185
վարդապետէն
եւ. իշխաններուն
,
որ Հետր
Հաշտուին եւ
եկեղեցիին
դո լոր բանան :
Խա՛չատուր վարդապետ
( * )
ա յս
Հակառակութենէն
յա/լա ջ գա լէք անտեղութ
իւննե ր ր եւ վնասներր
նախա­
տեսելով
յ
ուղեց
դործը
խաղաղութեամբ
վե բթացնէ է •
բայց
^
ԼՎՐ՚ԼՅԷՔ
*
ծանօթ
Ըէէ
Ա
Լ
ո
վ
Նիկ
ո
լին
խարդախ եւ
նենգաւոր
բեաւո րո ւթեան
ը
է
չՀ աւատ տցին անոր
խօսքե–
բուն եւ Հաշտութեան
չՀամաձայեեցան
:
քիչնամութիւնբ
քանի գնաց սաստկացաւ
*
եւ Նիկ
"
Լ
տեսնելով
,
որ Հա–
կաոակորդներր
յաղթելու
ա֊բիչ ^է^/*"
ս լ
Հնար
չունիմ
դիմեց
ճիղուիթներուն
սլա շտպանո ւթեան ր
(
որոնք այգ
աաեններր մեծ աղդեցութիւն
ունէին
ԼեՀաստանի
մէ^^
գրաւոր կերպով
խօսք տուաւ
անոնց թէ՝ 1
՚
Ս
Ք
է
Բ
<ե"ղովուրդր
Հայոց
կաթողիկոսի
իշխանութենէն
կր Հե­
ռանան եւ կբ մտնեն
Պապին
իշխանս ւթեան տակ :
ճիղուիթներր
ուրախացան
,
ան մ իրապէս աո ին տա­
րին ղայն
ք՚լվ
ո
վի
լատին
արքեպիսկոպոսին
մօտ , եւ ա–
մէն ինչ Հասկցուցին
անոր ։ Արքեպիսկոպոսը
որքան որ
Հալանեցալ
եղած աո ածարկին
,
բայց
խոՀեմ
ութիւն
չէէ–
սեպեց
ուղղակի
խա/ւեուիլ
դործի մբմէ^
է
որ կրօնա­
կանէ աւելի
քա գաքա/լան
Հանգամանք
ունէր՛
ուսւոր ,
եզոզներր
քագաքաաեարն
գրգեո : ՝Ր<ա՚գա քա սլե ա ր Լ
ո
^ր
( * ) «
Ե– է ր Խաչատուր վարդապետն ա յր հեզ եւ
հանդարտ ե ւ քաղցրաբարոյ , ո՛չ անիմաստ ե՛ւ անբ անի­
ւ ՛
1 1 1
֊ – ,
որլոկ տ ե ս ո ւթե ամբ մի ա յն շահէր զառ. ինքն պա–
սսսհեսւլաւ» :
«1
փկոլ Եպիսկոպոս ե ւ պ ա տմո ւթիւն ՝ դարձին Հ ա յ ­
կազանց Լեհաստանի ի կ ա թ ո լի կ ո ւթի ւն » : էջ 56 : Տպգր •
Հ
ա
ղարշապա տ , 1877– Գաբրիէլ Եպիսկ– Այվ ազե ան :
Fonds A.R.A.M