169
ռաքնորգ
3
ո վա էլիմ Եպիսկոպոսը
Պոլիս կանչեց եւ Տաճ­
կաստանի
ընդհանուր
Հայոց
Պատրիարք
անուանեց
,
Յոյներուն
Պատրիարքին
տրուաձ՜
Հաւասար
արտօնու­
թիւներով
( 1 4 6 1 ) ։
Իսկ Սուլթան
ԱԷլիմ Ա.
(1512–
1520),
Ջալտըբանի
յաղթութենէն
վերադարձին,
Գ աւ­
րէ ժ էն բաւական
թիլով
Հայ արՀեստաւորներ
բերաւ եւ
բնակեցոլց
Պոլիս
(1514) :
կ . Պոլսոյ մէք Հայ Պատրիարքութեան
Հաստատ­
ուելովը, ա զղային եւ կրօնական
իյնդիբնեբու
կարգա­
գրութեանց
Համար,
Հայերը
կալզուեցան
իրենց Պատ­
րիարքարանին։
Սուլթան
ՍԷլիմ,
գաղթող
Հայերը
բնա–
կեցոլց
քաղաքին
չուրք
Ր
Ո
Լ
Ո
Ր1Լ) Ի
ս
Ղ Յոյները
Հաւաքեց
քազաքամէք,
պարիսպներէն
եւ աշտարակներէն
Հեռու։
Արգէն
Հայերը՝
Օսման Ա՛
՛
Հազի
թագաւորին
օրէն
Թուրքերուն
վստաՀութիւնը
կը վայելէին
,
Հետեւաբար
Հայերուն
քաղաքին
Հրքակայքը,
պարիսպներուն
եւ աշ—
ս՛արակներուն
քովերը
բնակութիւն
Հաստատել
տալը
Կ՛ Պո լիսը պաշտպանէ
լու նպատակով
էր՛
որովՀետեւ
Յոյներուն
վրա
յ շատ վստաՀութիւն
չունէ ր :
Այո կերպով
կառավարութիւնը
ճանչցալ
Յոյն եւ
Հ
ա
յ երկու Պատրիարքարաններ
,
որոնք արեւելեան քը–
Րիստոնէոլթեան
երկ ու մ եհ՝ Հաաուահ՜նե
բուն
սլաշաօնա–
կան ներկայացուցի
չնեբը
Հռչակուեցան
:
Այո
բաժանու­
մէ՛ կատարուեցաւ
սլա բռա սլէ ս Հալա աո յ
դաւանութեան
Տարբերութեան
*
էր
ա
յ%
աոՀմային
եւ աղդային
աաբբե–
Բ
Ոէ
թիւննեբէ
անկախ
ւ Որչափ
երկաբնակ
Բ ր ի II III ո սի
եբկ
ոլ
բնութիւն
զալանս
զներ) որ կային,
Յոյն,
Պուլկար
(
Աերպ , Առնավուտ
,
ՈւլաՀ , Պուզտան
,
Ս՛ա -
Իյրուաթ,
Գա րամ անցի,
Ասորի,
Մ ելքիդ,
Արա–
^""Յէ , բոլորն ալ օրթոտոքս
,
իրենց պետերով,
ժողո–
Fonds A.R.A.M