բոլոր
գէւղացէներ
էն
Հ
Լսոնք էր մէՀ կր պարունակէ
ր եօթր գէ*֊գեր
ճ
ք՝°Հէ » Վա–
րէ
գ է ՚ ֊ ղ * *Բառօր , Բօբղայ
,
Բաղձոր եւ Ջրալրղ,
որոնք
էնէ–
շէրէներու
եւ ուրէշ
թշնամէներու
կողմէ
քանդուած
էէ՛" ՝
Անոնցմէ
մէկր
մէայն
կանգուն
կր
մնար։
Ամենավեր
Հէն
քանդուողը
եղած է Վարէ
գ է ՚ ֊ ղ ը * ո՛րուն տուներն եւ եկեղե–
ցէն կանգուն կր մնայ էն
է
Անվն՛աս մնացած
Էր նաեւ
գերեզմաննոցր
,
որուն
Էսսւչ–
քաքերուն
վրայ
եղած
արձանագրութէւննե
ր ր անընթեոնե
լէ
դարձած էէն, փո րագրո
ւթ էւննե ր ր փխրուն
քաքերու
վբ
ա
յ
եղած
ըլլալով
:
Ասոնք
շէն ուա ծ էէն Հայոց
թագաւորներու
օրով
:
V
1896
թուականէն
,
Արշակ
եղբայրս Վարէ գէ
ւո
է արտե­
րուն
մ է Հէն գտած էր ոսկեդրամ
մր, կլորակր մէկ կողմ
էն
կտրուած
,
մաՀէկաձեւ
:
երամէն մէկ կողմը նկար մը,
թագը
գլխէն եւ ձեռքէն
խաշ բռնած,
մէւս
կողմր
դէրեր ու
թուական
:
•
Վրայէ նկարր կար ելէ էր նմանցնել
Տէգրան
թագաւորէն
Հ
Լսոնքէ Ա •
Լուսաւորչաց
վանքէն
տօնն էր
<Հ
^էւտ
Նշխարաց»
Օրր։ Վանքը
շէնուած էր լերան ստոր ոտ ր ։ Վան­
քէ
Հէմերուն
տակէն
դուրս կր մայթքէր
պաղ եւ զուլալ աղ–
բէւր մը։
Վանքէն
բարերարն էր
Համադէւղացէ
,
արքունական
ճարտարապետ
կարապետ
Ամ էրա
Լալեան
ր
:
Նեբքէն
դրան
վերեւ,
մարմարեայ
տախտակէն
՚
Լ բ
ա
յ
*
ոսկեզօծ
գէբերով
արձանագրուած
էր Հետեւեալը
•
ամբ
կառուցաւ
տաճարս կարապետ
ԱմԷրայԷ, որ
էր
Հայրն
*
հբէգ
ո
ր
Ամէրա
արքունական
ճարտարապետէն»
Հ
.
Թուականը
1842:
Բանէ մը տող այս վանքէ ուխտագնացութեան
ւ,՛ասին :
Հ
*
հէւտ
Նշխարաց»է
տօնն էր
՚
Բաբերգէ
բոլոր
շրՀան–
եերէն
դէսլէ վանքը շտապող
ուխտաւորներու
կարաւանները
կ՛ երե լայ
էն
Լսոնքէ
երեք ճամրաներուն
վրայ
Հ
Ձէաւորներ
,
սա
յԼ
ո
ՐԳ"եր
,
կառքեր ել Հետէոան
ուխտաւորներ
,
բազմու­
թէ
լեն եր երկու սեռէ եւ ամէն տարէքէ
։
՛՛
ԷՀ "Օ՚գէէ"
ք^է շատերը խոր Հաւատքով
ուխտէ
եկած
Fonds A.R.A.M