պոռթկումի
արտայայտութիւնը,
եւ աւա՛ղ,
յեղափո­
խականի
անվայել
շողոքորթութեամբ,
խնդիրները
ա–
նուշ
կապելու
դիտաւորութեամբ
Կ
ոլ
Է
կուտանք
ամէն
վիրաւորանք,
եւ նո
յն իսկ ս ա ո բնանալու
Հափ
գետնա–
քարշ՝
կատաղութեան
տեղ ժպիտ
ցուցնելով
,
արցուն­
քի
կաթիլներ
է որ կը թափենք
մեր սրտի մէք
• • •
ԶԱՅՆ
ՄԸ՛
Ւնչո ւ հապա
կը քննադատէիք
ժա–
մասնակին
մեր
^
ա
յր^րր
իր°նց
Հնազանդութեան
Հա­
մար
ւ
ՎՌԱՄԵԱՆ*
՝
Բննադաաութէւնը
ուրիշ
բան է,
ն ո յ ն վիճակին
մէք գտնուիլ
ու գիրք
րո֊սելր
ՈԼ
րԻշ
ր
ա ս 5
Եւ
ճիշգ
ա
յ դ մեր նախաՀայրերու
ոգին է որ այսօր ալ
կը
խօսի
բնազդաբար
մեր մէք։
Հարցը
փ
ո
քրիկ
պատ–
ուախնդրութիւններոլ
,
թեթեւ
վիրաւորանքներու
,
ան­
հատական
,
բաբոյական
էլամ
նիւթական
կորուստներու
մասին
չէ , Հարցը
ամ բողք
Ժողովուրդի
մը
գոյութեան
խնդիրն
է ։ Ընկերնե՛ր
,
ի*
ս
Լ
արժէք
ունի ան Հատ մը,
ք՚շխան
մը կրնայ
սպաննուիլ,
Ն
Լռամեան
մը,
ատոր
վստաՀ
եմ, կրնայ,
այսօր
կամ
վ
ա
զր
19
աչէ
փողոցէն
Հեռանա
լէ
վերք*
ա
Լ չվերադառնալ
իր
ընկերներուն
քով,
-
արժէքէ
զուրկ
երեւոյթներ
են X էականը
ամ–
Ր
ո
ղք
Հայ ժողովուրդի
փրկութիւնն
է : Օրերը
յղէ են
շատ
մեօ՛
անակնկալներով
ւ Մենք
յ ո յ ս
ունինք
որ այս
մռայլ
ու փոթորկոտ
օրերուն
պիտի
յա քո ր դեն
արեւոտ
,
լուսաւոր
օրերէ
րայց մեր ամէնօրեայ
մտաՀոգոլթիւնն
այն է) որ երբ արեւը
հ՛ագի այս գեղեցիկ
Վ^աս պո
լրա­
կան ի
լեռնեբուն
վբայ,
անոր
շէն գիւղն
ու
քաղաքը
աւերակներու
վերահոլահ
՛
չըլլան
,
եւ անոր
կենդանի
ժողովուրդը
այդ աւերակներու
տակ
պառկահ՜
քբ/Հայ
է
Մեր
այսօր
ո լան
բոն
ահ՜ գիրքը
անոր
Համար
Է, որ ա յ դ
Fonds A.R.A.M