ԱԶԳԱՅԻՆ-ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐԱԿԱՆ ԵՐԳԵՐ
87
ւՏճօօԽք&էօ
Տ Ա Ր Ա Գ Ի Ր Ն
լըյ–
էս,լ քոգ-լրյլ,
յ «ր,/քա/-/մն
-
է՜աք քռլճՆ
Հք -
ա/ձ ըս– Հո– Փ՛ակ
V - ւոար ասսյ-ւլճր չրյ,,
չ « .
՝
ձՀձ , \օ– ՛լու
ՀԷսգ աստեղօք
օտար
աւրասց
Տարագրհ
լոյս չիք
բերկրանք,
Լ^րքե ա լ կ՛ոգւոյս,
յոյս Հա յ ր են ե ա ց
Ղ՛ու, ես միայն
սփոփանք։
Օտար աս տ դեր |ո)Ա յ ո ւ ն ի ն ,
Օտար ե ր կ ինք ինձ ւքրոին։
Օտար
բոյսեր
գառն
ու. անձաւք,
Ջըրեր
պղտոր ու
լեղի,
՛
հաչաք
,
անապատք
,
Հովիտք
,
լ լ՝ լ
արտեր
յէ ւ պարտէղնե
րն
անբերրի։
Օտար ծ ա ռ ե ր շ ո ւ ք չ ո ւ ն ի ն ,
•
Օտար ծ ա ղի կ ք Ււոտ չ ո ւ ն ի ն ։
\
ա*, ՛ՏԻ– <,ՀԿ թչ յէ–՝թխ•
Օտար
երկիր
երջանկաբեր,
Ծանր ա յգ պայմ ան ինձ Համ ար ,
Զ ի լ ն ձմեռ են իւր
գարուններ,
Ք
ունի
երբեք
ինձ
ամառ։
Օտաւ՝ երկինք աւքպոտ են,
Օտար սրտեր անդութ ե ն։
Օտար
թէեւ
չնէեմ ես օգ,
Տաւօք
սաՀին իմ օրեր,
՛
Բեղ Հայաստան
ս ի րւսկա րօւո ,
Աիրտրս
Համայն
քեղ
նուէր։
Օտարութիւն դ ու փուշ ես,
Այլ հայրենիք դ ու վարդ ե ս ։
Մ. ՊէՇԻԿ&ԱՇԼԵԱՆ
ԿԼԱՆԵՑՈՑ ձԱՅՐ Ս՜ԵՐԸ
Հայր մեր երկնաւոր
,
սուրբ
.
ըլլայ քո
անուն,
Հայ էն երկրաւոր
տուր արքա
յ ո լ թ իւն *
Ամէն
բանի մէըքու կամքը
թող
րլլս>յ*
Ա՚իայն
թէ Հայը
լուծի տակ չը
լայ*
Ո՛չ
^
ո
Ր)
ո
՛ \
Ն
կ
ա
կո*–ղ
^
ա
ՅԳ
մենք
կ՛ուզենք,
Ա իայն
տուր
ամէն
Հայի
ձեռքը
զէնք*
Չենք
իյնգրիլ
թողնել
մեր անձանց
պարտքը,
Բ՝աք
վերցուր
թ ի*–րքի
իւայտառակ
Հարկը.
՛
Գլորէ մեզԱստուած
մարտի
փորձութեան,
Բ ր շուտ աղատ ի ազգը քո Հայկեան ։
ԳԱՄԱՌ ՔԱԹ՛ԻՊԱ
Fonds A.R.A.M