48
ԳԷՈՐԳ ՉԱՒՈՒՇ
էին Գա բրէ է լ Հօր կողմ է վաղու ան օրակարգէ
փրա յ լուրք էւորՀ րղակ–
ւյ ութ էւններ կատարելու եւ անմէքական
կերպով գործէ սկսելս՛– •>ա՛
մա ր : Վաղուան օրակարգը*
որքան կը յէ չեմ * րադրանցի
քէւրա ա–
չէ րէ (մէն Ք^ոզաՆ երթալ
գալու ասէթով
էրենց ճամրու
վրայ
բողոքն
էր , որ կու գար իսանաց գաւառէ
ճնշուած եւ Հարս տաՀ ար ուած ~*այ
ւք էւղաս էներէն
գարման
մը գտնելու
էյն գր ան քով :
«
քարայրը
մեծ ու րնդարձակ էր Հ Անոր
&
Է
Լ
Գ
մէքտեղը կը
ցցուէր
էնքնաբո յս քարակոյտ
մը սէւնէ ձեւով
։
Վեր քէնէս վրա
յ
ԳԱՐ՜՜
ուած էր Հողէ ճրագ մը, որ Հազէւ կը
ա
լ
ա
է
ա
ր
էր մարմրուն
լոյսովր՝.
իսկ Հրաւէրեալ
Հայդուկները
կը կանգն է էն քարայրէ
սլատեբուն եր
կայնքով
երկու կարգէ վրայ, էւրաքանչէւրը
էր զէնքը գրկած*
կաւլմ
ու պատրաստ, որ կարծես թէ Հրամանէ կը ս պա ս է էն :
«
ԸնդՀանուր
լռութէւն
մը կը աէրէր մողովասրաՀէն
մէշ, երբ
նա էյ ա գա Հ Գաբբիէլ
*
ք^աՀանան էր պարթեւական
Հասակովը
ոտքի ե–
(
Այլ եւ արտասանեց
Հետեւեալը »
€Աէրելէ՛
ղին ոլորներս
,
մենք որ ազդէն ու Հայրենիքին
վւրկու–
թեան
գործէն
Համար
զէնուորներ
ենք, պէտք է մեղէ
յանձն»ււած
սլա ր տա կանութ էւններ ը անթերէ կատարենք , որպէսղէ դարերէ է վեր
տան քուած Հայ ժողովուրդէն
ծով ցաւերը քէչ մը մեղմանան
Հ
Լաւ
պէտք է ըմբռնենք
,
թէ յաքողութիւնը
քանակէն
մէք չէ , այլ* որակէն :
Հաւատացէ՛ք,
որ եթէ մենք կանոնաւոր
շար մէնք*
Հրաշքներ պէտէ
գործենք ա յս լեռներուն
վրայ՛. Լքա Հէն չվա էանանք , , այլ յս յս
դնենք
զէնքերուն
վրայ, որ գարուս աստուածն է; Մ է՛ վ Հատ էք,
ա՝ըռ–ֆըռ
քարէ կո րէւններ ս , փրկութեան
աստղը ծագելու մօտ է եւ ազատու
թեան
արշալոյսը
բաց ո ւելու վրայ% Պարծանք է էնձ ըսել, թէ Տալ–
ւորէկէ սահ մ՛անները ապաՀով են։ Սակայն քսանաց գաւառէն
Հասած
լուրերը շատ տխուր եւ յուսա Հա տա կան են : Մանաւանդ
Արխունգ ,
Բացէ, Մկթէնք,
Հաւկոնք,
քՒաթանք, ՝Բէաթախ
, ՝
Բր տամանք,
Խլո–
վէտ,
Զ
ա
ն տ ո
լ ա
եւ Հարկորք
Հայ գէ՚֊ղերր
,
որոնք Բագրանցւոց \քո–
վ ասա րէ լեռը ՏՀողան երթեւեկութեան
ճամբուն
վրա
յ կը գան ու էն ,
այմմ ալան թալանէ ենթարկուած
են եւ մեզմէ
օգնութիւն
կը խընդ–
բեն։ Անշուշտ
մենք, էրրեւ բռնակալութեան
դէմ մաքառող
ուխտեալ
զէնուորներ
,
չենք կրնար անտես
թողուլ
անոնց դէմ ումը եւ էն չ գնով
ա
լ
րլլ
ա
յ
պարտինք փութալ
մեր ազդակէցներուն
օգնոկթեան»
։
«
ՆախագաՀ
Հօր այս Հակիրճ
ՀրաՀբող
խօոքերուն
վրայ* ժո
ղովական
առիւծները
մռնչելով
ցնցուեցան
եւ իւրաքանչիւրը
կը
պնդէր» որ այն գիշերն իսկ յարձակում
գործեն
ՏԼողանէն վերադար
ձող բագրանցինեբու
մէկ մասին վրայ, որ տասը օրերէ ի վեր *Բրտա
մանք եւ Տէանտուսի մօտ եր ը իքեւանած
խեղճ Հայ գիւղացիներուն
ցա
նուած արտերն ու Հանդեր ր կ արածեցնէին
իրենց Հօտերուն ու նա–
խիբներուն
։
«
Որոշումն ու գործադրութիւնը
մէկ եղաւ։
Գէորգ
Զաւուշի
Fonds A.R.A.M