դարձած
է Հայ թէ օտար
գրագէտներու
եւ
բանասէրներու
կողմ
է \ ՛Նարեկը
կր րաղկանայ
95
՚
ԷԱ՜
լուխներէ
գ
որոնց մէ^ արձակ
ողբերգական
չքնադ^
ճոխ
բանաստեղծութիւնը
կը յա
յանուի
ա
յ ս
Հաղուագիւա
Արուեստագէտին
:
Հոն ՛Նարեկացին
իր սիրտն
ու
Հողին
բանա
յ աստուածա
յին
խօսակցութեան
մ ը
Հբավաււ
տենչանքովը
:
Յո
յ ս , վախ , "էր « Հաւատք
,
ԳԴ^^ւմ,
("
նդրանք
էլ
ձգտում
իրարու
կբ յաֆոբդեն
իր
գեղեցկօ–
Բէն Հիւսուած
չքնաղ
տոդեբուն
մ է ^ ։
Նարեկացիի
ա
յ ս Հբաշակերտբ
ամէն
բարեպաշտ
Հ
ա
յ ո լ Համար
նուիրական
մատեան
մ բն է. որ
\
Լստուա–
^
ա
ԼՈւնչին
անրաւ/
ան բնկերն
էր ժամանակ
մր Հայ տու­
մերէն
ներս
գ ԲԱ"*
յ
^ *
Պոլսոյ
Հ
րլլայ
գաւառներու
ա–
ձևնա խուլ
անկիւն
ին
մ է Հ ։
Իսկ
ներկայիս՝
Հակառակք,
,
"՚
եկրօնռլթիլնն
ու
անՀաւատութիւնբ
տեգ գաած են
ս
էրաեբու
մէ^ , խաթարելով
եւ ապականելով
մ
արգոց
՝
^հ.
ա
րադիբն
ու
բարոյականը*.
Fonds A.R.A.M