Ն / ե ք Ր Ա Ծ Ո Ւ Թ Ի Ւ Ն
1926
ին ԳաՀիրէ Հրատարակուող
«
Լուսարձակ»
շաբաթա
թերթին
խմբագրութեան
թելադրութեան
վրայ, «Գիւղէ
սովորոյթ–
ներ ո խորագրով,
եւ, «Ալեւոր» ծ՛ածկանուն
ստորագրութեամբդ
գը–
րելու սկսայ յօդուածներու
շարք մր, որ, նոյն թերթին մէջ, թեր*
թօնի ձեւովդ պարբերապէս
լ՚՚յս
տեսաւ։
1928
ին
Դ
երբ «Լուսարձակէի
Հրատարակութիւնը
դաղրեցաւ,
ինծի առաջարկուած–
նիլթը տակաւին սպառած՜ չէր. ուստի, մի՛
եւնոյն
ուղղութեամբ
աշխատութիւններս
շարունակեցի • գրեցի*
ի՛նչ որ տակաւին
կր յիշէի,
եւ, ի՛նչ որ կրցայ Հաւաքել
1930
ինդ
Պէյրութի
ո լ
՚
համասկոսի
մէջ ապրող տարտղիր
Հայրենակիցներէս,
որոնց Հետ, քանի մը շաբաթդ շփման մէջ գտնուելու
առիթն ու՛
նեցայ։
1931
ին երբ մամուլին
յանձնեցի աշխատ ութ իւններս,
յիշո
ղութիւնս
երեւան կը բերէր մոռցուած՜ էջեր, ու յա՛ճախդ կը Հար
կադրէր ետ դառնալ
նորանոր
յաւելուսՂւհր
ընելու
նիւթերու
եւ
բացատրութեանց,
ու այս կերպով մեծ՛ապէս
կը
դժուարացնէր
տպագրական
պայմանները։
Ստիպուած
այս Հարկէն ու նիւթա
կան միջոցներու անբաւական
ո թեն էն, չէի կրնար աւելի
եր կտրա
ծը գել Հրատարակութեան
գործ՛ը, ուստի աւելիհ՝ ապագայի
Հրի
տակելով
բաւականացայ։
Այս գիրքը
ուրեՁն, զոր « ԲԱԼՈԻ » անուանեցի,
կը բովան
դակէ
նոյն յօդուած՛ներուն
շարքը, եւ անոնց՝ ապա
գրի առնուած՛
շար ու նա կա
թիւնր։
Եսդ Բալո լի Թըրխէ — տեղական
ոլզզագրութեամբ
Թրխէ
—
գիւղը
ծնած՛ եմ , եւ Հոն ապրած՛
մինչեւ
ձ
1895
թուականը,
իբրեւ մանուկ, պատանի ու երիտասարդ, եւ իբրեւ
արՀեստաւոր,
ուսուցիչ
ու քաՀանայ։
Այս բնական
պատեՀութեամբ
ընտելա
ցած այդ փոքրիկ գաւ առին
սովորոյթնեբուն,
զբաղմանց ու բար
բառին
բոլոր ձեւերուն
ու նրբութիւններունդ
ղանոնք
ներկայացու
ցած՝ եմ, այս գիրք
ո
վ
$ անթերի Տշտութեամբ
մը
Դ
առանց
անոնց
վրայ բան մ
Հ
աւհլցնելու,
առանց անոնցմէ նշանախեց
մ՛իսկ պակ
սեցնելու^
փոխելու կամ
սեթեւեթելու
ւխասակաբ
ունայնամտու–
թեամբ։
Կը մտած՛է ի թէ այս գաւառակը
որպէս իրականա
թիւն ներ
կայացնելդ
ա՛յն է՝ տալդ անոր Հարազատ
ու ամբողջական
ղիմա–
Fonds A.R.A.M