քլ.
միեւնոյն
ժամուի/ակ
զերծ
վտանգներէ
ե.Համաճա
լ
տոռէ
4. *
(
արջառներուն
Հիլանգութ
էււն)
է
Անոնք
– ՛
չ
միայ ն
կիսայրեաց
ցրզի՛ներ
ր կը ա ա՛նքէն
իրենց
տուները ,
**
Ա՛յլ
ՄելեմԷ–
ւո/ւն կրակին
ւՐոխիրն
անգամ չեն ձգեր որ սՂաայ աան իքին վր­
չա,յ ի սւ ևս
երկ քաքի ե երկրիէ
Ա՛ո իւ իրն ալ, ման աւան գ ըաո իրենց
Հաւաաքին, մեծ նշանակ
ուի)Էււն մը ուէտի, աաոր Համար
զայն կը պա–
Հեն մէաչեւ
սւարի մրէ Տարի
մը^ անկէ մասմաս առնելով կը իսառ­
նեն
ամք^ե աււաու
օճախին
ս*է^\ վառուած
կրակին
մոխիրին Հետ/
Սոյնպէս անկէ մաս մ՛ալ կը կը լեցնէաէւ Հաց եփած
աաեն
թոնիր
Էա
բարկ կրակ
ին
մԷՀ*
||^|
Աանոնք այն Հաւատքն
ուէւին, թէ իրենց
գորգանէա
գուբս
ի գին,
փողոց էէն վրայ , տարուան
մէՀԷ Հաւաքուած
մոխ իրակոյա
ին Հետ երբ
այգ
մոխ
իրէն քիչ մը խսսւնե չով վախագբեն
արտերուն
վրայ, այգ տա­
րի մեծ առաաութ
իւն
կ՛՚ըյչայ՝,
արմաիքնեբը
բեղուն ե առատ
կ՝՝ ըլէան
Ուրիշ նախապաշարում
մըն ալ կայ, որ աւելի
խո՛ր է Բա
լուի
գիւղացիներուն
մէՀ • երբ Տեառն ընգ
առա9ի
իրիկունը
IVելեմէտը
վառուիլ
սկսի, Հոն Հաւաքուած
բազմութիւնը
իր ո^չագրոլթիւնը
կը
Գ՚՚՚րձնէ
գէպի այգ վառուող
գէզէ՛ն
ծուխը,
տեսնելու
Համար թէ ա–
նոր
Հոսանքը ո՛ր կողմը
կ՚ուղղուի
Հ
Եթէ ծուխը այգ ս*ի^\
ո
սխ՛ թե֊
քուած է գէպի
Հիւսիս, ուրախ կ ըլլան
անոնք
1
ւ աչ չեն
մաաՀոգռւիր
իրենց տարեկան
ապրուստին
վ(""յ>
խոբ^աելով որ այգ տարին
բերքի
առաստու թեան տարի մը պիտի
ըչչ՚՚՚յէ
Ւսկ եթէ ծուխը
գէսվի Հարաւ,
երկարի , օՀ, ատիկա
իրենց
Համար խիստ գէչ երեւոյթ
մըն է, իբ­
րեւ յայտարար
նշւսնը երաշտ ՛տա ր ի ի մը , ուր ւսղբիւրնե
բուն, վտակ -
նեբուն
$/**֊րեբը
իրենց
ամէնանոլազ
ասա իման ին պիտի
ի^ոոն, եր֊
Կխ՚վՀէՀ ՚գղխ՛^ պիտի
րլլ՚սյ ամբափակե
լով
անձրեւի
սաՀան քհե
ր ը կա­
թի
Լ ս*ը անձրեւ,
երկրիւն
վրայ
չթափելու
Համարէ
Նոյն ատեն
զաշ՛տ,
չեռ,
բլո՚֊ր,
պարտէզ,
ածու ե այգի պիտի
այրին,
մրրկին արե
ւին
խանձող ճառա
գայ
թնե
րէն, ու պիտի
չորնան
ծ սու , ճիւղ,
բոյս
եյն* ե
Հետեւանքը
պիտի
ըչչ՚՚՚յ
տարապայման
սղութիւն,
գուցէ
Համատարած
սով մը, որ աւլէ, սրբէ բազմաթիւ
մարգեր ու
անասուններէ
Այսպէս կը մեկնէ երկրագործ
գիւղացին այգ ՚՚*ի^ս*քխ՛
Մելեմէ–
տխւ առ Հ ել կեցած, ծուխ
էէն գէ՛զ Է՛ Հա՛րաւ Հակումը* կը տխրի ան այգ
պաՀուն
չավւազանց,
գիտելով վեր բարձրացող
կլսոկին
ծուխը, որ չի
զառնաբ
գէպի
Հիւսիս,
Հարաւի
կոզմէն^
ա՛յ.որ յառած են աչքերը շա­
րունակ, այգ կողմը,
ծոլէսին* կը գիտէ , ու կը դխոէ , չ՚՚՚փե
լ՚՚վ այգ
վՀաաեցուցիչ
երեւոյթէւն
աՀաւոր
խո բութ
Էււն ը
է
1՚
սկ եթէ Հովխւ
սլաաաՀական մէկ գարձուածքովը
ծուխը
գէպի
Հիւսիս
թեքի ,
նոյն
ատեն Հոտ կեցող
բազմութիւնը
ցնծագէ՚ն
աղաղակներով
վեր
վեր կը ցատկէ , կարծես
ծուխը
գրկելու.
՚
իայւիայե
լո լ ան–
Fonds A.R.A.M