2 4 3
եԿեԱՏՒՆ ՏԱՍնեհՒԱեՐՈՐԴ ԴԱՐՈՏՆ ՄԷՋ
(1799-1804)
Աուրմառեցի
Գանիէլ
Եպիսկոպոս
իբրեւ
նուիրակ
էչՆԲիաօ-նի՝ կ. Պոլիս
ղրկուած
էր , ուրկէ
անցաւ
Րոլ–
մէլի , ուր տարիի
մը Լափ
մնալէն
եւ գործերը
կար­
գագրելէն
վե
բ
շ,
Կ՝. Պոլիս
եկաւ
Մեծ
Պահքի
մ էշ,
ուր­
կէ
կ՚ուզէբ
մեկնիլ
էջմիածին–
բայց՝
որովհետեւ
Զա­
մարիա
Փոքոլգեան
Պաթրիարք
մահամերձ
վիճակի
մէ^
անկողին
ինկած
էր եւ ապաքինելու
յ ո յ ս ալ չկար
^ Կ՛
Պոլսոյ
մեծամեծները
թ ո յ լ
չտուին
որ մեկնի
Կ՛
Պոլ֊
"
էն,
որովհետեւ
գիտէինք
թէ մօտ է անոր
վախճանը,
եւ կ^ոլղէին
նստեցնել
Գանիէլը
պատրիարքական
աթո֊
ո֊էն
վրայ
Հ
Եւ
Գանիէլ
ակամայ
համակերպեցաւ
մնալ
Կ–
Պոլիս;
Ուրբաթ
օր մը
(11
Մարտ
1799)
մամը
5
ին աւաե—
Ղ
ե
՚
յ էր Հոգին
Զ աքար
իա Պատրիարք
,
26
տարի
պա
Րիարքոլթիլն
ընելէ
վեր1ը։
Տ ա բ ա թ օր
(12
Մարտ)
Դ
՚
^՚/Վ I եպիսկոպոս
կատարեց
թաղման
կարգը
Գ
Տ
Կ
մ
է ի
Երեւման
Ա. հաչ
Եկեղեցիին
մէշ
հանգ,
՚
ւատրիարքին
,
եւ որովՀեաեւ
Մ եհ՜ ՊաՀք
էր*, ՛հանիէ
լի
Հրամանուի՝
Ր"՛" վար ագո
յրով պատարագ
լք
ատուցուե–
3՚
Ալ
–
եւ
թաղուեցաւ
է
որուն
յաքորգեց
Օ՚անիԷլ
1799
Ս՛՛՛րա
15
ին։
երբ
Օ՚անիէլի
պատրիարքութեան
աոաջին
տարին
Կ"
լրանար , կը վախճանի
՚
Լոլկաս
կաթողիկոս՝
21
տա­
քի կաթողիկոսութիւն
ընելէ
վերՀ,
որուն
մ ահ ո լան
լ ո ւ ֊
(•
Ր <ասալ կ . Պոլիս :
ա ա ֊
Գ ա ֊
ուրու–֊
գուցէ
Fonds A.R.A.M