148
ԵՐԳԱՐԱՆ «ՆՈ Ր Ք Ն Ա Ր »
I Ե Ր Ո Ս ԻՆ
(
ՁՕՆ՝ ՎԱՆԵՑԻ ԳԱՐԵԳԻՆ ՐԱ՚ԼԷՇՑԵԱՆԻ)
Ե" քեզ տեսայ
բանտում
Փոյթ չէ՛ բնաւ, մօտ է իր
խաչուած,
վերլ,
Աղաչեցի
առ տէր Աստուած,
կործանւում
է
անկասկած,
Որ տեսա նևմ
քեզ
ա ււ ա ա ա ա (
Գիշերներ
ր տխուր
նստած,
Անկեղծ
կտրիճեսմիշտ
սիրուած։
Մենք քեղ յ ի չում
ե
%
ք
խ ի
ս տ
Բոյրգ
բարձր
սելլի
չինար,
Աչերգ
կապոյտ,
սիրտրգ
պրինգար,
Դու
ծնուած
ես աղգիգ
Համար
,
Անկեղծ
կտրիճ ես
միշտ
սիրուած։
Աիրտգ
նման Է
Հրեշտակի,
Զէնքերգ
քեղի կր
յարմարի.
՚
քյՍՀատակ իգ Հասն իս
ւղ իտ ի ,
՛
Իո ւ ա յգ մասին լեր ան կա սկահ ;
Թիէ-րք
աան^ում
Է ,րեզ բանտ
ին
՛
ու,
\,
ետ Էձրգում
մեր սրտի
մէ^ .
տրտմած
,
Աղօթ ում
են քոր քեղ տեսնեն
ք ֊
Հրա ցանն
ուս իգ նժոյգ
նստած։
Գէմքգ
տեսնողը քեղ սիրում է,
՛
Բեղ
ււ ի ր
ո
ղր փրկըէ–ո՝ւ֊մ
Է,
՝
Բեզ Հետեւող
երկնքում
Է,
Անկեղծ
կտրիճ ես
միշտ
ս իրուած
։
Խիստ
տխուր են մեր օրեր
ր,
կենսամ արտի մէ^ է Հայ աղգ ,
՛
կախենք
մեր թանգ
չ
ռ
ր^ր^
եղբա՛րք,
Տանք,
զէնք
գնենք,
լինենք
զինուոր։
Ս.Ո-Ս.ՔԵԼՈ8 Վ-ԱՆՔԻ ԿՌԻՒԸ
Պաշարման
մէ^ է թ՜արգմանչաց
սուրբ
՛
Լանք,
Որ զնա պատեց
թուրք
զօրաց
փաղանգ,
ԱՀա կը լսուի
ո ր բո ց աղաղակ,
ԱՀա
օգն ութ
իւն կոչէ
մեզ զանգակ
։
Պաշարուած
են Հոն Անդրանիկ,
Գէորգ,
Վաթսուն
"
րբ
ռ
րոէԼ
անտէր ե
անոք,
Ելէք,
՛ ՛ ՜
տ
Հ " * յ
ե
ր –
Մ
Ւ
աՆ"՛ք
չէզ
ո
ք֊,
Չքանդեն
զվանք
թ՛ուրքերն
անողոք
։
Զանգակ
ի Հնչիւն
Հասալ
մ ինչ Ա ասուն
,
Օգն ութ իւն կանչեց
ղք*"$
Տարութ
իւն ,
Ո ր ի֊֊ ր Հետ առաւ
զկա լե ց ի Ղ^աղա ր ,
Զայնեց
Համ բարձմ ան ելի ր, "՜ ՞՝ , եղբա յր։
Աւա՛ղ, այն ատեն չկար
Համ
բարձում,
կնքած
էր ի-֊ր կեանք,
նն^ած ի
շիրմում,
Fonds A.R.A.M