քէ՛ն օրը կ՝ որո չու ի ազբիկին
Հօրմէն վերտէն
է ՚
ո
"
ք ը առնելէ%,ե
անոր
ձեռքը
իրրեւ
պ՚՚՚չլըխ
(
գ լ խ ՚ ՚ ՚ գ թ ՛ )
1 0 - 1 5
օսմ* սսկի էէնեչէն
յեսւոյ։
Հարսանիքին
որոշումը
տրուե չուն պէ",
կ՚սկսին
պաարասաոլ–
թիւններ
ահսնել»
"՚
յգ առթ
իւ
է
բ՚՚՚ցագիկ
ծախքի
նախսյՀաչիւը
այգ
աարուան
պիւտճէէ/էէ
՚
^ է ք սաց ո ւած
է ար գէն»
պսակի
արարոզու»
թենէն
շաբաթ՜ մը առաք, եթէ Ունեւոր են Հարսնիքի
"՛
էրերո
աաւուչն
ու
զուողաւն
կը բերեն
,
ւ ւ կ սկսին
իրենց ոռ ան գա կան
Հաճելի
եղա֊
ոակները
Հնչեցնե
չ , սոս չու
Համար ազգարար
նշանը, գէռղաց
է§նե֊
բուն թէ
Հարսնիքը
սկսած՛
էէ
Աչ
՛
Հո՛ն են
գիւղին
երիտասարգ»
՛՛՛՛
եր ը, չափաՀաս
կամ
անչա՚իաՀաս
՚
ալքիկ^՚երը,
մեծ ,
ա ս ա
ի կ
Հոն են ,
ամենելէա
ինչո՞ւ
են եկեր
ըսող
չկ՚՚՚յ*
Հարսնիք
Է որովՀեաեւ,
ամօթ
կ Ը11"՚յ
իրենց Համար
եթէ
մէկը ոեւէ պարագայի
սոսկ
վչսոոնա լուէ
Հեռ/ոն՚ոյ
Հաչւսնեաու1էէն
,
զայն
Հարսնետուն
բերելով
կրկին
,
Հագար
նե րողութ
էււէւ կը ի/նգրեն անկէ*
ք՛չեր ու ցերեկ աաւոլ
չ ին ու զուռ՛­
նային
ձայնը չի գ՚սգբիր*
ամէն
մէկ անգամին
երկու, կամ
երեք
՛՛՛
զ»
քիկ՚ներ , կամ
կիաներ ե. կամ
Հարսներ
կը պարեն
առանց
իրարու
ձեռք
րյանեչու,
ձեռքենրին
մէկ մէկ
թաշկինակ
բռնած
կը
խազան
ւէարժ ու ճկուէւ շարժուններովդ
\
թոյնը*
Հարսին տունը^ բայց ոչ
ամէն
օր
է
այ չ միայն
՚
Էե րքէէն իրիկունն
ու առաւօտ
ը* Այգ իրկուՏտը Հարսը
Հագ֊
ւլընե լու , իր երեսիւն
վ*"՚ԼԸ
ձգեչու
ե ձեռքերը
Հինայեչու
կ՚երթան
տ$սւուչաէ
ու ղուռնա յով,
" ՚
յ գ միջոցէն,
ամենէն
յուզիչ
ե
արցուէւք
խլող
եղանակները
կը նուագուէ/ն
զուոնաճ իէան ւէարժ մատներոլէւ
տակ
•
ան կը րոցն է Հարսն աչ,
անոր
ծնողքն
ԱՍ
չ ե ազգս՛ կաննե րն աչէ
Յե­
տոյ Հարսին
թեւերէն
բռնած
ոտքի
կը Հանեն զայն
ք
ըստ
սովորութեան
որպէս
զի պարէ, վերջապէս
ք
այգ Հարկագրոաքին
տակ
թէ
կուլայ
,
թէ
կը պարէ
Հարսնեւորներուն
նէննիներուն
ե ծափերուն
մի քել. ,
վերքը
Կ՚՚՚ՐԳՐ
՛
կր
արուի
գուռն աճ ի ին , որան
փչելոլ
ե ռանգը
կ՚ե չէ քարակ անս/նայ
այգ
սլաՀուն,
կարծես
թէ մեռե չնե րուէւ
անգամ
պարել կուտայ
է
ԷւնչպԷս
կ՚ըսեն
ղի՚֊Գ՚՚՚ց
ինեբը է Հարսը
Հագցնեչէն
՚
Լ^ՐՀա") հԱ ւէերագաոնան
փես էն տուէ՛ է , ուր փեսա– մանուկները
կե­
ցած
էրենց
կ՛ ըս սլաս են ,
ո
րպէ սղի փեսան
Հագցնեն,
նախ
զա յէ՛ Գ
էԱէ
1
է.
Հուրով
կը լոգցնեն
է
ու յետոյ
ճերմակեզէնները
Հագցնելով,
անոր թե՛­
ւերէն բռնած
կը բերեն
զէ՛նքը Հոն, ուր քաՀանան
և Հարսնեւոբները
նըս–
տած
են, արգէն
առա
Հու ընէ Հա չալը օրՀնուած
ըլ չալ"վ զգեստները
իրս՛»
բու. վրայ կարգով
սեղանի
մը վրայ
քաՀանային
առ քել
են է փեսան
ե
փեսա մանուկները
ոտքի կը կենան
որսլէսղի
զայէ՛ զգեստաւորեն
օրի՛նուած
Հագուստներով*
՚
ԲաՀան՚ոն,
չոլսարարը,
կամ վարժապետը
«
ԷքորՀոլրգ
խոր Է՛ն» ով կ՚սկսին,
սուտք ին աոլնը
միայն կ՛երգեն,
վերքը
Հագցուէ*՛»
լիք
Հագուստներէն
Հատ Հատ
կ՚առնեն
կը գովեն
3
եղան ակն ե չավ
ոլ
կոլտան
փեսայ
մանուկներուն,
որոնք
իրենց
կարգին
Հագուստ
ԷԳ
Fonds A.R.A.M