Կ Ա Ռ Ա Վ Ա ՐՈՒԷԻՆ ե հ Պ եՏԱԿԱՆ
ԻԴչ եղած են կառավարութեան
դերն ու
Հեղինակութիւնը*
Բաչուի ընդՀանուր
բնակչութեան
վրայ, ու մասնաւորասլէս
Հայ
գիւղացիներու
Համար։ Առանց ո*եւ է նախապաշարումի, կամ կան
խակալ
կարծիքներու
յ կրնամ պատասխանեի—
յոռեգոյն քան
ո՛չինչ.–
|
Սուլթաններու
կայսրութեան
շրջանին, կառավարութիւն
կոչ–
ւած մարմինը, Բա լուի մէջ, անգիտակից մեքենականութիւն
մ
9
եղած՛
Է
Գ
բաղկացած՝ ըլլալով տեղացի
անուս, դաստիարակութիւն
չտե
սած եւ օրէնքներու
անծ՜անօթ պաշտօնեանեբէ,
որոնք կ^առաջ–
նորդուէին
դուրս էն ղրկուած
քանի մը պաշտօնեանեբէ եւ կառա
վարիչէ մը։ Ասոնք ալ սակայն յաճախ կ*ստիպուէթ*
ենթարկուիլ
իրենց ստորակարգեալ
տեղացի պաշտ օն հաներու քմա Հաճոյքներուն
:
ԻպրաՀիմ, Շիւքրի, Թէյֆուր եւ Րիւ շտի պէյեր
7
գաւառակին
իրական տէրերն ու կառավարիչները
Յնացին
մինչեւ իսկ Օսման
եան ՍաՀմանադբութեան
մայրամուտի
օրերուն։
Այս բռնակալները
զինեալ Հետեւորդներ կը պաՀէին* ուր որ
երթային
իրենք, ասոնք ալ իբրեւ
Հեծեալ
զին ոլորներ
իրենց կը
Հետեւէին։
հըՀրամայէին
կառավարութեան,
եւ աս ալ առանց
յապաղելու
անոնց Հրամանները կը կատարէր։
Ոստիկանութիւնը
պատկառանք
ունէր անոնց Հանդէպ , մինչ անփոյթ կը գտնուէր
յա՛ճախ օրէնքի կիրառութեան
մասին։
Կ՛սպաննէին
անխտիր իրենց ՀակառորղՅւերը կամ իրենց Հը՛
րամաններուն դէմ անսաստողները
ըչլա՜յին անոնք Հայ, քուրդ,
թուրք կամ կառավարական
պաշտօնեայ։
Բուրդերը,
խօսքը Բա–
լուցի քուրդերուն
մասին է, որոնք բնութեամբ
խաղաղասէր են,
անոնց ձեռքին տակ, ու անոնց
թելադրութիւնն
եր ով ու մղուսՂւե–
Ր
Ո
ՎԸ ՂԼՂ դառնային՝ գող, ՀարստաՀարող ու ոճրագործ։ Հայ,
քուրդ,
թուրք
գիւղացիները. Հասարակ
երկրագործ
ժողովուրդը,
կալուածատէրը,
ունեւորը կըսարսափէին
անոնցմէ, ու կը վախ
նային կառավարութեան
իրենց ցաւերը յայտնելու,
որովՀետեւ գի
տէին թէ կառավարութիւնն ալիր կարգին
անոնց
ենթարկուած
Fonds A.R.A.M