5 6
ս ւ ՚ Գ Ա ր ւ ւ ՚ ե «ԼՈՐ Ք Ս Մ »
ձ Ա 3 Ա Պ Ր Ի Ն Ք
Հայ
ապրինք,
եղբարք,
մարգ–,
կութ հան մէ1բ,
Հա յ
կնքեր
է մ եզ
պաամու–
թեան Է1ր.
Հայ ան ո ւա մ ր զմեզ
կ
է
ող^ունեն՝
երկինք,֊
Եղբա
՜
րք,
Հ ա ՛ յ ապրինք
յ
Հա՛յ
ապրինք.
֊ –
Մեր Հայրն է
այն
գիւցաղոլե
,
Որ
զԱզատութ
իւն
սոփրեցուց*
մ
արգուն,
Ու մեղ փեՀ անուն մր
տուաւ
բաժինք,—
Եղբա՛րք, Հա՛յ ապրինք։
Մեր
աչխարՀն
է սուրբ*
—
Մեր֊
Հողուն
ւԼրրան ,
Աստուած
է
քալեր,
Հանելով
ղԱգամ
։
Մեր
լեզուն
ստեղծեր
,
խօսեր է նախ
ինք,—
Եղբա
՛
րք,
Հա՛յ ապրինք։
Հայն ու մարդկութիւն՝
ն ո յ ն
ունին
օրրան,
Երկիր
փրկութեան
է մերս
Հայաստան,
Կրրօնից
նախկին
սեղան է Ա՛աս ի՛ք ,—
Եղբա
՜
րք,
Հա՛յ ապրինք։
Հայսւն
պերճ
անուն՝
« ՛
չ
միայն
յերկիր,
Այլ
և
յ
։
–1
յ1,
ր;ւ
մ
է 1 է՛՛գ՛"յ
ւ
ոլ
–
սա
ւիր,
՝
Բ
ա
Հ\
Հ՚՚՚յեին
աստեղք
անմաՀ են երկինք,
Եղբա
՛
րք,
Հա՛յ ապրինք։
Մեր
քաղցր
Հայրենիք,
մեր թագ,
գաւազան,
Ամպեր են ծածկեր
աբեւի
նման,
Յուսացէ՛ք,
արեւ
կուտան
ս՞եզ երկինք,
—
Եղբա
՛
րք,
Հա՛յ ապրինք։
Ո՚է, ճակատագիր
մեր <չէ միչտ
տրխոլր,
Ըզթ չուառութ
եան ուտել
Հացն ու ^ուր,
խ Ո Ր Է ն Ե ՊԻՕ Կ. ՚ Ս Ա Ր - Պ է Յ
Fonds A.R.A.M