171
ՈՐՈՏՆԵՑԻԴ
ԵՒ ՏԱԹԵՒԱՑԻ-Բ–
-
Ո՚֊նէթորազան
վո գովմունք
ի այս շրջանին՝
Հա յո ո մէթ նշանաւոր
վար­
դապետներ
կայէն
,
որոնք
խօսքով եւ գէրով կր Հար–
ուածէին
Ունէթորներու
մոչորո
ւթիւններր։
Ասոնց մէշ
նշանաւոր են ՅովՀաննէս
Որոտնեցի՝
Տա թեւի
վարդա­
պետարանին
ուսուցիչը,
որուն աշակերտներն
էին Մ ա–
ղաքիա վարդապետ
Ղ^րիմեցի եւ Գ՛րիգոր
Տաթեւացի
:
Որոտն ե ցին եւ Տ
ա
թեւացին
ազգային
եւ օտար ու­
սում ով գա ր գա ց ահ՝ , ուղիդ սրտով եւ
նախանձախնդիր
ո գլով
ձ եռն ա ր կե ցին ազգա
յին
եկեղեցիին
պաշտպանու­
թեան
գործին եւ ուժ՜գին
կերպով
դի մ ագրեցին
օ տա­
լէամ ո էութեան
դէմ , եւ ա յսպէս
տկարացուցին
Ունի–
թորներու
զօրութիւնը
,
որոնք անկէ
յետոյ
չկրՅ
ա<ս
եւ
անղօր
դարձան
Հայոց
ներքին
Հաւա սարա
կշռութիւնը
խանգարելու
։
ՅովՀաննէս
Որոտնեցի
, \,
չեցի
էսայի
վարդապետին
աշակերտն էր, որ Գայլի
Ջորի
վանքին
առաջնորդն
էր
եւ ժամանակին
նշանաւոր
վարդապետներէն
մէկն էր*
Նչեցիրն
մահէն
I ե տ ո յ , անոր վարդապետութեան
ու­
թ՛՛ Ո ր գրաւեց
Որոտնեցին
,
որ յետոյ
փոիւագրուեցաւ
Տաթեսի
վանքը
, 1 3 7 6
^ :
*
Հրիմեցի Ա ա ղաքիա վարդապետ՝
մեհ՜ատունի
գա–
ւ֊ակ եւ Հ ա ր ս տ ո ւթ ե ան տէր
մ էկն էր , որ
աշակերտած
էր Որոտնեցիին
X
Ա՝ ա ղաքիա
խո րՀեցալ
Ունիթորներու
մոյորութիլնները
արտաքին
միջոցներով
ղսպել եւ իր
ամրողթ
Հարստութիւնը
յատկաց
ո լց ա յգ
թանին ,
բոլոր
"
Գիովը
մաքառեցաւ
Ունիթո
բներու դէմ ,
վանքերու
մէշ
շատ մը աշակերտներ
Հաւաքեց
,
որոնք
յետոյ
իրենց
ո
*֊
սում ով եւ ղարգացում
ով գեր ազան ց ե ց ին լատին
կրօ–
^Հ՚՚֊որները
։
Fonds A.R.A.M