32
Հև տեւ ելով
Հեթանոսական
Հին սովորութեան
,
որուն
քուրմերը
կը սերէին
միեւնոյն
ընաանիքէն
,
որգւոց
որ–
գի* թերեւս
ա՛յս պարագան
առանց է
"
կ
նկատողութեան
առնելու
է
Ս* Յուսիկի
որգիները,
Պապ եւ ԱթանադինԷ
,
ղԸ^՜~
րախաաբար
չունէին
իրենց Հօր եւ մեծ՜ Հօր նկարագիրը
•
անոնք
աւելի
աշխարՀային
կեանքի
անձնատուր
եղահ՜ ,
մ ոռցան
իրենց
վրայ
Նանրացող
պարտականութեան
ար–
յ՜էքը։
Ս * Տուսիկի
մաՀէն
վեր^*
իրենց աղղական
Փա­
ռէն
Աշտիշատցին
աթոռ
բարձրացաւ
(31
Տ—352) I
^
ա
յ $
քիչ
ժ՜ամ
անակ վերՓ
գարձեալ
Հա յ
ր
ա պետ ա
կան ա
թոռը
ն ս
ա
ա ւ Լուսաւորչի
ցեղէն՝
Ա * Տ ուսիկի
թ ո ո ը ( Ա թան
ա՛­
գին էի որդին)
՛
կեր
սէ ս
(353—373) ,
որ իր
կա
ա
ար ահ գոր­
գերուն
Համար
արմ՜անա
ցաւ
Մեծ
տիտղոսին
:
ՆԵՈՍ ԷՍ • -
՜
Լքեր սէ ս սովորական
մա
Հ կանաց
ունե–
րէն
չէր*
ան
մեհ՜
էր Հոգիով
եւ բարձր նկարագրով*
ան
հ՜նահ՜ էր
329/՚5/»
Աշտիշատի
մէ9։
Հայրն էր
Աթանագինէ
եւ
մայրը՝
Տէրան
թագաւորի
Ք
ո
յրբ
ք՝ամբիշւ
՚
Հյեբսէս
պատանեկան
Հասակին
ղրկուեցաւ
կես ար իա
1
կրթուե­
լու եւ դաստիարակուելու
Համար
.
Այդ կրթութիւնը
թէ՛
զինուորական
էր եւ թէ կրօնական
:
Արտակարգ
ուշի–
մութեամբ
օժ՜տուահ՜ աշակերտ
մը դուրս եկաւ
դպրոցին
մէ
^գ
որուն
մինչեւ
իսկ իր ընկերները
կը
Համակրէին
եւ կը յարգէին
Հայաստանցի
այդ ուսանողը
:
Արտաքին
տեսքով
ալ դեղադէմ
էր* եւ Հասակով
պարթեւ
,
տեսնո­
ղէն վրայ կը ձդէր խոր տպաւորութիւն
մը^
յարգանքով
եւ ակնած՜անքով
խառն։
18
տարեկանին
արդէն
ամոլս–
նացաձ
էր Վաչէ
Մ ամ իկոն ե անի թոռն ո բդի եւ
Վարդան
Մամիկոնեանի
աղ քկան
Սանդուխտի
Հետ։
Ներսէս
եւ
Ա անդ ո ւխտ
թէ ՚ կեանքի
եւ թէ դպրոցի
ո ւսո ւմնակի ց
Fonds A.R.A.M