102
ւ՛ւ
ԳԱ Ր ԱՆ «՛ՆՈՐ
ք ա ւ ՛ »
է լ սուրբ
ԳՐ°շ
Ա
Կ^՛
յ ր ե ն ի քիգ
թ՛ ո ղ ծածան
ի ա $ թ ելէգ ։
Մ է®թէ գուն
չես
յիչեր
երբոր
Գբբէչ
ու թուղթ
տըւի
քեզ ,
Փոխան
գոռա
դ
րսի, մի օր
Ուր ի չ բաներ
կուտամ
քեղ ։
Փոխան
գրքիգ
ա Հա
սուսեր,
Փոխան
թգթի՝
Կ
"–
ու
–1՛
գաշտ
,
Գ՛նա՛ մեռիր
ազգբգ
Համար,
Թող
մայր—երկիրգ
ապրի
Հաշտ։
Գբրչուէ
ուսար
ազգ , Հայրեն
իք ,
Գրնա՛
սուրով
փրկեէ
զ ո ՛ յ ն ,
Մեր
Հայրենեաց
վրշաաց
Հեր ի՛.բ
Ջ ըսաւ
աչխարՀը
Համ ա յն ։
Մեր
Հա յրենեաւյ
թ չուառու
թ ի ւ ն
Եբկբիո՛
աղգաո
մէկր
չունի»
Մեր
խեղճութեան
կա
րեկռու՝֊
թիւն
Երկրիս
վրայ
մարգ
չունի։
Գնա՛ , որդեակ
,
ա յս ս ե. չա ր ի ք
Խեղգես
շունչը
քո
ազգի,
Գնա՛
փրկել
քո
Հայրենիք
,
Թէ ոչ
ինչո®ւ
ծնայ
ք ե զ ։
՛
Բան ի" տարի
կերակ րեոի ,
Մ ի՚է* չ Հասակըգ
այգ
առիր,
Բարձր Հասակիգ
մ այրգ
մեռն
ի,
Գուն
ուլ քո ազգիգ
մեռիր։
Գո՛ւ
Հայր ենեա ո սեղան
ի ն զոՀ ,
Մարտի՛ր
,
որգեակ
,
ժամ
Հասաւ,
Երկի՚եք
ու ազգ
յայգ
մ ըն ան
գոՀ,
Մ
ա
յրգ
ալ վասն
այգ
քեզ
ծընաւ
։
(
ֆառա՜
0 ,
ո ր գ ե ա կ , աՀա
կ* եր թան
՛
Բու րնկերներգ
բիւրաւոր
,
Որպէս
ընկեր
գպր ո ցական,
՛
Բազս ր է ընկեր
կռուարար
։
Յառա՜էէ,
որգհակ,
ի մարտ.
անմաՀ
Տո՛ւր անվախ
կուրծ
ք ու ճակատ,
Հոգ չէ թէ քեզ կը գտնէ
մաՀ,
Զ ի յայնժամ
է ազգն
ազատ։
Պ–
Ն Ա Տ ֊ Ա Ն Ե Ա Ն
Վ. Ե Ր
Կ Ա Ց
Վեր կա՛ս,
թշուառ
վշաի
զաւակ
,
Վանէ՛
թախիծ
անյուսութեան
,
Հյուտ
կր Հասն ի քեզ եր
կնաբար
Զեռքն
Հայկական
սուրբ
միութեան
։
Աուիլ էր տիրած
խեղճ
Հայորգւոյն
տընակը,
Հէքն
էր թաղուած
սեւ մտածմանս
յատակը
(
Հասի
վերջին
պատառն
Հատած
էր արգկն
,
Եւ յուսաՀատ*
գէմուոՂւե
րէն
գէս
ու գէն
,
Հէքե
էր թ աղուած
սեւ
մ տածմ անս յատակը ։
*
Լ ե ՚ ր կ սւց , թշո ւ ա ռ ,
եւայլն
։
Fonds A.R.A.M