2 0 5
նէս թերակղզին
,
Հոն շարունակելու
իր գործը։
Հոն Մի–
թոն
քաղաքին
մէշ գործեց
12
տարի • Հաղիւ
Հաղ
կարգի
գրած էր իր գործը,
երր Օսմանցիները
տիրեցին
Ա՛ ո–
լ՛այի , եւ Ա՝խիթար
իրեններով
անցաւ
Վենետիկ
եւ Հոն
Հիմնեց,
ՈՈին,
Ա. %ազար
կղղիին
վրայ,
Մխիթար֊
հան
այժ՜մ ո
լ
վանքը։
Բաբգէն
աթոռակից
Հանգուցեալ
կաթողիկոս
Մեծի
Տանն
Կիլիկիոյ,
կը յիշատակէ
Մ ի փ թ ա ր ա յ
ի լ ո ւ բ
մը,
\
յիկոսիա
,
Ս • Մ ակարի
վանքին
մօտ , ղոր կանւլսե
ցո
լ –
ցած է Բակոլրան
(
ՎաՀան
՝
ք՝իլրքճեան)
որ
1897
թուա­
կաններուն
տեսուչ
եղած
է Ազգ՛
Կրթարան
Որբանոցին
:
Բաւական
աշխատած
է Կիպրոսի
խաղաղ
կղղի
ին մէշ
Հաստատել
լուսաւորութեան
կեղրոն
մբ, նման
Մխի­
թարի , բայց գմբախտաբար
ո՛չ մէկ կողմէն
քաջալերու­
թիւն
Հ ա յ կ իպ բ ո ս / լ
(
Էշ
154)
մէշ Հ անղոլցեալ
Աթոռակի–
•/
ո Հետեւեալ
կերպով
կբ պատմէ
Մ ի փ թ ա ր ա յ
թլՈՆր/ւն
ղատմոլթիլնբ
:
«
Բակոլբան
,
ոբ Հայ Մչակոլթի
կեղրոն
մը ք՛նեք
ուզեց կիպրոս
ը,
\,
իկոսիոյ
մէշ
1897
^5՛
Հաստատելով
^ՂԳ
ա
յի՚ո
Կրթարան—Որբանոց
մբ եւ տպարան
մբ, խան–
դավսֆո
բարձր
ղղացումներով
,
առաշին
գնաՀատո
ոնե–
Րէ՚ե մէկը
ե
ղ ա
լ
Մխիթարը
:
Իր ներշնչումովն
է, որ
1901
Աեպտ՛
8
ին , իր աշա­
կերտները
քա րե բու կ ա ր կա ււ մբ բարձրացուցին
Ա * Ա
ար–
անքին
արեւելեան
կողմբ,
Հովտին
վերել
ցցուող
Բէուրին
վրայ,
եւ զայն
անուանեցին
^Մի՚իթարայ
Բը–
1"
լ
ր^ :
Բակոլրանի
Ազգ • Կրթարան—Որբանոցին
աշակերտ–
քԱ՛ որ յաճախ
պտոյտի
Համար
կը մագլցէին
Մ • Մա–
Fonds A.R.A.M