Հատ
մ ըն ալ
թուրքերէս
Քէրվէն կէլիր պօզ թ֊էփէի հօլ է յ լ է ր ,
Իւչ զըզ բէնսէրէտէն պէսի կէօզ իտէբ
Պիրի Դոապըզօնըն իննէ պելլիսփ,
1
^ոհ Էրզաււ1ո6 սաւսաւ սփլլիսիյ
Իլլէ չէօյլ %սյպուբտ.ըն քէօմիւր կէօզլիւսի,
Կէօյնիւմիւ, կէօյնիւմխ–, դարիպ կ էօյնիւմիւ,
Հանկըսոնտան եաա էյւէյիմ կէօյ&իւ֊մխ–:
Հոն էիննաեւ
կատակախօսները,
իրենց
խումբերով,
որոնք ըսա իրենս
սովորութեան
,
օ\աար
գիւղերէ
եկած՛,
պարող
գեղքկուՀիներր
եւ իրենս պարը կր
զննէին
,
անոնս
Համապատասխան
տիտղոսներ
անօրինելով
ւ
Երկու օր եւ երեք
գիշեր , բոլոր
ուխտաւորները
գերա­
գոյն
ցնծ՜ութեան
պաՀեր ապրելէ
վերք, վեր աղարձան
իրենս
գիւղերր։
ա
յ |
քնարերգ
քաղաքի
բոլոր
Հա յերր,
իրենս
ներկայութեամբ
եւ մասնակցութեամբ,
փայլ
կուտային
Վյս րղեՀանի
,
Ա ալտ–
սայի,
Առիւհ՜կայի,
/(
քուրսի եւ Լսոնքի , ինչպէս
նաեւ
ուրիշ
ղիւղերու
ուխտագնացութեանս
,
նիւթական
ու
բարոյական
ղոՀաբերութիւններով
:
1914
թուի Վարդավառի
ուխտագնացութիւնը
թէ
1
Լսոն­
քի եւ թէ էսուբսէ մէք, տեղի
ունեցաւ
աննախընթաց
ալե­
ւորութեամբ։
իաբերգցին
բնազգաբար
գիտցաւ
թէ
Վերքին
ուխտագնացութիւնն
է :
Լսոնքր
1895
թուին,
կոտորած՜ի
միքոցին
ունեցաւ
29
զո–
Հեր
,
որոնց մէք նշանաւոր
էին յեղափոխական
երկու
եղ­
բայրներ՝
^է՚֊րգէ
եւ քՒէոս քքաՀաեսի Ա տ եփ ան ե աններ , Նա–
Հապ՚ետ
Ասլանեան
եւ Զ
ա
քէոս
Ա աՀաեսի
ԱաՀակեանը
եւ
խումբ մր քաքեր , որոնք
ճգնաժամային
օրերուն
եղան ժո­
ղովուրդին
մէք եւ նաՀատա կուեցան
անոր
ազատագրութեան
Համար։
Լսոնքցին
գնաՀատելոՎ
այգ տիտաններու
անձնուի­
րութիւնն
ու գորհ՜ր , յարգանքի
եւ յիշատակի
կոթող
մը չխ՛­
նած՜ էր , չտա
անշուք,
Հայոց
գերեզմաննոցին
մէք եւ աարին
երկու անգամ,
\
քնունգին
ու ՀՀատկին
,
պատարագէն
անմի–
քապէս
յետոյ,
Ոաբերգցին
զգեստաւորուած՜
զոյգ
քաՀանա–
Fonds A.R.A.M