283
•
Անցաւ Ա՝էմֆորոսլոլ
-
Ագմէսճիտ
,
անկէ
՚
Լարասոլ
-
փաղար
.
Հա/
այցեէեց
Հայերուն
,
Ռուսերուն
եւ Հայ
կաթոլիկներուն
եկեղեցիները
եւ խօսեցաւ :
Վերջինին
գլուխը կը գտնուէին
Վենետիկեան
միաբաններէն
Մ ի–
նաս Բժչկեան
,
Վրթանէս
Պօտուրեան
եւ ուրիշ վա
ր
գա–
սլեւո մը։ Ասոնց
եկեղեցիին
մէէ՝ \,երսէս
չխնայեց
կա­
թոլիկները
մեղադրել
,
ըսելով թէմ
ձեր մօրը կաթր մո­
ռացել է՛ք •
որուն
ի պատասխան՝
ք^ժշկեանը
Հեաեւեալ
օրը կը պատասխանէր
թէ՝
Մխիթար սկդբում ամենեւին
մտադրութիւն չո՛ւնէր իւր մայրենի եկեղեցին թողնել ,
եւ թէ մ՛իայն դժուարութեանց սլատսաոով նա այդ քայ–
|ըն աււեց
(
Բազմավէպ,
404)։
Ներսէս
կ՚այցելէ
քՒիֆլիս
1
ուր ունէր իր
Հոգեզա­
ւակը
Հիմնահ՝ Ներսէսեան
դպրանոցը*
Հինգ
ամիսի չափ
մնաց թիֆլիս
,
բայց սիրտ չրբաւ դոսէ անդաս՛ մր ա յ ­
ցելել իւր փայփայած ուսումնարանը, ա՛յնքան մեծ էր
վեհին սրտին ցաւր : -
Կտ
՚
րբեց
ին
իր Հակառակութիւնը
Ղյերսէսի՛ գէմ
ա՛յն–
յ
^ան
յաոաչ՝
տարաս՜ էր , որ ՜Լյե
ր
սէսի
գսլրոցը
քանգեր
էր՛ չկրնալով
անոր
անձը
մէշՀտեղէն
վերցնել,
ուղեր
էր
լ^՚լ
՚
եչ
անոր
անունը
անմաՀացնող
յիշատակը։
Ղ՜սլրա—
^
Ո
Ձ Ը
կորսնցուցահ՜
էր իր փայլը եւ իշ\սհ– հ՜աղկոցի աս–
տ
իճանին։
Ներսէս
չյոլսաՀատեցաւ
մասնաւոր
զկարգա­
գրութիւն
ուէ մըչ դարմանել
կա ց ո ւթէ ւն՛ր , եւ որոշեց
գո ր–
ձեռք
առնել
էէ*մէածին
երթալէն
եւ օծում ր
րնդու–
%
ե
լէս
վերշ •.
1846
Յունիսին
,
րնտրութենէն
երեք աարէ եւ ե՜րկու
•»
մ
էս
վե
Ր
շ
ընդ ունեց
օհ
-
ումը
փառաւոր
Հանդէսներով։
Օհ֊ման
Հանդէսին
մեհ–
սլա արա
սա ո
լ
թի լեներ
տեսնուաձ՜
Հէ
ն
,
179
եկեղեցականներ
ներկայ
էին,
որոնցմէ
Fonds A.R.A.M